zaman tüneli

her şeye söz gerekmez. aslında bu sessizlik gerçekten büyüyor. çünkü artık olay haklı olmak meselesi bile değil. haklı olmanın bir ağırlığı bir sorumluluğu var. üstelik karşındaki haklı olduğuna bile bakma olgunluğunda değil. insanlar bunu umursamaz durumda. işte böyle nedenlerden dolayı insan kelimeler boşa gitmesin diye susuyor. sen ne anlatırsan anlat. insanların seni anlayabildiği gördüğü kadarsın.
küçük bir çevrede sessiz sakin yaşamak istiyor insan. günlük kavgalar çıkarlar dedikodular vs olmadan. sessiz sakince. internette aha sözlükte bile.
insanı yoruyor artık çoğu şey. anlamsız geliyor.
kendi küçük dünyamda kendi gerçekliğimde yaşıyorum.

tayyipsiz

çok doğru bi söz
imza kaşe

cesur yeni dünya*

bunun için çin'e gitcem.

bazen güzel giyindiğimde havaya girip, antrede victoria secret podyumundaymışım gibi yürüyorum. aynanın önüne gelince durup kendime öpücük atıyorum. saf aşk budur.

buradan

iklimin bozulmadığı, kışın kış gibi, baharın bahar gibi geçtiği, yağmurların yayıp derelerin coştuğu, çimlerin yeşerdiği ,derdin kederin bilinmediği o yılların dünyası.

az biraz gecikmeyle 20.30 civarlarında buradayım sevgili arkadaşlar. yemek işleri falan anca. siz de bira neyin çözersiniz işte.
öpaj.

filistin kavmi, türk karşıtı bir kavimdir. türk idaresine isyan edip, ülkelerinden kovduktan sonra, siyonist yönetimi topraklarına kendi iradeleriyle kabul etmişleridir.

bu akışta onları siyonist idarecilerden kurtaracak bir millet varsa, bu herhalde türk milleti olmasa gerek, değil mi?

ben şimdi yüksekten korkuyorum. yani üçüncü kattan aşağı bakamıyorum. sanki düşecekmişim kendimi aşağı atacakmışım gibi geliyor. içim çekiliyor böyle tarifi yok. böyle yüksekte plazaların kenarında gezen insanların videolarını bile izleyemiyorum.
ama çok yüksek yerde çalışırken bir süre sonra o yüksekliğe alışıyorum. bayağı aşağı bakıyorum.
kendimi güvende hissediyorum ondan olabilir.
sonra başka yerde yükseklik olunca durum yine aynı. köprü var yüksek bayağı kenarında yürüyemiyorum.
yükseklik korkusu olup yamaç paraşütü yapan bir arkadaşım vardı. artık dedi yükseklik korkum yok. olabilir mi böyle bir şey .
aha yüksekte bir şey olmuyormuş deyip olabilir mi.
bir arkadaşım var kuşlardan korkuyor. kanatlı hayvan diyor.
hadi yılan köpek neyse de kuş ne ya.
iki üç bin yıl önce yaşasak valla büyük sorun olurdu bunlar.

erkekler de kadın değildir
allah allah
eee sonuç?

ebeveynlerin yaptığı en büyük kötülük, sürekli "başkasının çocuğu" kalıbıyla özgüvensiz ve hoşgörüden uzak bir çocuk yetiştiriyorlar. büyüyünce de bozuk karakterli bir kişilik ortaya çıkıyor. her kişi aynı şekil olarak yetişemez herkesin farklı bir yapısı var, ebeveynlerin çocuklarını o yapısı ve iyi olan yönlerine göre yetiştirse daha iyi olacak bence.

bugün o kadar güzel başladı ki, sonunu da öyle bekliyordum. fena sayılmaz gerçi gün de bitmedi, ama ivmeyi biraz daha yukarıda hayal etmiştim.

onun yerine, yapılması gerekenler zihnimden plannera aktarılmayı bekleyen bir sürü madde olarak farklı bir boyuta geçti. şöyle bir listeleyip kağıda döksem içimde azıcık yer açılacak aslında. ama tam o noktada, aksine bir eylemsizlik var.

antidepresanimi duzenli kullaninca yasiyorum

tabi dünya çok büyük ve kalabalık. ortada bir dünya devleti yok. ütopya olur düşünceler.
bunca kültür din dil var nasıl olacak. yönetemezsin.
plastik falan ortadan kalkmalı. zehirli atıklar nükleer tesisler silahlar olmamalı.
öyle pasaport sınır falan olmamalı. herkes istediği yere kolay gidip gelmeli.
suçlular diyeceksiniz ee bunun için interpol var . şeffaf olmalı bilgiler gerisi kolay.

bu ikili terime en güzel örnek tool’un parabola’sıdır. dört dakikalık bir prologue gibi kısımdan sonra asıl solo girer ve tempo bir anda yükselir. aynı şarkının son bir dakikalık outrosunda tempo düşer ve biter. nereden baksan şaheser bir şarkı.

gece 04:00 saatindeki sokakların hali bile bu sözlükten daha hareketli.

lord'um bizle eğleniii

çöp saati 6 dediler, 5:45'te çıkarınca laf ettiler. bugün 19:19, dün ise 20:30'da alındı. yani bir saat yok, saatler var.
baklavayı 3-3 pay ettim sanıyorum. meğer toplam 3'müş, ben 2-1 şeklinde yapmışım eşitliği, bilemedim.
sabah odada biri 'scissors ne demek?' dedi, dedim 'makas', 'desk ne' diye sordu; yanımızdaki dedi 'sıra', kız dedi ki 'hayır, çalışma masası'.
akşam yatmak istemiyorum, sabah kalkmak istemiyorum. annem haklı değil de fikir sahibiymiş, 'bilmezler' derdi.
öpüyom nedir? hoşlanmam. öpüyorum denilmelidir, hoşlanırım.
capcut videolarımda ses kayıyor, keşke kaymasa, tüm şakalarım heba oluyor.