yol gözümü dağlıyor

hayko cepkin imzalı en güzel eserlerden biri, eski bir hatıra, hiçbir şeyin dibinde olanların kılavuzu.

"bitmez sandı
yoksul beynin
sorma artık kimim neyim
olsun sende merhametim
bundan sonra seninleyim

hiç aklında yokken bir ışık yanar

yol gözümü dağlıyor bak
ağlasan da boş
bendeki zehir kadar sarhoş
bu nehir gibi akan sular ne çok olur bu gözlerde yaş
tadı yok çok zor olur birdaha

gözümde yaş
bomboş elim
hiçbir şeyin
dibindeyim
geçmiş her gün
hikayemdir
böyle bilsin sevdiklerim

hiç aklında yokken bir ışık yanar

yol gözümü dağlıyor bak
ağlasan da boş
bendeki zehir kadar sarhoş
bu nehir gibi akan sular ne çok olur bu gözlerde yaş
tadı yok çok zor olur bir daha"

twin pedal kısmı halen kulaklarımda. ne zaman yolda yürürken güneş gelse gözüme aklıma bu şarkı geliyor.

albümün en sevdiğim iki şarkısından biri.
ayrıca sahibi yok parçası ile birleştiği zaman mükemmel bir projenin ortaya çıkarıldığını görmüş oluyoruz bu albümde.

hayko'nun hayko gibi yaptığı son şarkı. klibiyle, görsel efektleriyle, sözleriyle, sounduyla tam bir hayko şarkısı.

en sevdiğim hayko şarkısı galiba. yol gözümüzü dağlamasın.

şöyle bir akustik yorumu da mevcuttur: