etkisi en çabuk başlayan asetilkolin türevi nondepolarizan blokördür.
kalpte muskarinik reseptör uyarısı ile önce bradikardi; yüksek dozda sempatik gangliyonlarda nikotinik etki ile taşikardi yapar.

masseter spazmı buna bağlı malign hipertermi oluşturabilir.
göz içi basıncı yükseltir,hiperkalemiye neden olduğu için ağır yanıklarda veya travmada kullanılmamalıdır.

bir mesleği uygularken mutlaka uyulması gereken ahlaki değerleri ve etik kuralları inceleyen bilim dalıdır.

kafa sözlüğe katılma sebebi.

özlediğim yemin.

dev aynasında değil, boy aynasında yapılması gereken eylem. öbür türlü ego patlamasına sebep verebiliyor zira.

6 kez insanlı uzay uçuşu gerçekleştiren, sovyetler birliği yapımı uzay aracı.

araç, insan ve gerekli ekipmanı taşıyan küresel bir modül ile motor sistemi ve yakıt bölümünden oluşuyordu. dünyaya geri dönüş aşamasında iniş için ve kalkış aşamasında acil durum olursa kullanılmak üzere bir fırlatma ve paraşüt sistemi de bulunduruyordu. ancak aracın ilk 20 saniye içerisinde arızalanması durumunda, içindeki kişinin fırlatma sistemini kullanmak için zamanı olmuyordu ve böyle bir durum yaşanmış olsaydı, görev ölümle sonuçlanacaktı.

1961 yılına kadar sovyetler birliği, farklı bir uzay aracı serisi ile insansız ve köpekli uçuşlar gerçekleştirdi. bunlar, yörüngeye giremeden geri dönen, dönüş sırasında yanan ya da geriye dönmesi planlanmamış olan araçlardan oluşan ve bir anlamda başarısızlıkla sonuçlanan görevlerdi. 1961'de vostok 1 ile birlikte sovyet kozmonot yuri gagarin uzaya gönderildi. böylece sovyetler birliği adına ilk kez insanlı ve başarılı bir görev gerçekleştirilmiş oldu. takip eden aylar ve yıllarda 4 insanlı görev daha başarıyla gerçekleştirildikten sonra 1963 yılında, 6. görevde uzaya çıkan ilk sivil ve ilk kadın olan valentina tereshkova'nın yer aldığı vostok 6 görevi de başarıyla sonuçlandı.

1964'teki insanlı uçuş iptal edildikten sonra vostok aracı modifiye edilerek voskhod adlı araca dönüştürüldü ve bununla da insanlı uçuşlar gerçekleştirildi. 1965'te son fırlatılıştan sonra bu araçların yerini soyuz aracı aldı.

zaman zaman yaptığım eylem. tadını hafifletiyor güzelde oluyor. sadece sütü ısıtın çaya öyle dökün ki çayınız soğumasın.

(bkz: tüpçü).

yıllar önce savaş bölgesinde çekilen bir belgesel ya da haberde, 60 yaşındaki bir adam şu cümleyi kurmuştu: "son üç yılda hiç görmek istemediğim şeyler gördüm acılar yaşadım, bunlar olmadan önce 57 yaşında ölmek isterdim". unutamıyorum bu cümleyi. dilerim hiçbirimizin kaderinde yoktur böyle dönemler ama eğer varsa, o an gelmeden, o acıları görmeden ölmek isterim artık hangi yaşsa. uzun yaşamak değil iyi yaşamaktır mühim olan, o yüzden biri hapşurunca çok yaşa yerine iyi yaşa derim ben.

ben bu konuya çok takılanların abarttığını düşünüyordum, ta ki serdar kuzuloğlu nun zihnimin kıvrımları nda bu konuyu izleyene kadar, (aradım ama hangi bölümde olduğunu bulamadım)

google da arama yapanların istatistiğinden bahsediyordu, bu istatistiğe göre, imla kurallarına hiç uymayanlardan, bütün kurallara uyanlara kadar bir liste var, ve kelime de çok enteresan "islam"

konular ise, imla kurallarına hiç uymayanların aramaları, islam da cinsellik, islam da kadın ve bu minvalde devam eden şeyler, yazım kurallarına uyuldukça, konular da değişiyor, kurallara %100 uyan kişiler islam da akıl, zeka, teknoloji, bilim, "adalet" gibi konuları merak ediyor,

aslında biraz şaşırdım, çünkü bu kadar belirgin sonuçlar beklemezdim, tabi bu kuralları uygulamayan insanlar, bilmeyen insanlar aynı zamanda, bu sonuçlar da aslında, eğitim seviyesi düşük insanların yaptığı aramalar, ve eğilimleri, buna şaşırmıyor insan,

ama ben şunu düşündüm bu islami aramaları görünce, bir şekilde eğitim imkanı olanlar ve olmayanlar da, mecburen içine doğdukları coğrafyanın, bilinçaltına işlediği şeyleri öğreniyor, bilinçaltımızın ne olduğunu öğrenene kadar da geçmiş olsun, bilinçaltını korumayı da bilmediğimizden, yine geldikmi "coğrafya kaderdir"e, bu konu hakkında da hep kararsız kalmışımdır ama, galiba gerçekten coğrafya kader...

değerli takipçilerimin sayısı şuan 13.
her ne kadar kim olduklarını bilmesem de ilgi, alaka ve saygılarından ötürü kendilerine çok teşekkür ederim. takipçilerim ve takip ettiğim değerli sayın yazarlar, saygılar selamlar:))

birkaç yıl evvel arkadaşım lutino albino cinsinde dişi bir muhabbet kuşu almış. evine gittiğimde zavallının kafesini altı aydır temizlememiş, bir tünek bile almamış olduğunu gördüm. zavallıyı bit sarmış. tırnakları bileklerini kanatır olmuş. kavga kıyamet aldım veterinere götürüp tedavisi ve yeni kafesi falan derken yanına bir de eş aldım.
günlük dört saat salonda gezerler keyfi yerine gelince kendileri kafeslerine girerdi. ıki yıl boyunca bir kere bile sevemedim, çünkü çok korkardım. ben ona sevgimi iyi bakarak gösterdim.
bir akrabamın çocuğu kanser hastasıydı, çok seviyordu cikcik'i mutlu olsun diye ona verdim. şimdi orada çok mutlular. alışmışlar üstüne falan konuyorlar. özlesem de mutlular bu da bana yetiyor.

"bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk. ama yine de eksik etmeyiz sol cebimizden umudu."

nazım'ın da dediği gibi kalbimiz ne kadar kırık, ruhumuz ne kadar üzgün olsa da mutlaka bir yanımızda saklarız umudu. çünkü insan umutla var olur, umudu olmayınca yarından bir beklentisi de olmaz. sol cebinizdeki umuda sahip çıkın, yarınlar ve hayaller onda gizli.

kafa sözlük’te çaylaklık olduğunu şuan öğrendim. olm çaylaklık varsa lucifer niye yazar hala, yabıştırsanıza lanetli çaylağı? heyallamyarabbim*

pencere açık uyumak.

genelde bunu benim karşımdaki insanlar çok yaşar, sorduğum sorulara verdikleri cevaplarla, aslında savundukları şeydeki mantıksızlığı, kendi seslerinden söyletirim, kendi seslerinden duyarlar,
en son bir arkadaşım, artık ben haksızım dan başka söyleyecek hiçbir bahanesi kalmadı, her bulduğunu sabırla çürüttüm, her açıdan her sorunun cevabı ben haksızım doğru söylüyorsun demesi gerekiyor, "sen bu konuda çok iyisin" dedi de sen haklısın demedi, ne yani ben haklı olmakdamı çok iyiyim dedim, yine kabul etmedi ona göre haklı çıkmakda iyiymişim,

ama tartışmanın en ateşli yerinde haksız olduğumu anlarsam, her zamanki gibi sesli düşündüğüm için, hmmm bi dakka, tamam tamam, diye bi uyanma cümlesi çıkar benden, zaten başka birşey söylememe gerek kalmaz, pes ederim, kabul ederim, yazması kolay, yapması çok zor ama, dişimi sıkar, ellerimi kaldırır teslim olurum, doğrusunu öğrendiğim için sevinirim, yani amacım hiçbir zaman üste çıkmak, hep haklı çıkmak değildir, fakat yenilgi ise bu bahsedilen şey, bunu yaşamamak için de olabilir, çok meraklı olduğum için de olabilir, ikna olmadığım bir sürü şey olduğu için olabilir, o kadar çok şey okuyorum ve araştırıyorumki, işte bu pes etme durumunu, artık başka bahane kalmayacak şekilde, herşeyi çürüterek filan, o kadar çok yaşatıyorumki insanlara, bazen aynı kişilere, eskiden sinirleniyordum, şimdi onuda hallettim, sakinliğim daha da eziyor karşımdaki kişiyi onu farkediyorum, hatta bu insanlarla tekrar karşılaştığımda, o anı hatırladıklarını hissediyorum, ve genelde benimle birşey tartışacaklarsa baya bir araştırma yapıyorlar gördüğüm kadarıyla :)
sanırım herhangi birşeyi öğrenme şeklim çok yönlü ve çok detaylı, çünkü bir konuda birisi birşey söylediği zaman, emin olduğum bildiğim bir konu ise röntgenini çizip bırakıyorum oraya, şöyle dişime göre ateşli bir tartışma yaşayamıyorum maalesef, öyle haksızlığını sana farkettirecek konuşmayı yapmak da herkesin kapasitesinin yeteceği birşey değildir, farketmek de aynı şekilde, çünkü bir konuda doğru bilgiyi bulmak, neyi bildiğini, bilmediğini, neyi merak ettiğini, öğrenip öğrenemeyeceğini anlamak bile hem zeka hem vizyon ister, ortalıkta o kadar çok iki üç satır okuduğuyla sana birde ders veren adam varki, bazılarıyla tartışmaya girmek bile gerçekten vakit kaybıymış.

eski yunanca dersini almistim üniversitede hellence olarak da geçer adı. oldukca zor gelmisti ilk bakista, ama harflerini öğrendikten sonra keyifli bir okumaya dönüştü sonra. çok iyi değildim ama farkli kelime hazneleri yerlestirmek iyi ve güzeldi. yazıt okumalarında aklimda kalan ve sevdiğim bir kelime vardı: αγαθη τυχη, mezar yazıtlarında çok rastlanır. bol şans anlamina gelir. ölümden sonraki hayata inanildiğı için ölen kişinin ölümden sonraki hayatinda iyi bir hayat geçirmelerini dilerlermiş.

cesur yeni dünya

bazı eserlere kolaylıkla inceleme yapamazsınız çünkü hem siz sindirememişsinizdir hem de ne söyleseniz, hangi kelimeleri seçseniz eksik kalacaktır. işte en sevdiğim yazar sabahattin ali'nin kuyucaklı yusuf'u tam olarak böyle bir eser.

bu kitabı ancak ikinci kez okuduğumda hakkında inceleme yapma haddini kendimde bulabilirim. sadece şunu söylemeliyim, selahattin bey yaptığı ve yapmadıklarıyla, düşündükleri ve düşünmedikleriyle nedense kalbime dokundu. çok tanıdık geldi bana fakat bir o kadar da uzak. onu tanıyorum sanıyorken bir de baktım ki hayır, istesem de tam manasıyla tanıyamam. aynı hissi kitabın sonundaki olay anlatılırken yusuf için de hissettim.

kitap kısaca ailesi öldürülen yusuf'un bir kaymakam tarafından evlatlık alınmasını ve insanların tüm yüzsüzlüğü ve işine geldiği gibi davranmalarına rağmen yusuf'un değişmeyen tavrını konu alıyor.

maddenin (ya da enerjinin) bir noktadan diğerine en kısa yolla (yani ışık hızıyla) transferi.

her ne kadar makro boyuttaki canlı yaratıklar için henüz söz konusu olmasa da, atom altı parçacıklar için ışınlama, parçacıkların kuantum dolanıklık adlı özelliği sayesinde başarıldı. hatta ilk önce dünya üzerinde gerçekleştirilen ve başarıyla sonuçlanan bazı deneylerden sonra, dünya ile uzaydaki bir uydu arasında da bilgi ışınlama başarıldı.

ileride bir yolu bulunur mu bilmem ama şu an için ışık hızında bilgi iletimi istediğimiz seviyede değil. daha doğrusu, tam olarak istediğimiz bilgiyi ışınlayamıyoruz. ışınlanan bilgi, parçacığın rastgele şekilde seçtiği kuantum durumuna ait bilgi. biz bu bilgi transfer edilirken "şunu gönder, bunu gönderme" şeklinde müdahale edemiyoruz parçacığa.