18 mart 1915 çanakkale zaferi

 zaferin büyüklüğü, savaşın çetinliği ile ölçülür. türkler, çanakkale’yi zorlayan çağının en ileri tekniğine sahip güçler karşısına adeta bir kale gibi dikilmişlerdir.
winston churchill
kutlu olsun.
bu zaferi bizlere armağan eden atalarımızın ruhları şad olsun.

18 mart 1915...
çanakkale deniz zaferinin 107. yılındayız.
vatan toprağını tereddüt etmeden savunan nice insan. onlar küçüğünden büyüğüne hepsi bizim atamız, dedemiz, tarihimiz, şanlı zafere bizi layık gören aziz şehitlerimiz.
aslında hiç ölmeyecek olan, daima hatırlanacak olan onlar.
sevdiğini, nişanlısını, annesini, eşini, çocuğunu bırakıp ölüme koşan yiğitler. sırf vatanımız için,toprağımız için, bağımsızlık için...







" çanakkale içinde aynalı çarşı
ana ben gidiyom düşmana karşı, off, gençliğim eyvah!
çanakkale içinde bir uzun selvi
kimimiz nişanlı, kimimiz evli, off, gençliğim eyvah!
çanakkale içinde bir dolu testi
analar babalar ümidi kesti, off, gençliğim eyvah!
çanakkale üstünü duman bürüdü
13'üncü fırka harbe yürüdü,off, gençliğim eyvah!
çanakkale elinde toplar kuruldu
vay bizim uşaklar orda vuruldu, off, gençliğim eyvah!
çanakkale köprüsü dardır geçilmez
al kan olmuş suları bir tas içilmez, off, gençliğim eyvah!
çanakkale'den çıktım yan basa basa
ciğerlerim çürüdü kan kusa kusa, off, gençliğim eyvah!
çanakkale'den çıktım başım selamet
anafarta'ya varmadan koptu kıyamet, off, gençliğim eyvah!
çanakkale içinde vurdular beni
ölmeden mezara koydular beni, off, gençliğim eyvah!
çanakkale içinde sıra söğütler
altında yatıyor aslan yiğitler, off, gençliğim eyvah! "

yarbay mustafa kemal...
bitmiş bir imparatorluğun asi vatanseveri.
avrupa kıtasından arap çöllerine osmanlı'nın tüm cephelerinde savaşan bir kurmay zeka.
o gün çanakkale cephesinde olmasını küçümseyenlere bakmayın siz.
tüm cephenin coğrafyasını avucunun içi gibi bilip, üç boyutlu kafasında canlandıracak kadar zıpkın gibi bir zihni var.
düşmanın nereden çıkarma yapacağını öngörüsüz alman kurmaylara defalarca söylemiş.
haklı çıktığı birkaç başarılı püskürtme sonrası enver'in tüm muhalifliğine rağmen cephe komutanlığı payesini vermek zorunda kalıyor alman komutan von sanders.
o da hayran kalmış, bu genç subayın vatansever ateşine ve analitik zekasına.
askerini motive eden söylevleri ve sıcak cephe stratejileri bugün abd'nin west-point'inden tut tüm dünya askeri akademilerinde ders olarak okutuluyor.
savaşlar bilimsel düşünceyle, cesaretle ve akıl dolu mücadele ile kazanılır.
öyle sarıkla, cübbeyle gökten indiği sanılan hurafeler ile değil.
o gün biz türklerin en büyük şansı böyle bir askerin komutası altında olmaktı.
bunu asla unutma.

bir yolcuya

dur yolcu! bilmeden gelip bastığın
bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
eğil de kulak ver, bu sessiz yığın
bir vatan kalbinin attığı yerdir.

bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda
gördüğün bu tümsek anadolu'nda,
istiklal uğrunda, namus yolunda
can veren mehmed’in yattığı yerdir.

bu tümsek, koparken büyük zelzele,
son vatan parçası geçerken ele,
mehmed’in düşmanı boğdugu sele
mübarek kanını kattığı yerdir.

düşün ki, haşrolan kan, kemik, etin
yaptığı bu tümsek, amansız, çetin
bir harbin sonunda bütün milletin
hürriyet zevkini tattığı yerdir.

necmettin halil onan

"her taraf duman içinde ve heyecan her yere hakim olmuştu. düşmanın topçu ateşi gülleleri büyük çukurlar açıyor, her tarafa şarapnel ve kurşun yağıyordu. büyük bir şarapnel parçası tam kalbimin üzerine çarptı, sarsıldım, elimi göğsüme götürdüm, kan akmıyordu. olayı yarbay servet bey'den başka kimse görmemişti. ona parmağımla susmasını emrettim. çünkü vurulduğumun duyulması bütün cephelerde panik yaratabilirdi. kalbimin üzerinde cebimde bulunan saat paramparça olmuştu. o gün akşama kadar birliklerin başında daha hırslı olarak çarpıştım. yalnız bu şarapnel vücudumda kalbimin üzerinde aylarca gitmeyen derin bir kan lekesi bırakmıştı.

aynı gün gece, yani 10 ağustos günü, beni mutlak ölümden kurtaran ve parçalanan saatimi ordu komutanı liman von sanders paşa’ya hatıra olarak verdim. çok şaşırmış, heyecanlanmıştı. kendileri de altın cep saatini bana hediye ettiler.” mustafa kemal atatürk

not: -liman von sanders'in 10 ağustos 1915 gecesi mustafa kemal'e hediye ettiği saat anıtkabir müzesinde bulunmaktadır.
-mustafa kemal'in kalbinin üzerinde parçalanan saat almanya'da soudus aile koleksiyonundadır"

bir milletin küllerinden dirilişinin destanı çanakkale. mustafa kemal atatürk ve şehitlerimiz nur içinde yatsınlar!

çanakkale'de denizden geçme girişimlerinin başarısızlığa uğratıldığı gündür ve osmanlı devleti'nin kazandığı son zaferlerdendir. bu başarısızlıktan sonra karadan da bir girişim yapılmış fakat o da türk milletinin sayesinde savuşturulmuştur. bu iki direnişte şehit olanların ruhları şad, mekânları cennet olsun; bu direnişte kararlarıyla zaferi getiren mustafa kemal atatürk'ten de allah razı olsun.

düşmanın diline dahi pelesenk olmuş mertliğimizle kat kat üstün düşman güçlerini göğsümüzle sindirdiğimiz, vazgeçmemenin destanı, vatana can katmanın ve bayrağa kan katmanın yiğitliği çanakkale zaferi kutlu olsun.
çanakkale’de zerre emeği geçmiş herkesin ruhu yükseklerde olsun.

çoğu şehirde, liselerin bir kaç yıl mezun vermemesine sebep olan zafer.
gençlerin zaferi.
mekanları cennet olsun.
allah onlardan razı olsun.

her aklıma geldiği zaman gerçekten hüzünlenirim.
ve kendime hep sorarım "biz kimiz, ne faydamız oldu bu vatana" diye.
vatanseverlik kisvesi altında nam-ı diğer şeref yoksunlarını görünce yıllardır bu ülke insanını sömüren ve dalgaya alan,
kendi şahsi menfaatleri için değersizleştiren tipler, işte onlar sayesinde bu zaferin vatanseverlik adına ne denli büyük bir zafer olduğunun idrakine bir daha varırım.
iyi düşündüğümüz zaman, iyi bir insan, iyi bir vatansever, doğru bir vatandaş olmak öyle kolay değil,
hele yozlaşmış günümüz toplumunda, hele hele bu cehaletin tavan yaptığı zamanlarda.
(bir örnek vereyim: elinizdeki bir çöpü yere atmamak, bu ülkenin bir kuruşunun israf edilmemesini sorgulamak ve daha nice küçük gördüğümüz olay da vatanı sevmektir. mangalda kül bırakıp arkadan iş çevirmek değil!)
başta mustafa kemal atatürk olmak üzere tüm silah arkadaşlarının ve orada canları pahasına kendilerini siper eden tüm dede ve ninelerimize allahtan rahmet diliyor, dua ediyor ve aziz hatıraları önünde saygılarımı sunuyorum.
bu kadar.

''ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhîd’i...
bedr’in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi...''

büyük gurur... iyi ki sizin torununuzum...

açtılar, susuzdular ama
“önce vatan “dediler
bıyıkları bile terlememişti
yaşları mı 13-15

"ölü askerleri vardı. 14, 15, 16 yaşlarında asker çocuklar. tanrı sizi inandırsın ki gülüyorlardı!
ilk defa o gün kaybedeceğimizi anlamıştım."

kutlu olsun!

az önce çocukları okula gönderdim. koltuk değneğime yaslanıp pencereden baktım. küçücük bedenlerine sırt çantalarını takıp mutlu mesut gidiyorlardı. tüm gün arkadaşları ile güle oynaya vakit geçirmek, öğretmenlerinin gözüne girebilmek için oradan oraya minik kuşlar gibi cıvıldayarak. anneliğin hüznünü çocuğunun mutlu olduğunu bildiğin halde yolcu ederken daha çok yasiyorsun. alt tarafı arka sokak ve 5 saatliğine güvenilir bir yuvaya gönderiyorsun . yine de yüzüne vuran rüzgar, yalnız kalma hissi, canından parçanı sokağa bırakmak gibi gereksiz romantizme kapılıyorsun bazen istemsizce.
o sırada yandaki ortaokulun 18 mart çanakkale şehitleri anma töreni başladı. "çanakkale içinde bir dolu testi, analar bacılar umdu kesti, off gençliğim eyvah!!!" dedi korodaki genç cocuklar. hiç bu kadar derinden hissetmemiştim bir neslin bir daha dönmemek üzere gittiğini.gidenin ardından kalanın yüreğindeki kor ile benimkini kıyaslandığımda kendi anneligimden utandım. nasıl dayandılar acaba? bir daha gelmeyecek gencecik evladının elinden kayıp gitmiş olmasına? açlık sefalet, fakirlik kol gezerken, yüzyıllarca güvendiğin allah bir devlet iki diye diye sırtını yasladığın güçler nedenini anlayamadığın bir yangında senden canını isterken nasıl dayandın?

aklıma dün akşam söylediği söz geldi . kandil programında çanakkale'yi gosterdiler. "dur yolcu, bilmeden bastığın bu toprak bir devrin battigi yerdir." yazısını okuyunca gözlerim dolmuştu da minik elleri ile gozyasimi silip "anne üzülme, öğretmen bizim ülkemiz çok güçlü, sizin gibi cesur askerlerimiz var, bize savaş açmaya korkarlar dedi. hiç bir şey olmaz." demisti.

allah, her anneye evladiyla cennette bulusmayi nasip etsin allah, devletimize zeval vermesin. yattığı yerler nur olsun.

asker sayısının, silah sayısının ve bütün matematiksel hesaplamaların boşa çıktığı; iman ve vatan sevgisinin, küfür ordusunun bütün hesaplarını yerle bir ettiği zaferdir çanakkale.

eğer bugün caydırıcı bir güç olmuş isek, emperyalist hegemonya nın doğrudan saldırmaya cesaret edemediği bir toplum isek; bu çanakkale'de verdiğimiz mücadelenin sonucudur.

aziz şehitlerimize allah'tan rahmet diliyoruz. atatürk ve silah arkadaşlarını verdikleri mücadeleden ötürü saygı ve rahmetle anıyoruz.

gazi mustafa kemal'in ve arkasındaki size savaşmayı değil ölmeyi emrediyorum dediği mehmetçik' in destan yazdığı savaş.
çanakkale, o dönem bir dünya savaşına sahne olmuştu. mustafa kemal ve mehmetçik de çanakkale geçilmez diyerek düşmanı karadan da denizden de geçirmediler. türk milletine ruh, iman ve güven aşıladılar.

kaç yıl geçerse geçsin unutulmayacak destandır.
anafartalar komutanı mustafa kemal paşa ve aziz şehitlerimizi minnetle anıyoruz.

sayın sözlük ben izninizle bir çıkıntılık yapmak istiyorum. izin verirseniz, her yıl "gazi mustafa kemal atatürk başta olmak üzere çanakkale savaşı'nda savaşan şehit ve gazilerimizin" anıldığı şu dönemde hakkı hiçbir zaman verilmeyen ve hep anonim kalan o şehit, gazi ve kumandanları anmak istiyorum. atatürk bir kahramandır ama tek kahraman değildir.

çanakkale cephesinde "en az" atatürk kadar mühim ve çanakkale'nin geçilmemesinde kilit üç kişiden ikisi olan esat paşa*'yı ve 18 mart kahramanı cevat paşa*'yı ve tabii ki bir diğer kilit isim anafartalar kahramanı mustafa kemal bey'i* saygıyla anarım. büyük hizmetleri bulunan vehib paşa'yı, fevzi paşa'yı, tayyar bey'i, halil sami bey'i, alçıtepe kahramanı kazım karabekir bey'i ve adını sayamadığım daha nicesini saygıyla anarım.

çıkıntılığım bitmiştir.

"ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhîd'i"
çanakkale, ruh köklerimizdeki vatan, millet ve bayrak aşkının mayasıdır.
çanakkale bu kahraman, temiz ve asil milletin kabul olmuş duasıdır.
ecdada rahmet ve şükranla...

itilaf devletlerinin şoklara girdiği bir zaferdir, çanakkale'nin geçilmez olduğunu görmüşlerdir. güçlü itilaf devletleriyle eski gücüne sahip olmayan osmanlı'nın kazandığı bir savaştır. ata'm ne güzel adammış, savaşanlar vatanına ne kadar düşkünmüş...

atatürk'ten ve tüm silah arkadaşlarından allah razı olsun, hepsinin mekânı cennet olsun. onların kanlarıyla kazanılan bu ülkenin değerini bir gün bilmemiz dileğiyle.

"her taraf duman içinde ve heyecan her yere hakim olmuştu. düşmanın topçu ateşi gülleleri büyük çukurlar açıyor, her tarafa şarapnel ve kurşun yağıyordu. büyük bir şarapnel parçası tam kalbimin üzerine çarptı, sarsıldım, elimi göğsüme götürdüm, kan akmıyordu. olayı yarbay servet bey'den başka kimse görmemişti. ona parmağımla susmasını emrettim. çünkü vurulduğumun duyulması bütün cephelerde panik yaratabilirdi. kalbimin üzerinde cebimde bulunan saat paramparça olmuştu. o gün akşama kadar birliklerin başında daha hırslı olarak çarpıştım. yalnız bu şarapnel vücudumda kalbimin üzerinde aylarca gitmeyen derin bir kan lekesi bırakmıştı.

aynı gün gece, yani 10 ağustos günü, beni mutlak ölümden kurtaran ve parçalanan saatimi ordu komutanı liman von sanders paşa’ya hatıra olarak verdim. çok şaşırmış, heyecanlanmıştı. kendileri de altın cep saatini bana hediye ettiler.” mustafa kemal atatürk

not: liman von sanders'in 10 ağustos 1915 gecesi mustafa kemal'e hediye ettiği saat anıtkabir müzesinde bulunmaktadır.
-mustafa kemal'in kalbinin üzerinde parçalanan saat almanya'da soudus aile koleksiyonundadır