ankara vs istanbul

askerliğimi ankara'da yapan biri olarak ankara'nın sadece anıtkabir ziyareti ve eski meclisi için gidilip görünebilecek yerdir. ama istanbul boğazı denizi manzarası geçmişten günümüze gelen tarihi bir dünya şehri yapmasına başlı başına bir sebeptir.

ankara'dır. keder ve sevinci ciddiyetle karıştırıp sizi kendisine bağımlı hale getiren bir havası vardır. teneffüs ettikçe esiri olursunuz.

tek vasfı başkent olmak olan şehir ile koskoca istanbul'un karşılaştırılması istanbul'a bir hakarettir.

memur vs suudi arabistan

muhtemelen, bir ankaralı'nın ha ankara ha istanbul diyerekten, yürüme alışkanlığına karşı koyamayıp, istanbul'da ilk günden yapacağı iş ile farklarını anlaması.

cevap veriyorum: izmir

ankara gridir, istanbul rengarenk.
ankara beatles'dır, istanbul pink floyd.
ankara yeni rakı'dır, istanbul şampanya.
ankara godard'dır, istanbul david lynch.
ankara politiktir, istanbul burjuvazi kokar.
ankara camel soft'dur, istanbul parliament.

benim için bu versusun kazananı ankara'dır.

ankara vakit kaybetmek için, istanbul vakit geçirmek içindir.

gidişim 5saat dönüşüm yıllar sürer isterdim, gözleri yağmur kokan çocuk seni çok özledim hala benimsin unutma

biri dünyaca ünlüdür, şehirlerin kraliçesidir, kıtalara sığmayan rengarenk efsanedir, diğerinin adı bile yoktur. neydi adı... ankara mı?
istanbul'la kıyaslama yapılabilecek tek şehir izmir'dir.

bu nasıl versus bildiğin ferrari ile renault'u karşılaştırmak gibi bir şey olmuş. istanbul türkiye de hiç bir ille karşılaştırılmaz. sadece paris, amsterdam, londra, new york gibi başkentler istanbul'a rakip olabilir.

yani şehrin ortasından boğaz geçiyor diye 16 milyon insanın 5400km^2 alana sıkışması garip.
işin şakası bir yana ülkenin ekonomisinin %60tan fazlasının orada olması buna en büyük etkendir kanımca. lakin bu ekonomiyi kocaaa türkiye'ye yaysaydık mesela daha iyi olmaz mıydı?
asıl mevzuya dönecek olursak ankara'yı yaşamadan herkes istanbul der. gri şehir diye geçmeyin ankara'yı. girersen çıkamazsın.

olayı örneğin bir üniversite öğrencisinin özelinde ele alacak olursak; ankara'ya gidiliyorsa öncelik okula verilip böyle bir karar alınmıştır. istanbul'a ise orası istanbul olduğu için, şehir tercihi söz konusudur.
bir de istanbul'un okulları da okuldur hani; bu da büyük bir artıdır çoğu zaman. yani nereden bakarsan bak istanbul ankara'nın eline verir arkadaş.

ankara tek atar.

istanbul: yüzlerce yıl başkentlik yapmış nice imparatorluklar görmüş geçirmiş yaşlı bir kenttir.
ankara:80 yıllık başkenttir abisi istanbulu örnek alır, şuan onla kıyaslanmak bile onu ne kadar gururlandırır bilemezsiniz.

biri ekonominin ve özel sektörün, diğeri ise devletin başkentidir. ankara'nın istanbul'u örnek aldığı doğrudur. bu sebepten dolayı bir 10 yıl sonra polatlı bile ankara'nın metropol ilçesi olacak ve ankara da tıpkı istanbul gibi büyüyecek; -ki zaten ankara hiç de küçük bir şehir değil. bu arada; yüzölçümü olarak istanbul o kadar da büyük bir şehir değil. o küçücük yerde ise resmi sayıyla 17 milyon insan yaşıyor! ayrıca uçakla seyahat ederken istanbul'a yukarıdan bakmayı unutmayın.

türkiye'yi gezegenden sökün ve orta noktasını bir çubuğun üzerine dengeleyerek yerleştirin ve bırakın. ülke istanbul tarafına çökmeye başlar ve bu örnek alınası bir durumdur!

zira ülkenin toplam nüfusunun sadece %20'si istanbul'da yaşıyor. yazıyla yüzde yirmi!

aslında ankaralılar kıyaslamazlar. onlar ankara'ya alışıktırlar, severler gride olsa kuruda olsa bu şehri. esasen bu, ankara'da yaşamak zorunda kalan istanbul'luların yaptığı bir kıyaslamadır. ankara'ya alışamaz, bir türlü sevemezler. hep bok atarlar bu şehre.

ilk koz daima deniz'dir. denizsiz nasıl yaşıyorsunuz bu şehirde, deniz olmadan asla yaşayamam ben derler.
oysa ankara'lı için denizin fazla bir önemi yoktur. çünkü zaten o olmadan yaşamayı bilir. deniz'in olmayışı çok ta etkilemez. ankara'da yaşayıp büyüdüyseniz bu şehrin her yerinde bir anınız vardır mutlaka. küçük olduğu için yapılacak şeylerin, ya da gidilecek mekanların sayısı sınırlıdır. ama neyi nerede bulacağınızı bilmeniz gerek.
insan önemlidir ankara'da. çünkü tek başına sıkıcıdır ankara, birileriyle bir şeyler yapınca tadı çıkar her şeyin. o nedenle ankara insanı istanbul insanından farklıdır biraz. ankara içine kapamaz insanı, bencil yapmaz. bir de aynı kafa yapısındaki insanlar hemen hemen aynı yerlere takıldıkları için, genelde yeni tanıştığınız biri mutlaka bir yerlerden "connected"'dır. birilerinin bir şeyidir. bu anlamda gerçekten küçüktür ankara.

her iki şehirde de yaşamış bir insan olarak bir çift kelam edebilirim sanırım.

istanbul çok hareketli, sıkılmaya bile vaktiniz olmuyor. öğrenciyken dolu dolu geçerdi vakit. sanki bir masal ülkesi gibiydi.
lakin işe başladığınızda istanbul, insanı iliklerine kadar sömürmeye başlıyor. sömürme derken hareketlilik ve iş-ev arası 1.5-2 saat mesafe. bazılarında bu mesafe daha fazla. o güzelim boğaz bile bir süre sonra teselli olmuyor. hele hele metrobüsün o kalabalığına bir karıştın mı vay haline. zaten yaş 40'lara yaklaştı mı "acaba istanbul'dan ayrılıp bir ege köyüne mi yerleşsem" diyorsunuz.

iş nedeniyle ankara'ya taşındım.

ankara daha dingin, ağırbaşlı. fakat bir süre sonra sıkılırsınız. park, avm ve gezmek haricinde birşey yapmak zor. ama yine de evden işe en fazla 30 dakika. bulunmaz nimet bu. trafik nispeten daha az zira. yine de bir şehir, içindeki insanlarla güzelleşiyor. şehir ikiye ayrılıyor aslında: bir taraf "ankara"; bir taraf "angara". kışın soğuk olsa da yazın serinliğini değişmem. istanbul'un yapış yapış eden yaz mevsimi akla gelince "ah canım ankara" diyor insan.

yine de gezmek için istanbul'a gidilir tabi.

ankara elbette istanbul'la karşılaştırılamaz. istanbul üç ülkeye başkentlik yapmış 1000'lerce yıllık şehir. ankara şurada daha yüzyıllık bile değil. ama ankara'da direniş olmasaydı, istanbul halen işgal altındaydı. o kadar da deniz yok diye küçümsemeyin bence.

ankara dingin, gri, ağırbaşlı, sıkıcı
istanbul kalabalık, gürültülü, canlı
ne kadar sıkıcı ve gri olsa da anıtkabir diyorum ve ankara

zaman durdu
bir gurbet olmuşken ankara yüreğimde
ellerim tutuldu sanki dudaklarım kendime kilitlendi
a hoşçakal
sevgilim