hep konser alanında okuduğum için beni ilgilendirmeyen durum.

memleketim gümüşhane nerelisin diye soranlara gümüşhane,*"aaaa orası neresi karadeniz mi?" diye soranlara hayır doğu anadolu diyorum.*

ülkemizde şiddetle ihtiyaç duyulan sağlık kollarından biridir.

uyanmaya değecek yeni bir güne inanmadığım için uyumadım.

çok sinirlensen de asla kıyamazsın. bir kere bağırsan anında pişman olur, peşinde koşarsın. kardeş dünyanın en güzel şeyi. hayatta en sevdiğin kişi o olur. ne anne ne baba, kardeş herkesi sollar. bilmiyorum belki sollamaz.* hele anne baba çalışıyorsa bir yerden sonra onun ebeveyni sen oluyorsun.*

bir sirk geçiyor- patrick modiano

"istediğiniz kadar tekrar tekrar okuyun, bilinmeyenden kurtulamazsınız."

edit: kaynak soranlar için
buradan

allah yar ve yardımcımız olsun.
ben geçirdim. herkese dikkat etmesini tavsiye ederim.

konuya dönecek olursak

yarın çok daha büyük bir sayı bizi bekliyor olabilir. yok doğru sayıymış, yok gizlenmeymiş. bunu geçelim. vaka dediğimiz şey katlanarak artar. dikkatli olalım. sayı olarak görüyorlar herkesi.

iskandinav mitolojisinde, tanrılar diyarı asgardda odin tarafından yönetilen geniş, görkemli, mükemmel ötesi salonun adı. vikinglerin cenneti, hani şu savaşta ölenlerin gittiği

biz hazırız yoldaş

''daha şimdiden her türlü sevgiden yoksun bırakılmıştım, hiçbir şeyi sevemezdim; oysa doğa ,seven bir yürek vermişti bana."
-vadideki zambak

az önce vadideki zambak başlığını görünce yine 'mıh gibi' saplandı kalbime...

benim için cevabı asla net olmayacak sorunsal.

bildiğim birkaç şey var o da babama daha çok ve daha derinden bağlı olduğum, bir de ara ara her ikisinden de nefret ettiğim.

bunun dışında, annem öldüğünde başta kendisi olmak üzere hepimiz kurtulacağız. babam öldüğünde ise hassas tarafımdan tamamıyla sıyrılmış olacağım. yıllardır bastırdığım bütün duyguları o günün akşamına saklıyorum. o gün hepsi açığa çıkıp kendilerini imha edecek.

iyi mi oldu kötü mü oldu bilmiyorum. sürekli de kullanılmaz ki sözlük iyice twittera döndü.

kesin meriçtir, aksini iddia eden %80000000000000 meriçtir.*

muge anlı'nın dediği gibi tek bi harekete bakar. pat bir engel.

hiç uğraşmıyorum, konuşmuyorum, çabalamıyorum. üzdü mu kırdı mı beni ,haberli habersiz pat engel.

en son dostum dediğim kişiye yaptım bunu. şuan diyorum ki "aferin kız whis gel alnından öpeceğim, hayatında yaptığın her hareket gibi bu da takdir-e şayan".

ne yani bir daha mı geleceğiz dünyaya?
pat engel.
engelll.

hiçbir listede bulunmayarak yine kafa sözlük tarihine geçtiğimi anladığım başlıktır.

daha evvel burada birkaç şiirimden bir bölümü paylaşmıştım. yeni yıla kendi adıma daha umutlu ve cesur bakmak adına ilk kez bir şiirimin tamamını paylaşma cüretinde bulunuyorum. kor ateş gibi kalbimizi yakan ayrılıklara rağmen daima gülümsemesini dilediklerimize... ve tabi herkese kalbindekinin isabet ettiği bir yeni yıl dileğiyle.


gülümse, uzak ellerinle

elimden güllerin kokusu kaldırıldı
serin avuç içlerin söküldü ellerimden
üzerine beton dökülmüş çimenlerin ürkekliğiyle
daha bir tedirginim dünyaya bakarken.

dünyaya neresinden bakmalı çözmüş değilim
neresinde durmalı kalabalığın, ayırt edilmek için?
niçin bizim de hakkımızdı dünyada yer edinmek?
ekmeğimi bölmek için ellerini aramam, niçin?

ellerini
kapıldığımız zincirlerden ellerime alarak
yüzüme asarak yeniden, yutkunmasız sevinçleri
sana içini rahatlatacak şeyler de söyleyebilirim,
bunlar içimi rahatlatmaz.
ne dünyadaki yerim öncelenir,
ne isteri nöbetlerim diner,
kalbimdeki leke de paklanmaz.
içimde artık uçsuzlaşan o uçurum
aşılmaz kelimelerin sarsıcı büyüsüyle
senin dokundukça içimi genişleten
serin ellerinle bile.

görkemli balo listelerinde adıma rastlanmaz
adıma kurulmuş çarmıhlar da bulamazsın
bakiyem yetersiz dünyayı değişmeye
herkes hevesle değişirken
bir sen öylece kalsaydın
sana, solgun güllere bakarken yakılmış
kederli ve içten bir yakarış sunardım:
“beni dize getirecek bir düzine söz bulunur
seni düze çıkaracak bir dize getiremem”

kendi yarasını sarmaktan muzdarip
bu benim ellerimin
niçin bu senin acılarını dindirmek arzusu?
niçin içim bir uçurumken
sana hep ağaç gölgesi çiziyorum?
işte ölürken bile göz ucuyla
niçin atıyor mu diye bir kalbi yokluyorum?

dünya gözümün önünden geçerken
sorularım hazır işte
vakitlice kalksın diye parmağımı kolluyorum
ciddiye almıyorum üç günlük mü dört mü
neresinden baktımsa dünyaya
orasından düştüm, biliyorum.
ne içindeki yerimden şikâyetçiyim artık
ne isterik vakitlerinden ömrümün
gülüp geçiyorum
halime gülüp geçen kalabalık arasından
küskün değilim adıma kurulmayan çarmıhlara da
çarmıhlar yaşamı engelleyemez nasılsa
yok saydım dünyaya dair dert ettiğim her neyse
sen yüzündeki lekeyle yalnız bir kez gülümse
böylece
kalbimdeki lekeyi unutmak için
bir imkan bulunur
çünkü bütün hırslarım dizilir de tek sıra
kalbimdeki lekeyi dizginleyemem
vicdanım karşısında

sonra belki ellerimizi açarız
kalbimize bir gül durur
bunun göklerdeki yerinden
ayrıca korkuyorum

yok orada vişne , üsküdar'a bağlı kuzguncuk,
kandırmayın milleti, doğruları konuşun azucuk,
yazdan almak lazım aslında birer gocuk,
ellerinizden öper, var ben de bir kız bir de oğlan çocuk