ahmet kaya

kum gibi
ne güzel bir şarkıydı
hem hüzün hem isyan hem sanat.

dinlerken kendime işkence ettiğim sanatçı.
gülerken duysanız içten keder hissi verecek şarkılar olur ya, bu adamın bazı şarkıları öyle. şarkının başı bile bazen modumun içine ediyor. o yüzden gündüz dinlenmemesi ve mekanlarda açılmaması gereken sanatçı. gündüz gündüz yapmayın bari...

stüdyo celal'de çektirdiği şöyle bir vesikalık fotosu varmış.

konum nişantaşı.

politik duruşu başka bir tanımın konusu. ses rengi ve yorumu muazzam bir icracıdır.

zamanında siyaset meydanındaydı sanırım. kenan doğulu “ tabancamı unutmuşum helada.” diye şarkı mı olur benzeri bir şeyler söylemişti.



ahmet kaya da karadeniz’de erkekler belinde silah taşır senin gibi kulağına küpe takmaz (oğlum) diye yanıtlamıştı.

bir önemi yok sadece polemik yaratmak için yazdım.

sonbahar damlardı, damlarımıza
biz seninle sararırdık
aydınlansın diye şu kirli yüzler
biz durmadan savaşırdık


(bkz: kum gibi)

rakı sofralarımızın kapanışı kendisi.

konseri olsa şöyle mesela bağıra bağıra eşlik etsek, aşktan ölmesek bile ölüyor gibi yapsak. çok canım çekti şu an.. allah rahmet eylesin.. kim olduğu ile değil nasıl söylediği ile ilgileniyorum valla şu şarkıları çok iyi değil mi ya.. süper iyi bence..

gelmiş geçmiş en iyi şarkıcı

apoyu övmüş sibobun tekidir. kafa atayım şarkılarına.

nasıl geçecek onsuz akşamlar?
ağladıkça

şarkıları da kendisi de mükemmeldir. kürt kökenli olması hasebiyle kürtce bir albüm yapacağım dediği için çatal kaşık firlatilmis linç edilmeye çalışılmış kafatasçı şerefsizler yüzünden gazetelerde karalama kampanyaları yapılmış şerefsiz ahmet , hain ahmet, terörist ahmet diyerek manşetler atılmış ve çok sevdiği ülkesinden gitmek zorunda bırakılmıştır ve oradada vefat etmiştir.

sırf bir kürtce şarkı yapacağım dedi diye ne şerefsizliği ne bölücülüğü ne vatan hainliği kalmış bir insana dönemin gazetelerinde haber kanallarında manşet manşet küfür hakaret yağdığında kimsenin ne sosyalistligi kalır ne de hümanistligi geçin bunları ahmet kayanın dediği gibi beni tarihle yargıla iki gözüm beni bilimle anla felsefeyle anla öyle yargıla kim ne düşünürse düşünsün ahmet kaya çok büyük bir insandı insan.iki üç tane faşistin onu sevip sevmemesi ahmet kayadan hiç birşey eksiltmez adamın vasiyeti bile hiç bir zaman ahmet kaya bu ülkeyi sevmedi demesinler ben bu ülkeyi edirneden karsa çok seviyorum demiştir. mekanın cennet olsun ahmet abi.

ya sısısıs

konya'nın otogarlarında etli ekmek yiyen püre kafalılardan çok daha katkısı olduğu kesin memlekete.

uyumadan önce bir ahmet kaya şarkısı çalmak lazım. iyi hatırlattınız.

karakterli bir adamdı. sanatı , duruşu ile örnek bir insandı.
özledik seni iki gözüm.

(bkz: 11 şubat 1999 magazin gazetecileri derneği ödül gecesi)

selda bağcanla düetindeki bir şarkı sözünü bırakmak isterim.
"yaprak döker bir yanımız,
bir yanımız bahar bahçe..." oldukça derin ve anlamlı bence.

sahnede kürtçe şarkı yapacağım dediği için kafasına çatal kaşık yiyen sanatçı. kendisini linç edip sürgünde ölümüne sebebiyet veren şerefsizler, bu günlerde reyting için taklitlerini yere göğe sığdıramıyorlar. şarkılarını film müziği, söylediklerini giriş cümlesi yapıp yapıp merhumun sırtından para kazanıyorlar. dinleri, imanları, milliyetleri, zilliyetleri, zürriyetleri, hürriyetleri para olunca ve o dönem kürtçe klipler de hiç para kazandırmayınca vatansever oldu bunlar işte. memlekette ne kadar çatal kaşık bıçak takımı varsa ötünüze girsin şimdi.

kürtçe şarkı yapacağını söylediği için çatal kaşık firlatılmamıştır. zaten isteyen kürtce şarkı yapabilyodu o zaman, aklı sıra artistik yaptığı için çatal kaşık yemiştir.

binalar, fahişeler ve politikacılar eğer yeteri kadar dayanmışlarsa saygı görmeye başlar der chinatown filminde esas kötü adamı canlandıran john huston, dedektif gittles ( jack nicholson) 'a. ahmet kaya, çok genç yaşta ölmesine rağmen temsil ettiği, savunduğu şeylerle yaşarken de bir kısım insan tarafından idolleştirilmişti. ölümü onun ikonik bir statüye kavuşturdu.

haddi zatında ahmet kaya, yüksek sesle konuşup, bazen son derece saçma şeyler söyleyen, bu cüreti sanatına hayran olanlardan alan, kanaat önderi olacak bir derinliğe sahip olmaktan ziyade, halkın içinden gelmesinden dolayı köylü kahvehanesi edebiyatını iyi kullanan biriydi.

o malum geceye kadar geçen bir kaç senede ahmet kaya zaten asli politik kimliğinden hayli uzaklaşmış, prestij müziğin gücünü ve reklam imkanlarını, kendi geçmiş başarılarıyla harmanlayarak müzikal açıdan eski kıvamında olmayan ama random arabesk dinleyici için akılda kalıcı, kalitesiz parçalar söylemeye başlamıştı. o gece muhtemelen de çakırkeyif bir anında lüzumsuzca söylediği sözler haddinden fazla tepki gördü. tepki gösterenlerin başında sonradan perinçek'in partisinde siyaset de yapacak olan yönetmen tunca yönder vardı. ne o gün ne de öncesinde kürtçe şarkılar üzerinde net bir siyasi yasak yoktu. 80'lerin sonlarında izmir konak meydanı'nda karamürsel mağazası çaprazında çarşı iznine çıkmış askerler için korsan ve ucuz kasetler satan işportacıları çok görmüşümdür. hayatımda duymadığım arabeskçiler, türkücüler ve kürtçe müzik yapanların kasetleri mevcuttu. olsa olsa bandrol problemi vardı. 90'ların başında yanında şivan perver külliyatıyla yurtta oda değiştiren kürt öğrenciler bile gördüm.

o gece sonrasında kaya için kürtçülerin kucağına oturmaktan başka bir seçenek kalmıyordu. vallahi apo'yu özledim saçmalığının da savunulacak bir tarafı yok. karşıt görüşten kişilerin onu sevmesi, ülkücü veya sağcıların onu gizli gizli dinlemesi iki tarafın da sınıfsal olarak lümpenliğinden kaynaklanıyor. pek çok kürtçü, ülkücülerle insani konularda solculardan daha iyi anlaştıklarını bana söylemişlerdir. sonuçta ülkücülük de lümpen ideolojisi.

"bana söylemişlerdi"... sen kimsin?
yapılan haksızlığa, linçe gık diyemeyip, akil insan, mihenk taşı, danışment kişi gibi yazmış birde...allahım ya...