zafer hep kötülerin midir sorunsalı

soranın,cevabı kendi vicdanında araması gereken sorunsal.

zafer, aklını kullananlardadır.

kimin daha cok sevindigine baglidir.

zafer, zafere giderken herkesi ve her şeyi ezip geçebilenindir, sonuçta zirvedekiler daima yalnızdır. bunu yapmam, böyle biri değilim derseniz de, sizi ezip geçen insanları izlemeye devam edebilirsiniz. her an bir yarışın içindeyiz maalesef.

kime göre kötü? senin kötü, zalim dediğin kişilerin çoğu, kendi yaptıklarını rasyonalize etmenin bir yolunu bulup seni haksız çıkarır. gerçekten pişman olup hatasını telafi etmeye çalışanları hariç tutuyorum ama bazılarına karşı asla haklı çıkamazsın çünkü kendi yaptıklarını görmeyip seni manipüle ederler, hani masada kartları el çabukluğuyla değiştiren tip gibi birden seni haklıyken haksız duruma düşürür. ne olduğunu anlamadan kendini suçlanırken bulursun. dengeni bozar, hayatı zehir eder, kendini kaybetmek istemiyorsan giden gitti, üzerine bir bardak su iç, kayıplarına ağla ama zararın neresinden dönülse kârdır deyip onlardan uzak dur..

zafer hep kötülerin değildir. ancak iyilerin zaferinde kötüler kendilerine yer bulabilirken kötülerin zaferinde iyiler yer bulamaz. bu yüzden iyilerin zaferi olsa bile en son zafer kötülerindir.

"hayır, iyiler mutlaka kazanır" şeklinde cevaba sahip sorunsaldır: emre1974tr.blogspot.com/201...

bu kadar kötünün arasında iyi olmayı basarabiliyorsak zafer budur ve bizimdir.

buna murat menteş'in bir sözüyle cevap vermek isterim:
bazen kötüler, nadiren iyiler kazanır. çoğunlukla herkes kaybeder...

bence bu romantizmi bırakmak lazım. hiçbirimiz salt iyi değiliz. herkes kendisini iyi zannettiği için zaten bu dünya bu halde.

ben mesela iyi biriyim. kimse bana hiçbir şey yapmıyorsa benden iyisi yok. çok severler beni o yüzden. aaa ne tatlı ne içten biri derler, öpücükler ile karşılanırım. ama bi de canım yansın, zekam aşağılansın, sinsilik yapılsın o zaman görün beni. intikam alacağım diye onlarca insanın üstüne basmaktan çekinmem. farklı bir zamanda farklı güce sahip olarak doğsaydım çok net diktatör olurdum. hatta öyle bir kafaya sahibim ki olur da cennete gidersem cennette savaş çıkarma planım var. cennete sahip olmak için. bana verilen minik bir toprak parçasını kabul etmek istemiyorum. cennete gitmek için uslu duruyorsam şayet cennet benim olmalı. hatta herkes böyle düşünürse daha eğlenceli anlar yaşayabiliriz orada.

doğuştan böyleyim. böyle yaratıldım. daha okula gitmiyordum, tokat yiyince halıya işerdim. o insanın karşımda çöküp halıyı silmesini keyifle izlerdim. tokadı yiyen benim ama karşımda eğilen sensin diye düşündürmek için yapardım bunu.

bakıyorum etrafıma, benden bin beter insan dolu ortalık ama hepsi sorsan melek. kimse onlardan daha iyi değil, kimse onlar kadar zarar görmüyor, kimse onlar kadar ezilmiyor. o salak durumuna düşürüldüğüm zamanları keyifle anlatırken benden masumu yok ama bi de karşı taraf sorgulasın bakalım ondan sonra neler oldu? sahiden mağdur olan ben miyim? ben neler yaptım? kimse sorgulamaz bi de, seni melek, ezik, masum olarak kabul ederler. seni degil ezikliğini severler.

bir arkadaşım vardı, eşi ceza yemiş. durumu anlattı, masum bir adamın içeri atılması olarak algıladım ben bunu. çünkü adamın hiçbir suçu yoktu, tamamen raslantıydı orada olması. bir kadının birkaç çocukla tek başına hayat mücadelesi vermek zorunda olması ve suçsuz eşin hapislerde uzun yıllar geçirecek olması elbette vicdani olarak kabul edebileceğim bir durum değildi. çok geniş çevreye sahip olduğum için en doğru insanları aradım bu durum ile ilgili, yapabileceğimiz şeyleri sordum. sonra o çok masum adamın burada yazmaya bile utanacağım geçmiş suçları olduğunu öğrendik. bunların hiçbiri söylenmemişti bana eşi tarafından. potansiyel bir tecavüzcü öyle bir anlatıldı ki bana, az daha onu küçücük çocukların olduğu sokaklara geri bırakmak için mücadele verecektik.

işte insan denilen şey budur. geçmişini unutur, kendi hatalarını görmez, hatta en sevdiklerinin bile günahlarını görmek istemez ve hep başkaları üzerinden aklar kendini. hep başkaları kötü, zafer hep kötülerin, kendisi ise iyi biri olduğu için kaybetmiştir.

dediğim gibi bırakalım bu işleri. en saf, en temiz, çok kolay şekilde rapor alınabilecek zihinsel engelli birini sevgi üzerinden manipüle edip çok kolay suça bulaştırır, küçücük masum bir çocuğu cüzdan çalacak şekilde yetiştirebilirsin. günah o kadar yakın, kötülük o kadar içimizdedir. yaaaa. tabii.

zafer daima güçlü olanlarındır. dünyada iyi kötü diye bir şey yoktur.

kaybeden için öyledir.

türk ve bilimum ortadoğulu geri kalmış toplumlarda alışılageldiği üzere sinikliği, korkaklığı, pısırıklılığı iyilik olarak addedeceksek evet olarak cevap verilebilecek durum.

bizim toplum gibi geri kalmış ülkelerde iyilikle korkaklık, çakallıkla zekilik hep birbirine karıştırılır.

zafer hep kötülerin olsaydı dünyayı islamiyet yönetirdi. islamiyettir ki inananı bulunmayan, sadece korkanı bulunan, kendine inanan diyenlerin tamamının aslında korkanlar olduğu bir kötülüktür.

insanları karanlığa gömen, korkutan, sindiren herşey kötüdür. korkmuş, sinmiş, kötülükleri allaha havale etme korkaklığı ile kötülükler karşısında susmuş insanlar kötüdür. ayrıca bu sinikler iyi oldukları için kötülük yapmıyor değiller, korktukları içim kötülük yapmıyorlar.

gerçek iyi insanlar batı’da çünkü aydınlanmış insanlar ve ellerinde imkan varken iyiler, bizimkiler gibi mecburiyetten değil.

bizimkilere sorsan herkes minimalist, eşyaya önem vermez falan hacı sen fakirsin minimalist değil. parası olduğu halde eşyaya önem vermeyen insan minimalisttir yani bir alman gibi. sen siniksin efendi değil, sen korkaksın iyi değil, sen elalem ne derden korkan bir korkaksın ahlaklı değil vs diye uzaar gider bu liste.

kötüler hep filmi uzatır, filmin sonunda iyiler kazanır demek geçse de içimden, bu insanın rüyasıdır. gerçekte kötüler kazanir:)

çocuklarınızı sakın "bu dünyada iyiler kazanır" diye büyütmeyin, onlara deyin ki;
"dünyada hep arsızlar, çığırtkanlar, kötüler ve iki yüzlüler kazanır ama sen onursuz bir kazancın, onurlu bir kaybedişe asla ulaşamayacağını bil ve hep iyi kal..! "

metin akpınar.

eğer intikam alırsak iyilerindir de.
ama intikam bizi kötü yapar mı?

"- kim kazandı?
+ sadece vicdansızlar."

durduğunuz yere göre değişir. kazanan taraftaysanız iyi olan sizsinizdir, yenilen taraftaysanız kötüler kazanmıştır.
tarih kazananlar tarafından yazılır ama kaybedenler de kendi mazlum tarihlerini yazarlar.
bir başka açıdan bakarsak da iyi ve kötü yoktur, kazananlar ve kaybedenler vardır.
kaybedenlerin kendini iyi olarak konumlandırması sadece bir avuntudur.

evet kesinlikle dogru 5yıldır kötü olmak için elimden geleni yapıyorum ekmeğini çok yedim.
köleler yeşillendirin.

sadece para kazanır