ilgi çekmek veya statüyü belli etmek için özellikle insanların gözüne sokulan çeşitli şeylerdir. çok fazla örnek vardır.

ekranda içişleri bakanı soruları yanıtlıyor yazıyor ama soru sorulmadı. efendim bizim size soru sormamız lazım dedi birisi demin. komedi vallahi komedi.

(bkz: yalnızlık)
bence bir insan yalnız kaldıkça olgunlaşır. bu yalnız sadece fiziksel boyutta bir yalnız değil.
onu anlayan yoktur, yalnızdır.
dinleyeni yoktur, yalnızdır.
seveni yoktur, yalnızdır.
sevdiği yoktur, yalnızdır.

sözlükte küfür yasak olmasa demir çubukla başlayıp çok güzel cümleler kurardım bu tek hücreli canlıya.

çok ama çok kırıldığım kulüptür. sizleri asla affetmeyeceğim.*
benim gibi raporlu bir deliyi nasıl olur da hunidaşlar köyüne muhtar yapmazsınız? *
ayıp ayıp, küstüm ben.*

kadikoyde selda bagcani gordum, arkadaslarimla fotograf cekildik “konusamam kizlarim kusura bakmayin cok isim var” dedi gitti. kirmizi kafasini isirmak istemistim anneanneme cok benziyodu tavirlari.

berat albayrak.

erkekte iyi hoş güzel olur da, hanım kızlarımız da özenip bırakıyor o kısım modaya uygun değil pek.

kimseyi takip etmek için bir ölçüt koymam. bugün yazdığı çok hoşuma gider, yarın yazdıkları sinirlerimi hoplatabilir. bu gayet normal ve sırf bu yüzden değerlendirme yapmam. tanımadığım, görmediğim, üç oturup beş kalkmadığım bir yazarı sırf okumak için kriter koymak ne kadar da komik geldi bana. insanlar her şeyi kategorize etme merakı içindeler. maslow'un kankası çoğu. bir grafik, bir piramit, bir hiyerarşi olsun bunlara. sen şusun, bu budur, şu da şundan aparmış, bu da bundan koparmış, bu aslında bunu yapmıştı. aynen benim şimdi yaptığım gibi, üzgünüm. ama şunu itiraf etmeliyim bak. niklerinin altına "şahane yazıyor tebrik etmeliyim" yazısını görünce kendinden geçip orgazm olan tipler var. sırf o yazıyı görebilmek için bir günde yüz entry girebilecek duruma gelebiliyorlar bunlar. benden uzak dursunlar.

çalışmak derken? bunun için özel bir çalışmaya gerek olduğunu düşünmüyorum. kendileri onları aşağılamamız konusunda fazlasıyla malzeme veriyorlar zaten.

tema deyince aklıma direkt wordpress geliyor.

zeval olmaması yazılı olmayan bir kural haline gelmiş kimse. (bkz: elçiye zeval olmaz)

kendi başına ayakta durmasını öğretmektir. düşmenin, kırılmanın, üzülmenin de tıpkı gülmek, kazanmak gibi normal olduğunu öğrensin. kendi başına durmayı bilsin. gerisi halledebilir.

etrafındaki herhangi bir canlıya şiddet uygulamak, taciz, dedikodu yapmak, bilimum hırt hareketler(sokağa tükürmek, çöp atmak, kadınlara laf atmak vb.) kollar geride yengeç misali yürümek, efendiliğin zerresini göremeyeceğiniz muhtelif yaratık tavırlar vb....

shanghai moonton technology adlı firmanın geliştirdiği moba oyunu. league of legends'la olan benzerliğiyle dikkat çeken oyun, 5 kişilik takımlarla oynanır. karşı takımın ana üssünü yıkan ilk takım, oyunu kazanır.

kahraman sınıfları büyücü, savaşçı, tank, nişancı, suikastçı ve destek şeklinde ayrılıyor. oyun esnasında kullanılan item takımları kişinin kendi seçimleri doğrultusunda oluşturulabiliyor.

hamiledirler. hep hamiledirler. sürekli hamiledirler.

24 yaşındaki insan daha ergenlikten çıkalı bir iki yıl olmuştur. yetişkinlik evresine bile girmemiştir. neye geç kaldınız ben anlayamıyorum. gözden ateş çıkmalı sıktığınız taştan su akmalı auranizdan testosteron akmalı neyin dramasi bu.
mentaliteyi değiştirip hayata kafa atarak devam etmesi gereken insan yaşı.
edit: aşağıdaki ergenden pay biçin.

beni her zaman duygulandiran bir agactir. cocukluk donemimde cok sevdigim bir arkadasimin bahcelerinde bulunurdu bu agac. arada sirada agaca cikar oyun oynardik, hatta hayal meyal babasina salincak kurdurup sallandigimizi da hatirliyorum. ve bir gun annesi vefat etti, bakacak kimsesi de yoktu, babasi gelene kadar tek basina evde kalirdi. evde yalniz kalmasin diye de yanina giderdim (yas 8-9) evde oyun oynamak yerine can sikintisindan bu agaca cikar incir topardik, meyvesinin olgunlasip olgunlasmadigini hic onemsemeden. sevmezdim de inciri, toplamisken tadina bakalim ama der bir isirik alip yere atardik...bu agac bana o kizi hatirliyor, kizin adini bile unuttum ama annesinin yoklugunun onu nasil mahsunlastirdigini hala hatirliyorum....

orta dünyada bulunan yazarlarımız için düzenlediğimiz zirve.
5. günün şafağında yapılacaktır.
toplanma alanını bulamazsanız doğuya bakın.

sürücü gibi davranmak.. halbuki maganda gibi davranmak gerekiyor.
kadın sürücü olarak kendi adıma konuşayım. trafikte çekiniyorum biraz. acemilikten kaynaklı bir çekinme değil. sinirime yenilip bir gün bir taksi veya dolmuş şoförüne bodoslama geçirmekten çekiniyorum. bir de dağdan şehre inmiş ayılar var nadiren de olsa. yoksa vallahi ne geri park ne sıfır yanaşma ve aynaları kontrol etmeme gibi sorunlarım mevcut değil. trafikte gayet sakin ve dikkatliyim.