yazarların ilk girişimcilik denemeleri

bilenler bilir bimde lolipop paketi vardır içinde yanılmıyorsam 5 tane vardı. onu alıp sınıfta 50 kuruştan satıyordum verdiğim parayı ikiye katıyordum

yemek üzerine bir girişime giriştim. başarılı oldu mutluyum. iyi ki de yapmışım.

yaşlıların bakkal alışverişlerini yapıp harçlık almak.

çocukluk arkadaşımla tezgah açıp oyuncaklarımızı satmaya çalışmıştık. tatlılığımızı koz olarak kullanıp güzel satış yapmıştık.

letgoda,seccade işleyip, satardım
dikiş kursunda fermuar,makas,tela
kur'an kursunda araciydim,babam başörtü dikerdi paralar cebe *
hâlâ fakirim,olmayınca olmuyor.

8 yaşında mahallede stand açıp boncuktan bileklik yapıp satmak. özlendi...

çocukken yazları mahalledeki arkadaş grubuyla evden getirdiğimiz yiyecek ,içecek,kullanmadığımız oyuncakları,takıları vs ne bulduysak başka mahalledeki çocuklara satardık.paramız tamamlanınca da dondurma alıp afiyetle yerdik.

ben başkasının kazandığı parayla mutlu olmak için doğmuşum.

hayali kadın pazarlama.
dude! sorgulama 18 yaşındaydım. hayal satmak ülkede tutuyor düşüncemden dolayı yargılanamam heralde. yapmadık çünkü.

ismine ekşi dedikleri* bir çeşit baharat karışımı yapardık okulda.* her girişimci o gün getirmekle yükümlü olduğu malzemeleri getirirdi. bu karışımın bir kaşığını elli kuruşa satardık.*

lisede milletin teknik çizim ödevlerini yapar yolumu bulurdum. aynı kişilerin devrelerini de yapardım. okulu anam babam okutmadı ki zaten. beni ufuk okuttu. ufuk hep okuldan kaçmasıydı para kazanamazdım. beni ufuk okuttu anam babam değil.

okulda kermes yapmıştık, bütün eski oyuncaklarımdan ne var ne yoksa satmıştım millete. o zamandan belliymiş ticaretle uğraşacağım bak, şimdi de ikinci el kitap satıyorum internette.

sekiz yaşındayım, o zamanlar kafası kokan bebekler var. ne kadar istersem isteyeyim “zaten çok oyuncağın var” diyerek almadılar bana. ben de kendim alırım dedim. anneannem, dedemin ve teyzemin kıyafetlerini, teyzemin takı ve makyaj malzemelerini ve evdeki süs eşyalarını topladım kapının önüne bir örtü serip üstüne dizdim. elli lira kazandım o gün. sonunda dedemden iyi bir dayak yedim ama en nihayetinde aldım bebeği.

lise sonda tarih hocamız o kadar fazla ıııııı derdi ki bununla ilgili bahis ortamı yaratmıştım . derste kaç kere ııııı diyeceğini tahmin ederdik dersten önce ve kağıda yazardık ders esnasında da gözümüz fal taşı gibi açılır sayardık kaç kez ııııı diyeceğini . garibim hoca da derse full odak oldugumuzu zannederdi. bahisler belli bir miktardan başlamıyordu düz 10 tl idi katılmak isteyen katılıyordu ve yaklaşık 10 12 kişi katılıyordu haftalık. zaten haftada 2 dersimiz vardı . en çok yaklaşan parayı parayı alırdı ha bazen artı eksi yaklaşan aynı oluyordu parayı 2 ye bölerdik o zaman. ha bundan benim kazancım yoktu ama iyi eğleniyorduk yoksa cok sıkıcı geçiyordu be.

evimizin önünden su akıyordu yola. yaz mevsiminde de sürekli belli saatlerde turistler gelirdi orada iner suda oynarlar giderlerdi*. onlara üzüm, fasulye bahçede ne varsa satardık biz de köylüler olaraktan. onun dışında ebeveyn karıştırmadan yaptığım ilk girişim 2. el pazarında küçülmüş ve giymediğim kıyafetlerimi satmaktı. bunda pek başarılı olduğum söylenemez.

sanırım steamde koleksiyon kartları satmak. valla çalışıp para kazanmaktan daha farklı bir his, satıp kazandığım kuruş dolarların değeri bir ayrı.