an itibarıyla işsiz kalmam

çoğumuz için acı bir gerçek ekonomik sıkıntılar.. yaşadığımız ülke şart ve durumları her geçen gün yaşamı daha da zorlaştırıyor. bu başlık da bile yok niye tek yaşıyorsun o zaman özgür hayata hemen atılmasaydın*, yok çok da iyi bir kariyerin olmamış, ajitasyon, manipülasyon*.. gibi yazıları okudum ya.. ne diyeceğimi bilemiyorum. bu kadar acımasız olmayın. bu kadar vicdansız olmayın gerçekten.

kendi başına ayakta durmaya çalışan insanlar saygıyı hak eder. umarım kısa zamanda makul bir çözüm bulunabilir.

çalışınca da sadece hayatta kalmaya yetecek para veriyor işverenler sağolsunlar, çünkü kendileri için hak gördükleri şeyler o kadar fazlaki, size verdikleri maaş, mesainiz için değil, kendi keyiflerine aldıkları paradan artan kısım, bütün bu çıkmazların esas sorumluları, varlıklarına, sahip olduklarına doymayan, çalıştırdıkları insanlara, hakettiğini vermeyenler yüzünden,

tabiiki kesinlikle haketmiyorsunuz, öncelikle elinizdeki kaynakları değerlendirmeniz gerekiyor, matematiksel olarak bu böyle maalesef, ailenizin yanında yaşama imkanınız varsa, bunu kullanın, gelirinizi arttırana kadar, maddi olarak avantajınız varken, kişisel becerilerinizin, eğitiminizin, yaptığınız işin sosyal medyadan tanıtımını yapabilirsiniz, aşağıdaki başlığa link bırakabilirsiniz, bol şans.

kafasozluk.com/b/destek-bek...

edit : insanların çalışınca, hayatını idame ettirmesini, barınmasını, karnını doyurmasını, sosyalleşmesini sağlayacak parayı, çalışmasının karşılığında beklemesi, zaten "hak"kıdır...
bunlar insani normal ihtiyaçlardır,
(ki buda, örnek vereyim, buradaki arkadaştan bağımsız, 1+1 evde biri salonda biri küçücük odada yaşayan iki kişinin evi ev, hayatı, hayat da değildir)
lüks de değildir...

siz istiyorsunuzki, gençler ne bulduysa şükretsin... birşey buldukları da yok çocukların, kendi evinde, kendi salonunda oturmasın, hiçbir şey istemesin, ideal genç profili bu olsa çok memnun olacaksınız...

bazılarımız sadece ahırdaki inekler gibi, yemini yiyip, çiftleşip uyumaya hakkı olduğunu zannediyor, bu kadarını "hak" ettiğini öğrenmiş, fazlasını da düşünmeye, istemeye, aklı da yetmemiş, düşünmeye bile cesareti yok gördüğüm kadarıyla...
arkadaşım lüks böyle bir şey değil..
bunlar zaten senin hakkın...
diycem ama, boşuna konuşucam,
ben yine de yazıyım da, beeelki kafası karışır.. inşallah birazcık da olsa karışır...

keşke elimden bir şey gelse.

kariyer vs. demek saçmalık. bir tanıdığım var kendisi genetik mühendisi bilmem kaç zaman yüksek lisans yaptı sonra doktora yaptı ama şu an işsiz. çünkü çok mezun var ve pandemi vs. diye hastaneler * işçi çıkarmıyoruz şu sıra diyorlarmış. başvurularını da almıyorlar. böyle bir sürü insan var. belki onlardan biri ileride ben olucam. sıkıntıyı kişide aramayın sıkıntı ülke şartlarından. umarım bir an önce bir çıkış yolu bulursun.

allah kolaylık versin.
işler kurudu resmen.

pandemi sürecinde çalışma imkanı bulamayan ya da sayın yazarımız gibi zorluk çeken arkadaşlar varsa, köyde yaşama imkanları varsa oraya gitsinler. ciddiyim, şehirde yaşamak belli bir gelir seviyesi ve istikrarlı kazanç gerektiriyor artık. asgari ücret verecekler diye şehrin pisliğinde boğulacağınıza kırsalda bir şeyler yapın. hiç yoktan hava ve gürültü kirliliğinden uzak durur, minimal şartlarda ama daha az stresli yaşarsınız.

benim anlamadığım herkes işsiz, herkes borç içinde ama ne ev fiyatları düşüyor ne araba fiyatları. borcu borçla mı kapatıyor bu insanlar bu borçlar nasıl ödeniyor. bu devran ne kadar böyle devam edecek. küçük bir şehirde bir ev alayım yarın bir gün açıkta kalmayım diyorsun fiyatlar uçmuş. maaşımın neredeyse 60 katı en ucuz evler. yemeden içmeden on yıl kredi ödesem sıradan bir ev sahibi olabiliyorum. kira desen ev sahibinin insafına kalmışsın enflasyon oranında zam yapıyorum diyor çat yüzde 15 i geçiriyor. kanaatimce birileri olması gerekenden çok zengin olduğu için geri kalanımız güç bela geçiniyoruz bazılarımız arkadaş gibi tamamen bitik duruma geliyor.

üniversite okudum, yıllarımı bilgisayarlara verdim, enterprise seviyede egitimler aldım, kahrolası kpss' de gayet yüksek puan aldım ama atamadım. pc ile bir şekilde işi olan ya da kıyısından köşesinden bulaşmış her 100 kişinin rahat 99'unun adını duymadığı sistemler dahil bir çok yapıyı kurup yönetebilen network'muş, routing'miş, sanallaştırmaymış artık ne zıkkımsa hepsini bilen biri olmama rağmen, çok sağlam torpilim olmadığından iş bulamıyorum. iki lafı bir araya getiremeyen hıyar bana abi sen formatı tam bilmiyorsun heralde diyor. adamın bilgisayar yetkinlik ölçütü format. sever misiin sabaha mı bırakırsın? bazen düşünüyorum keşke okumasam, bu teknolojileri öğrenmesem daha mı iyiydi.

şimdi artık ciğeri beş para etmez bir sürü insanın peşinde bir iş bulayım diye koşturmaktan vazgeçtim. benim niteliğim bu deyip kendi yolumu kendim açıyorum.

dolayısıyla sizi çok iyi anlıyorum her ne kadar istemesek de hayatta en önemli hazinemiz yine de ailemizdir. gerek duyduğunuzda aileye basvurmaktan çekinmeyin bence. bu sizin suçunuz değil.

editos büdütos : ah şu akıllı...! klavye.

an itibariyle bir buçuk yıldır işsiz olmam. umarım herkes alanına göre, istediği bir iş bulur.

hayret nekslizin bunca yaygın izlenmesine rağmen kimse farkına varamamış galiba, heyoo aileleriniz reşit olduktan sonra size bakmak zorunda değiller gençler bir uyandırayım isterseniz.
öyle ya da böyle reşit olan kişi okumaya devam da etse ufak çaplı bir iş bulup hem kendini geçindirebilip hem eğitimine devam edebilir olması gerekir. bu bütün 'birey' yetiştirmeyi amaçlayan gelişmiş ülkelerde böyledir. he ama siz kaderinize dünden razı olup oturmayı yeğlersiniz orası ayrı. ama 'neyinize güvenip evden ayrıldınız' demekle fikir beyan etmekten öte vizyonunuzun darlığını paylaşmış oluyorsunuz.
arkadaşımız kendince gayet sorumlu davranmış. suç onda değil. çabalamak istemesine rağmen ona şans vermeyen saçma sapan yaşam koşullarımızda, eğitim şartlarımızda.. neyse kime ne anlatıyorsam.
şansın bol olsun sayın yazar.

geçmiş olsun, ben de her an çıkarılabilirim.
7 yıldızlı otelin bilgi işlem departmanında artı ek iş olarak boya badana yapıyorum.
özel sektör olduğu için çıkarılabiliriz, mesaileri iptal ettiler, eleman alımını durdurdular, aylık 1500 tl ile ücretsize gönderilebiliriz.
çok sıkıntılı durumlar.

yaklasık 1 senedir, bir çok durumum seninle aynı sevgili yazar.
gerçekten anlıyorum seni umarım bu durumdan kısa zamanda cıkarız. zira saglıklı düşünemiyorum artık

pandemi başından beri dahil olduğum durum. tükenmişlik , hiçlik ve umutsuzluk duygusunun dibini yaşıyorum. *

vardır bir hayır. imtihan için geldik dünyaya. sabredenler kazanacak.

umutsuzluğa gerek yok. evet zor bunu yapmak ama umutsuz olmak için fazla iyi durumdayız. polyannacılık değil de yılmaz bir ruha sahip olmakla alakalı. allah kimseyi zor durumda bırakmasın.

bu ülkede değerin bilinmez. kaç kurtar kendini. iki üniversite bitirene iki bin aylık diyen duydum ben. umarım kendini kurtarırsın.

beyle veziyyetin içine diye başlayan bir azeri sözü vardı. aynen o geldi aklıma. fizyoterapist bile iş bulamıyorsa halimiz harap demektir. aslan bile ekmek bulamaz olmuş. keşke diger şehirlerde de iş arasan. aradın mı bilmiyorum ama alanı genişletmek şansını arttıracaktır.

ülkemizin pırıl pırıl gençliği maalesef işsizlik ve ümitsizliğin pençesinde dostum... adına çok üzüldüm ama cidden umutsuzluğunu kaybetme... maalesef senin gibi etrafımızda bir çok tanıdık biz dahil zor günler geçiriyoruz ama bu günler de geçecek... umarım en kısa zamanda bu kötü günleri tebessüm ile anarsın...

öncelikle işsiz kalmanıza üzüldüm. ancak umudunuzu kaybetmeyin, okuduğunuz bölümden bağımsız olarak geçici de olsa başka işlerde çalışmayı deneyebilirsiniz (en azından psikolojik olarak iyi geleceğini düşünüyorum). sizin yerinizde olsam ne yapabilirdim diye düşündüm, sizin de aklınıza gelmiş olabilir belki; bu aralar evde konforsuz masa sandalye ortamında çalışmaktan ve hareketsizlikten dolayı bir çok çalışanın ağrı şikayeti var, bu açıdan belki bu konuyla ilgili bir fırsat olabilir mi diye aklıma geliyor. anahtarlıklarınıza ilişkin anonim bir hesap açıp linkini de paylaşabilirseniz belki ilgisini çekenler alışveriş yapabilir. ben merak ettim açıkçası yaptığınız anahtarlıkları.
ne olursa olsun, şu ortamda bulabileceğiniz geçici bir iş dahi size en azından psikolojik olarak iyi gelecektir diye düşünüyorum. umudunuzu kaybetmeyin, bir kapı diğerini açar, hayat böyle bir şey.. umarım daha güzel günler bekliyordur hepimizi.