24 yaşında olmak

yeni yaşımdır. kendini fazlasıyla hissettirmiştir. galiba 24 yaş insanın hem en özel hem de en tehlikeli yaşlarından biridir. huylarınız, davranışlarınızın yoğun olarak değiştiği bir yaştır. her şeyden soğuma ve uzaklaşma isteği gelebilir. kendinize vakit ayıracağınız, az insan çok huzur felsefesini hayatınızda %100 uygulamaya geçireceğiniz yaştır. 24 yaş olgunluğu diye bir şey var. ayrıca 20lik dişimin de çıktığı yaştır.

deneyimlemedim daha ama muhtemelen buradaki gibi şeyler düşünürüm.

en güzel yaşa bir kaladır. 25 de hayat dank eder. gözünüz açılır. ne istemediğinizi bilirsiniz.

3 yıl sonra tecrübe edeceğim umarım bu süre zarfında hayatımda olumlu gelişmeler meydana gelmiş olur

büyük bir karmaşadır. ciddi kararlar verme yaşıdır. yavaş yavaş işinize, ne yapmak istediğinize, hayatınızdaki insanın varlığına veya yokluğuna ve bunun gibi daha bir çok seye karar vermeye baslarsiniz. farkındalıklar artar. bazen çok sevseniz de yakinlarinizdan uzaklasmanin en doğru olduğunu görürsünüz. kafalar karışır. büyümekten korkulur. sorumluluktan korkulur. bir yandan da birşeylerin yavaş yavaş sizin elinizde olması hoşunuza gider. ama ya her şey berbat olursa, ya verdiğim karar yanlışsa korkusu insana kasvet verir. ben sevmedim bu yaşı.

yirmi üç yaş ile birlikte, hayattaki irrasyonel karar verme haklarınızın* tümünün elinizden alındığı yaştır.

öyle bir yaştır ki hayatınızın bu döneminden sonra asla radikal karar alamayacağınızı düşünürsünüz. haklısınızdır da , yaşıtlarınız üniversiteyi bitirmiş askere gitmiş hatta evlenmiş iken sizin hala universite okuyor olmanızı, kendi seçiminiz olduğunu düşünmeye çalışarak rahatlatmak istersiniz ama geç kalmışlık hissini asla yenemezsiniz. "ya abi 30 unda bile okuyan var "falan da dersiniz. sonra geç bu işleri oğlum dön kendi hayatına bak milletle kıyaslayacagina, artık radikal karar alacaksan o da mesleki gelişim için yapman gereken eğitimleri ulvi seviyeye getirmek olacak başka da radikal karar falan alamazsin diyeceksin kendine. kendine kızacaksın...

şimdi yirmi dördüm, karanlık tek gördüğüm...

ben 24 yaşındayken neredeydim ne yapıyordum uzunca düşündükten sonra buluyorum. o kadar zaman oldu 24 ü geçeli, keşke geri dönebilsem o yaşa.
24 yaşa bu kadar anlam yüklemeyin, 35 ten sonra düşünürsünüz. tadını çıkarın o yaşların.

türkiye gibi geleceğinizin garantisinin olmadığı bir ülkede artık genç olmadığınızın göstergesidir 24. yaş.
her şeyden önce kanunen bile babanızın kanatları altından çıkarsınız, çoğunluk gibi işsizsinizdir. kuru ekmekle karnınızı doyuruyorsanız iyidir(!)- sizi yönetenlere göre-
annen baban yaşındaki sorgulama yetisinden yoksun kişi/ler' in dikdörtgen bir kutuya atmış olduğu kağıt parçasının cezasını sen çekmektesindir. yorgunsundur çok. ayrıca tatlı bir yorgunluk değildir bu. akşama kadar yük taşıyan emeğinin karşılığını alan hamalın ya da bir tarlada güneşin beyninde akşama kadar çapa atıp eve vardığında köy sofrasında ailesiyle kuru soğan ezen ırgatın mutlu yorgunluğu değildir. henüz siftahını yapamadan zabıtanın tezgahına el koyduğu seyyar satıcının, cebinde 1.5 lirayla intihar eden işsiz gencin yorgunluğudur bu. bu yorgunluk memleketimin 3 tarafı deniz iken, 4 mevsimi turizme açık, bütün toprakları tarıma elverişliyken fakir kalması kadar trajiktir.

bu yorgunluk 1950' lerden beri kendini müslüman sanıp, islamla devlet yönetilmesini isteyen, mevcut iktidarın ferasetlerine güvendiği o düşünme yetisinden yoksun zihniyetin eseridir. bu günleri ve bu yaşadıklarını unutma türk genci. ve yine unutma bu ahval ve şerait içinde dahi vazifen türk istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır. muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur.

bu dünyada 24 yıldır nefes aldığının kanıtı olan yaştır. öyle çok edebiyat yapmayın bir bakarsın hooop 30 olmuşsun. evet hayat kısa, kuşlar uçuyor sözlük.

bunca zaman nasıl geçti 30'a geliyorum ne yapacağım kaygılarının başladığı yaştır. 27 yaşta olabilir tam emin değilim ancak 24'te bunun tohumları bi zihne ekilir.

geç mi ? 24 yaş mı ? oğlum siz ne yaşıyorsunuz ya ? babam 40 lı yaşlarında iflas edip fabrika kuruyordu.

bana da çok geç gelen yaştır. 24 yaşım çok zor geçiyor. ama yavaş yavaş zihnimin sadeleştiğini hissediyorum. 25' e üç ay kala hayat hala devam ediyor. korkunç bir yaş harbiden. tüm yaşıtlarıma başarılar diliyorum. umarım 25. bölüme sağ salim geçeriz.

dur be canım ben 26'ımda ilk işime başladım 27'me doğru adım adım ilerliyorum. biyolojik acımasızlığı inkar edemem ve her istenilen hayalde olmayabiliyor. ama yine de umudumu kaybetmedim çünkü her yeni gün kendi içinde bir süprizi barındırıyor iyisiyle kötüsüyle. hem hiçbir şey için geç değil.sen yeter ki kendinde değişim gücünü bul. hele ehliyet gibi küçük şeylere hiç kafanı takma derim.

türkiyede yaşıyorsanız bok gibi hayatınız vardır,yurtdışında bu yaşta millet altına araba çekiyor hemde kariyer yapıyor.

23 yaşını bitirmiş olma durumudur. muhtemelen üniversite mezunudur. iş arıyordur.

sıfır noktasına geleceğim yaş, umarım her şey tepetaklak olur. hiç ummadığım yerinden devam ederim hayata.

yakında 27sine girecek biri olarak ben ağlayayım o zaman. iş hayatına gireli birkaç ay oldu falan falan diye uzar. yani ilk tanıma kalsam hiçbir değiştiremeyeceğim için bitmiştim.

he ama hi my run #66247'da çok güzel demiş.25'le beraber lale devri bitiyor ve dağılma dönemi başlıyor.

ben çocukken 24 25 yaşındaki insanlar gözüme çok büyük ve olgun geliyordu aha geldik 24 yaşına hala çocuk gibiyim.