32 yaş sendromu

30 yaşına girince insan bir sarsılıyor ama 32 dediğin gün cidden roketin bir kısmını geride bırakmış uzay boşluğuna gidiyorsun hissi kaplıyor içini . ölümü kuşaklara ayıran bir insan olarak üst neslimizi kaybettik şimdi ebeveyn kuşağındaki kişilerin kayıplarındayız ve ne kadar az zaman kaldığını, zamanın ne kadar hızlı aktığını daha da iyi anlıyorum. çok şükür sacımda beyazlar yok.

10 yılım var. rahatım. eminim ki kötüdür.

30 yaşına yaklaşırken başlayan 30 yaş ergenliğinin 32 yaşına kadar süreceğini öğrendiğim başlıktır.

her yaşın da abuk subuk sendromu var hayatımız sendromlarla geçiyor. neyse ki buna daha çok yılım var.

tüm sendromları yaşama huyum var bunu da yaşarım kesin. erkek olsam saçım dökülünce ağlardım ne güzel.

tam bütün sendromları geçtim diyorum pat önüme yenisi geliyor -gelmekte olan-sendrom olmadan geçiremiyor muyuz? bir çaresi yok mu? tanımlarada baktım daha on senem var rahatım diyor... ben de rahattım aslında başlığı görene kadar...
su çok mu soğuk gelmeyelim mi? roket için ateşi yaktım bekliyorum.

sendromsuz nazsız niyazsız gidecem bu dünyadan.
ne çocukluk sendromum oldu ne ergenlik ne de 32 yaş.
pazartesi sendromum bile yok.
hayat size güzel.
her dakka sendrom icat et dur.

32 yaşında olmama rağmen hala sendroma girmiş değilim. belki 40’larda belki 50’lerde bilemiyorum. ben yıllardır 30’lu yaşları bekledim çünkü bu yaşların kadınları hep bana çok güzel gelmiştir. şimdi de en güzel, en iyi hissettiğim yaştayım.

89’lu kardeşlerime selam eder, sendrom şeklinde geçirmediğimi; bilakis hiç olmayan seviyedeki farkındalığım ve dinginliğim ile kendimi çok iyi hissettiğim bir yılımda olduğumu belirtmek istediğim yaş alma durumu.

35 yaşındayım düşündüm de 32 yaşımda da hiç böyle triplerim olmadı. her yaşa ayrı bir şımarıklık çıkarıyorlar alüminyum! he evet 32 yaş sendromu titreme falan ne yapacaksınız bu yaşla skandal ölmeseniz bari! ya insanoğlu kendinden nasıl bu kadar nefret ettirebilir?

32 yaşında hissetmediğim sendrom. hatta şu zamanlarımı yaşamaktan keyif alacak en güzel yaşlar olarak görüyorum. hayat bir aksilik çıkarmadıysa tüm düzenin kurulmuş, eksikliklerin tamamlanmış olduğu yaşlar bunlar. tamamen özgür olup kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz ve yapmak istediklerinize vücudunuz engel olmuyor henüz. daha ne ister ki bir insan.* 40 dan sonra yaşarım bir sendrom yaşayacaksam erken şu an daha.

32 buçuk yaş sendromunun yanında esamesi dahi okunmayacak sendromdur.

sen sendrom görmemişsin, 37 var ki aklın durur, 40 şok edici, 45 var ardından. demem o ki her yaşın bir güzelliği var, en güzel çağındasın. tadını çıkararak yaşamaya bak.

güneş 33 yılda bir aynı saatte aynı noktaya geliyor. yani doğduğumuz gün güneş'in pozisyonu, 33 yıl sonra tekrar aynı noktaya geliyor. bu bilgi ile 32 yaş sendromunu aşabilirsiniz.

not: 33. yaşımdan bildiriyorum.

varsa bir sendromun alırım ey 32 yaş! demek istesem de, bugün veda ettiğim yaştır. hoş kal 32, merhaba 33.

(bkz: bugün benim doğum günüm)

olmayan sendromdur..

*bu yaşı da geçmişim yahu. yaşımı yaşarken hiç hissetmiyorum ama "yaş"lı başlıklar beni bir durduruyor. lütfen aradabir 35 sonrası içerikli başlıklar açın da, kendimi gencecik hissedeyim.

yaşamadığım sendrom. tam aksine, çok sevdim ben 30 ve sonrasını. mükemmel olmadım, mükemmel olmadı hiçbir şey ama beynim yerine oturdu sanki. dalgalanma yok, iyi ya da kötü gideceğim yolun farkında olarak gidiyorum. kötü bir şey olunca kendimi eskisi gibi hırpalamıyorum. netim hemen hemen her konuda. bu netlik de dinginlik sağladı hayatımda. daha çok sevdim kendimi. daha çok değer vermeye başladım kendime. garip bir şekilde, daha önce beğenmezken, dış görünüşümü bile beğenmeye başladım. ama tabii ki pembe bulutların üstünde, lalalalala diye yaşamıyorum fakat olumsuzlukları nasıl yöneteceğimi biliyorum. ölüm konusunda da zaten oldum olası relaksım. ölümü yaşla eş zamanlı tutmuyorum. bir dakika sonra ayağım taşa takılıp, düşüp de ölebilirim. bunun aksini düşünmek zaten kaç yaşında olursak olalım, negatif enerji verir. yanisi 30'lar güzel, gelin korkmayın.

daha 10 yıl var diye rahatlamak isterdim ama zaman su gibi akıp gidiyor. bu beni biraz üzdü

sozlugun 30 yas ustu abiler ve ablalarca doldugunun gostergesi. sevindirici durum.

yasla ilgili, ilk defa 18 yasina girdigimde artik kanuni sorumluluğum var dusuncesi biraz heyecan yaptırmısti. daha sonra 25 yasina geldiğimde genclik yillarim ne cabuk gecmis dedim. cok hareketli ve yoğun gecmisti universite yillarim. etkinliker, aktiviteler, geziler vs. şimdi 30 yasina gelmis olmanin hisleri ayri bi guzle aslinda, ama guzel ve huzurlu bir donem yasayacakken ulkenin ve dunyanin icinde bulunduğu durum 30'lu yaslarin icine biraz sirke sikti sanki. umarim 32 yasina geldigimde tum dunya olarak mutlu bir sabaha uyaniriz.

ben 30 yaşındayım ve 35 yaş sıkıntısı satın aldım. beş yıl boyunca çekerim artık. seneye de çekerim . bir dahaki sene de çekerim.