18 aydır işsiz olan müzisyenin intihar etmesi

ah kalbim ahh. kalbim ağrıyor böyle haberler okuyunca. eşi ve çocukları ne yapacaklar şimdi? büyüdüklerinde babalarinin neden öldüğünü sorduklarinda nasil cevap verecek bu cocuklar? eşi kimbilir kaç gece çocuklarından gizli gizli ağlayacak. hele ilk gece babasız/kocasız ilk gece... nasıl geçecek, nasıl bitecek?

allahim sabirlar versin.

youtube kanalı açsa dinlemeyecekler, albüm çıkarsa almayacakların "iyy turku bar mi" diye eleştirenlerin dizlerini dövdüğü vefattır.
ulan popüler olmasını geçtim say desem 5 tane neşet ertaş parçası sayamaz arif sağ kim desem boş boş yüzüme bakacak tipler burada "divlit mizisyine sihip ciksin" diyerek ne devlet ne medya birakmadan sallıyor.

ortada yoksulluktan bir ölüm var ki her ne şekilde olursa ölüm üzücüdür ama olayın intihar olarak değerlendirlmesi ajitasyona benziyor. başkasının ölümü üzerinden prim yapılması her kesimde görülen bir eğilim.

buna da ortamlarda sosyal devlet dersiniz, kim bilecek..

yazıktır gerçekten çok üzüldüm. yukarıdaki yazarın dediği de doğru, oncu buncu, oralı buralı diye üzülmeyecek insan kılığında gezen şeylerle yaşıyoruz..

kelimelerin kifayetsiz kaldığı olay.
bu haberleri okuyup, isyanını, bu sistemin kokuşmuşluğunu yalnızca sanal ortamda haykırabilmenin çaresizliği var ya, işte o koyuyor adama.

şahit olunan olaydır:
kuyumcudan içeri eliyüzü düzgün, otuzlu yaşlarda, takım elbiseli bir adam girdi. parmağından alyansını çıkardı ve kuyumcuya yüzüğün kaç liraya bozulabileceğini sordu. kuyumcu bir süre durakladı ve yüzünden üzüntülü bulutlar geçirdi. "abi, alyans bozulur mu, zaten çok etmez bu, bozdurma" dedi. "kardeşim" dedi adam, "çocuğun bezi yok". gözlerinde biriken yaşlar dışarıdan fark edilecek kadar kabardığında, zar zor ekleyiverdi, "aylardır işsizim". kuyumcu dudağını ısırdı, tebessüm etti ittirip duygularını, aldı yüzüğü hassas tartıya koydu, ederini söyledi. adam hiçbir karşılık vermedi ve yüzünü yere eğdi. kuyumcu yüzüğün ederinden fazla para saydı ve uzattı ona. aldı paraları öteki, saymadan ceketinin yan cebine koydu. yüzünü kaldırmadı hiç, çıktı kuyumcu dükkanından. kapının çıngırağı şıngırdarken kuyumcu yumruğunu sıkıp kocaman bir of çekti.
onu hayatta tutan tek gerekçenin bezi için yüzüğünü bozdurduğu çocuğu olduğunu düşündüm nedense.

(bkz: doğal seleksiyon)

işsizlik zor bir süreç ama sabrın sonu selamettir. müzisyen en kötü cover yapıp youtube'a atsa bile para kazanır. işi bilmiyormus. allah rahmet eylesin.

ülkede gerçek gündem olması gereken konu. işsizlik ve ekonomi.

siyasilerimizin güllük gülistanlık sandığı memleketimizin üzücü gerçeği.

ışsizlik zor bir süreç ama sabrın sonu herzaman selemat degildir .masallarda yaşamanın anlamı yok .

etrafımızdaki herkesin ekonomik sebeplerden dolayı psikolojisi çökmüş durumda en ufak olayda ya senin canına kıyacak yada sesiz sedasız kendi canına kıyacak saatli bomba misali .ne olursa olsun bir insanın canına kıyması cok acı biseydir .

tabii ki kimin neler yaşadığını bilmiyoruz bu hayatta ama yaşam herşeye rağmen değerli bir hazine. bir hiç uğruna bu hazineden feragat etmek bana üzücü geliyor.

ışıklar içinde uyusun. umarım mutluluğa ve huzura kavuşmuştur kendisi.

başlıklara goygoy tanımlar girerken öğrenmiş bulunduğum hadise. kim intihar ettiyse ipinde bizim de ilmeğimiz var diye düşünüyorum. bu ülkeyi ve bu dünyayı iyi bir yere dönüştürmek için hiçbirşey yapmıyoruz.

bir meslektaşım olarak ailesi adına çok üzüldüm. şu an tüm müzisyenler aynı durumda, geçen mart ayından beri 4-5 ay çalıştım, devletten ya da birinden destek görmedik daha. bir kaç arkadaşa nohut fasülye falan gitmiş. hani aynı gemideydik?

çok üzücü. çok zor durumdalar diğer esnaflarımız gibi. ama neyseki akp kongreleri serbest.

çok üzücü ailesine sabırlar dilerim

bu sabah intihar etmeyi düşündüğüm bir anda karşıma çıktı bu başlık ne kadar zor bir durumda olduğunu ve neden bunu yaptığını çok iyi anlıyorum çünkü hemen hemen aynı durumdayım insan ne denli mutlu olursa olsun para sıkıntısı çekiyorsa bu hayata hiçbir şekilde tutunamıyor. ben de bir yıla yakındır işsizim ve paraya ihtiyacım var kyk borcum yüzünden kredi alamıyorum iş bulamıyorum inanın kasiyerlik yapmak için bile başvurdum hiçbir şekilde iş bulamadım iki gün sonra da ödemem gereken bin liralık bir borcum var kendimi öldürmek benim için de kaçınılmaz son gibi gözüküyor.

18 yıldır işsiz olan, iüdk/msgü mezunu garibanlar gibi mcdonalds'da çalışarak hayatını geçirmek istemeyendir.

ben de yarı müzisyen sayılırım.okuyunca içim burkuldu of.

böyle insanlar haber değeri görmeyecek ya... ona üzülüyorum.