yumurtadan çıkıp kabuğunu beğenmemek

kimse kendi kabuğunu kendisi seçmiyor. o yüzden kabuğunu beğenmeyenleri de anlamak lazım.

(bkz: dünkü bok olmak)

anan soğan baban sarımsak derler...

beğenmemek değil de kabuğun kötü yönlerinin farkına varmak diye düşündüğümüzde daha vicdani olan deyim.

hiçbir zaman beğenmeyeceğim bu değişmez. köklerimi sevmek zorunda değilim. hiçbir zaman sevmedim. çocuk yapmama sebebim sırf bu yüzdendir. yoksa istemez miydim tabii ki isterdim. bu sorunlu bünyelerin hastalıklı evlatlarının sevmeyi bilmeyen rahatsız bir parçasıyım. okul olsun arkadaş olsun eş dost bana bu yüzden hep zordu. belki gelince 30larımın sonuna pişman olacağım çocuk yapmadığıma ama en azından yapacagım tek bir hatadan geri dönülemez bir psikolojik sorun ve kişiliğinde oluşacak yaradan kurtulurum ömür boyu. evlat edinmek iyi bir fikir olabilir. onu düşünürüz artık.

cümlenin başına, "kıçımın kenarı" eklentisini hakeden okkalı deyimimiz.

insan kendini beğenmiyorsan hatayı başka yerde arıyor tabi çok normal bir şey.

yumurta yavruyu dış etkenlerden korur ve besler.
aile ise çoğunlukla ruhsal ve fiziksel şiddet uygulayarak çocuğu hayata zindan eder.

akla ''bizden çıkmış bizi beğenmiyor'' lafını getiren söz.

kabuğu çok kırdığınız bir hareket olacaktır.

çok sık ve alakasız kullanım nedeniyle etkisini kaybetmiş söz.

örneğin yemek yaparken anneme "aslında şöyle yapsak olmaz mı?" dediğimde bile duyabiliyorum. tamam kral sakin ol ya, sadece 24 yıl boyunca senden bağımsız öğrendiğim birkaç bilgiyi kullanmak istedim. peki, domatesleri öyle doğrayalım.