ahmet kaya

nereden bileceksiniz şarkısını dinlerken rakı içme isteği uyandıran kişi. *

pkk'lı mıdır bilmem ama şarkıları çok güzel olan rahmetli sanatçı. geceleri onun şarkılarını dinlemeyerek uyuyamiyorum. evet.

göğsüm daralıyor yüreğim yanıyor olmasaydı sonumuz böyle.

ah be üstad "giderim" dedin. gitmeseydin.

"bir gün birileri nasılsa kürt asıllı olduğu için kürtçe bir tek şarkı söylemek isteyen bir adamın hiçbir ülkeyi bölmediğinin öyküsünü yazacak ve bu öyküyü okuyanlar şarkı söyleyen insanlardan ve şarkılardan korkulmaması gerektiğini anlayacaklardır.
ben klasik bir kadere teslim olmak istemiyor ve öldükten sonra değil şimdi anlaşılmak istiyorum. beni doğru anlama yolundaki en küçük bir çabayı, sağduyu ve bir hoşgörüyü çok özlediğimi ve bunu içinde taşıyan herkesi içtenlikle selamladığımı söylemek istiyorum."
ahmet kaya / paris.

hep sonradan gelir aklım başıma gibi muhteşem eserleri yorumlayan ismi siyasi olaylarda da geçen bir sanatçıdır.

tekrar edelim, teröristtir.

atsızca ergenlerin psikolojisini anlayamadıkları sanatçı.

kendileri 1972 yılında ailesinin geçim sıkıntısından sebep, istanbul'a göç etmişlerdir.

bu dönemde küçük bir yerleşim yerinden büyük bir şehre taşınmanın ve alışmanın sıkıntılarını yaşamışlardır. ahmet kaya bu sıkıntılarını bir belgeselde şöyle dile getirmiştir;

onlarla konuşmuyordum. çünkü onlarla konuşamıyordum. giyimleri başkaydı, konuşmaları başkaydı. onlar gibi konuşmaya çalışıyordum. mesela terziye gidip onlar gibi pantolon diktirmeye filan başlamıştım. terzinin yaptırdığı pantolonların üzerime uymadığını görüyordum. onlara yakışıyordu bana yakışmıyordu.

bir kız vardı bizim okulda; herkesin bir aşkı vardır, çocukluk aşkı. bir gün gittim dedim ki: "biraz seninle konuşak beş dakika, yani kaçıyorsun hep iki tane laf edek..." bana dedi ki: "rica ederim" dedi. öyle bir ağrıma gitti ki; yav dedim "ben de sana rica ederim." ben o zaman "rica ederim'in" anlamını bilmiyordum, yani onu bir küfür gibi zannettim biliyormusunuz.

şarkıları yurttaki günlerime eşlik ederdi... hem ağlar hem dinlerdim çünkü lisedeyken yurtta kalan talihsizlerden biriydim..

sarkilarindaki gizli anlamlara hayran olduğum mükemmel insan.

büyük üstat. sesi o kadar güzeldir ki hogwarts’da ara sıra açarım. aynı zamanda ateş kadehindeki baloda hagrid çok duygulu bir şekilde kum gibi parçasını okumuştur

ahmet kaya'nın en sevdiğim şarkısı, sözleri (bkz: atilla ilhan)'a ait olan aşağıdaki mahur beste şiiri.

90'lı yılların sonunda yaşanmış bir televizyon travmasıdır.
ahmet kaya ödül almak için çıktığı sahnede protest bir üslupta ilerleyen albümlerinde kürtçe şarkılar da seslendireceğini açıklamıştır. onun bu açıklaması dönemin konjonktürü içinde sahneye çıkıp ayrılıkçı kürt milliyetçiliğine vurgu yapmak olarak algılanmıştır. ödül törenindeki diğer isimler büyük tepki göstermiş ve dönemin türk milliyetçiliği ile karşı protesto sergilenmiştir.

amma velakin, muazzez ersoy ve emel sayın gibi devlet sanatçısı unvanını taşıyan iki isim varken, karşı protestoyu neden serdar ortaç ile ebru gündeş örgütlediler onu hiç anlayamadık. mahsun kırmızıgül, ibrahim tatlıses ve özcan deniz üçlüsünün de kürt olup türk milliyetçiliğinden yana oldukları şeklinde özetlenebilecek bir manifestoları olduğunu anımsıyorum.

bendeki izi kağıt kesiğidir sesini her duyduğumda kanayan.

ne desem boş iki gözüm...

başım belada tabancamı unutmuşum helada
yazan: (bkz: yusuf hayaloğlu)
beste: ahmet kaya - yusuf hayaloğlu

bugün düşünemeyeceğin kadar başım belada
köşe başları tutulmuş üstelik yağmur yağmada
iler tutar yanı yok, iler tutar yanı yok
fişlenmişim, adım eşgalim bilinmekte
üstelik göğsümde, yani tam şuramda
kirli sakalıyla bir eşkıya gezinmekte
başım belada
adamın biri vurulmuş sokakta
cebinde adresim bulunmuş
başım belada
tabancamı unutmuşum helada
nerden baksan tutarsızlık, nerden baksan tutarsızlık
nerden baksan ahmakça
başım belada
üzerime kan sıçramış doğarken
uykularım yarıda kalmış
başım belada
senelerce kuralsız yaşamışım
nere gitsem çaresi yok, nere gitsem çaresi yok
nere gitsem çaresi yok yanmışım
sevdim inanamayacağın kadar seni esmer kız
kirpiklerimde çırpınan şu tuzlu gözyaşımda
ihanetin adı yok, ihanetin adı yok
neylersin ki, çember daralmakta
şimdilik, hoşçakal, yaban çiçeğim
yasal mermisiyle, bir komiser yaklaşmakta
başım belada
adamın biri vurulmuş sokakta
cebinde adresim bulunmuş
başım belada
tabancamı unutmuşum helada
nerden baksan tutarsızlık, nerden baksan tutarsızlık
nerden baksan ahmakça
başım belada
üzerime kan sıçramış doğarken
uykularım yarıda kalmış
başım belada
senelerce kuralsız yaşamışım
nere gitsem çaresi yok, nere gitsem çaresi yok
nere gitsem çaresi yok yanmışım
başım belada

adamdır.

avrupa'nın göbeğinde "vallahi apo'yu özledik" diyerek potansiyel pkk'lı binlerce kişiyi çoşturmuştur adammm. bir de barışı özler adammm. adamdır adamm. "arabam şerefsizlerin ülkesinde kaldı" diyen adammm.

ek: adamdır.

iki damla gözyaşımla
satıldım pazarlarda
kırdılar yüreğimi
kırdılar azarlarla
sürgünlere yolladılar
sabah dörtte yağmurlarla
ben yandım
siz yanmayın allah aşkına...