akşam sefası

güney amerika kökenli olup soğuğa dayanıklı bir bitki. çiçekleri sarı, kırmızı, beyaz, pembe gibi çeşitli renk formundadır. özgün ismi mirabilis jabala olan ve gündüz rulo biçiminde bekleyen çiçekler akşam üzeri 16.00 saatlerinde açtığı için türkçe'ye akşam sefası , ingilizce'ye de four o'clock ismiyle geçmiştir.

sahilde kurulan masada; içerek, muhabbet ederek, müzik dinleyerek güneşi batırmaya denir.

bir de aynı isimde çiçek vardır

geçmişim köşeme, masaya hafiften diyagonal haldeyim sandalyenin üstünde.

ufak bir tabak hazırlamışım hemen, rakılarım var.
ön caddedeki refüjlerin çimlerini sulamışlar, kokusu geliyor mutfağa açık pencereden.

müzeyyen ablanın ruhuna selam olsun.

şahane bir masalın yan figürü olan narin çiçek.

"geceye açar akşam sefaları
ölüme benzer güne vedaları
deli dolu bir macera bir şölen bir düğün
kadere kısmet narin hayatları"


söz: sezen aksu, meral okay
müzik: giancarlo bigazzi, marco falagiani
düzenleme: levent yüksel
kontrabas ve perküsyon: levent yüksel
mandolin: sumru balıkçıoğlu
flüt: levent altındağ
kanun: halil karaduman

çocukluğumun geçtiği ktü lojmanlarının yaz akşamlarında
renk renk açan çiçeği.
sarı olur pembe olur nadiren beyaz olurlar.
bazen de ebruli olurlar.
çiçekleri solduktan sonra,
siyah tohumlar belirir.
onları toplamak
çocukluğum...
hâlâ bir yerde denk gelsem,
toplarım o tohumları,
çantama cüzdanıma atarım.
leblebiden küçük olurlar.
az toprak altına gömülse, iki haftaya patlarlar.
gelsin temmuz-ağustos ayları da
toplayayım gene.

tohumu taç yapraklarının ortasında olan çiçektir. arsızdır. iki farklı rengin tohumunu bitişik ekerseniz yeni yeni renkler elde edersiniz.

geçen yıl kaldırım kenarında bulduğum sarı bir tanesinin iki tohumunu saksıya diktim. şu anda ikisi birden çiçek veriyor.
antepte ağustos eylül aylarında çiçek açtığı için yazın sonunu işaret eden çiçekti. akşamları açar, bütün bir bahçeyi kokusu sarardı.
gelecek yıl bahçeyi donatacağım çiçek. bir bu bir hanımeli bir sarmaşık.

sibel can'ın seslendirdiği şarkı...

bir ara teşrif et buyur gel
gel acı kahvem muhabbet bulsun
yeni sulanmış küçük bahçemde
izin kalsın toprak koksun

hayranım geceden firari gözlerine
nakış gibi gönlüme işlenen sözüne
hayranım geceden firari sözüne
gönlüm kuş olur uçar ayak sesinle

pembe boyalı bir ev
mis kokan sümbül
bir de sen varsın akşam sefası

(bkz: mirabilis)

terastaki çiçekleri sabahtan sulayıp havalandırırken birden yeni aldığın minik ışıklarla süslemek aklına gelmiş. onlarla terası süslemişsin. hazır o kadar güzel süslemişken gözüne kenarıyla ilişen masa çarpmış. bir de şu masanın hakkını vereyim deyip masayı da temizledikten terası da güzelce yıkadıktan sonra mutfağa gitmişsin. havuç tarator, közbiberli cevizli sirkeli meze, dereotu süzme yoğurt zeytinyağından başka bir meze, zeytinyağlı yaprak sarma, kavun, beyaz peynir, nar hetifi, dümdüz salata, semizotu salatası hazırlayıp dolayıp dolaba kaldırmışsın. tabakları, çatalları, bardakları ayarlamışsın. plakçaları ve plakları radyoyu hoparlörü de öyle. havanın kararmasına 1-1.5 saat var daha. e çok iyi! hemen terasa şöyle güzelinden soluk altın rengi desenleri olan şık bir örtü ve tabaklar bardaklar çatallar kaşıkları hazırlamışsın. bir duş alayım da dışarı çıkayım demişsin. 70’likten ikişer rakı bir de yol üstündeki çiçekçiden güzel turuncu ve sarı ağırlıklı bir çiçek buketi de ayarlamışsın. eve gelmişsin çiçekler suya rakılar dolaba. kim gelmek istiyorsa gelmiş adını sen koymuşsun. yemekler ortaya konmuş rakılar açılmış ekmeği unutunca en sevdiğin alıp getirmiş ona baktığında yoğurda ekmek banışına için gidiyor. hava kızıllıktan koyuluğa çalıyor. birden sezen aksu’nun yine mi çiçek parçası çalarken en sevdiğin seni dansa kaldırıyor. diğer sevdiklerin alkış tutup söylerken en sevdiğinin gözlerinin içine bakıp bunu beraber söylerken dans ediyorsunuz. hayat güzel akşam sefasında. amanın yine mi güzeliz yine mi çiçek. hamdolsun!

budur romalılar