zaman tüneli

bu kız beni görmeli bana kazak örmeli hikayesini yaşamış anlamamış adam vah vah....

ama siz de romantik adam, duygusal adam istemiyorsunuz ki. hep piç erkek peşinde koşuyorsunuz. tabi sizi tenzih ediyorum ama gerçek de bu.
duygusal erkek size göre zayıf, sünepe tip oluyor. bu hep genellemedir.
ama tesbih sallayan, tas kafa tıraşlı, lan lon konuşan tipler gözde. bunu lütfen inkâr etmeyin.

mutluluk paylaştıkça çoğalır nolcak yaşasınlar

hikayenin ana fikri :
romantizmi ağlatın işe yarar....

boğazdaki aşiretin karşısında koffik bir güçtür.

geri dönüşü olmayan bir sadakatsizliktir, kimileri daha erken kimileri daha geç aldatır, ama er ya da geç aldatır insan.
aldatmak nedir ki, ikili ilişkilerden mi ibarettir? oysa insan kendini aldatır kimi zaman, en sevdiklerine sadakatle bağlıyken kendine ihanet eder.belkide ihanetin en kötüsüde budur kim bilir... içindeki ruhun çığlıklarını bastırmaya çalışan bir beden daha ne kadar dayanabilir? kim bilir belki ölüm bazı ruhlar için bir kurtuluştur.

gece gece boş edebiyat yapıyorum, bakmayın bana az sonra uyurum. beynimi yoruyorum iyice, yoksa sınav düşünmekten uyumuyor pezevenk.

luayikçi sistemin asayişinden ve eğitiminden bir sahne. af ile salınırsın, 3 5 yıl yatıp merak etme!

adamların 100 yılda ülkeyi çevirdikleri tablo bu, kalkmış başörtülü kadın hakimenin vereceği kararı tartışıyor. la sen önce altığa sışdığın pohu gör, bırak bu ayakları.

hissediyorum tanımıyorum ama anladım yayıncı hanımefendinin bende yarattığı izlenim bu ben korkak bir insanım.

sevenlere laf söylemeyelim. biz merak ediyoruz belki. mesaj atıyorum günün beş vakti her şeyinizi paylaşın beni merakta komayın diye. çocuklarını da sözlükte büyütecekler. öyle bir gösterme. benim hoşuma gidiyor. hani biz koca bir aileydik? püü.

karacaoğlan olacak çapkın da böyle sonsuz severmiş gibi laflar etmiş ya buna bayılıyorum.
resmen dili ile yüzyıllar ötesinden bizi tavlıyor.

(bkz: kim busik)

hükümet, yasal çerçevede bir ülkede devletin yürütme kapsamında görevlerini yerine getirmesini sağlayan siyasi organ olup türkçe bakanlar kurulunun ve fransızca kabinenin arapça'daki karşılığıdır. hükümet; türlerine göre çoğunluk hükümeti, azınlık hükümeti ve koalisyon olmak üzere üçe ayrılır:

"arguvanın güzeli hep benim olsa
benim başım da bir sunaya bağlıdır."

dokunmadan sevmek bir camın arkasından seyretmektir yaşamı, orada olduğunu bilirsin, görürsün, sesini duyarsın fakat dokunamazsın. dokunmak, sevgiyi pekiştirmenin en etkili yoludur. insan dokunmadan sevemez, seven de kendine sevdim demesin, hayran oldum desin

evlensinler, pisliğini ortada koymasınlar, bize yeter.

sana ne arkadasim denilecek olaydir.
ılgini cekmiyorsa okumazsin, zorla okutuyorlar sanki.

ısteyen her gun sevgilisine ya da esine makalelerce siir yazar, her yerde paylasir, isteyen en iyiarkadasindan bile saklar sevgilisini, sakli yasar.
sana ne!
sen kendi iliskini nasil istiyorsan yasa, biz karisma hadsizligi gostermeyiz senin sevgini ifade tarzina...

memleketin tam anlamıyla içine eden şey. en kötü karar kararsızlıktan iyidir derler. en kötü stabil hükümet en iyi koalisyondan iyidir. ne kadar siyasi istikrarsızlık o kadar bokluk. milyon tane koalisyonla kevgire dönmüş bir devlet yerine padişahlığı yeğlerim.

kocasına ait olması gereken vucut hatlarını yabancı erkeklerin gözünden ve sulanmasından korumuş atayist bayandır. . atayist olma sebebi şehvet ve zevk serbestliği değildir.

bu şarkı, evet evet bu. ıssız bi sokakta yürürken kendi nefesinle baş başa kalırsın da anlarsın ya yalnızlığını, bu şarkı çaldıkça anlıyorum ıssızlığımı. ulan patagonyalı bu efkar senin yüzünden düzelt çabuk ortamı.

ah be lise yılları. bu şarkıları dinlerdik.

bir gün abant'a okul gezisi düzenlendi. ben de hoşlandığım bir kız vardı, onun da gelmesi için dua ediyordum. neyse geldi. otobüste onun arkasına oturmak için otobüsün içinde dört dönmüştüm. çok güzel bir yolculuktu, şakalar, muhabbet falan.

yanında kankası vardı hep beraber gezerlerdi. neyse vardığımızda otobüsten indik ve onu tembihledim, dedim ki '' şuraya getir vildan'ı 15 dakika sonra''. tamam dedi.

gittim şöyle 50 metre ileriye. bahar günüydü zaten. papatyalardan kocaman bir kalp yaptım yere. sonra vildan geldi kankasıyla, tabi o gitti hemen.
vildan'ı çeke çeke getirdim. ikimiz de o kalbin içindeydik. dedim ki '' şu an kalbimin içinde olduğun için çok mutluyum ''. sus dedim sadece gözlerine bakmak istiyorum dedim. sustuk, sadece uzun uzun bakıştık. çok güzel vakit geçirdik, konserler, gezmelere doyamadık.

ama kader işte. 2 ay sonra okul bitti ve vildan yurtdışına yerleşti ailesiyle. o ismi hiç unutmadım, ölene dek de unutmayacağım umarım.