ankara vs istanbul

82.000.000 insan yaşıyor bu ülkede ve bu versusu en iyi değerlendirecek insan benim. evet doğru okudun. istanbul'da yaşadım ankara'da yaşıyorum ve hala iki şehir arasında git gel yapmaktan hayatım s****lmiş durumda. o yüzden en çok beni dinleyeceksiniz lan bu konuda.

öncelikle şunu hemen söylemek istiyorum. ankara s****rboktan bir şehridir. istanbul bir dünya şehridir. ama 2021 şartlarında istanbul'da yaşayacağıma gider kabil'de yaşarım daha iyi. istanbul bildiğimiz yamyamistan olmuş durumda. insanları bela, taksicisi o*****u çocuğu, havası nemli, kalabalığı dertli, kirası kol gibi, yemek yesen bi domaltıp s****dikleri kalıyor, kültür desen arabice dönmüş. yaşanmaz artık ama türkiye'de yaşayıp istanbul'u tecrübe etmediyseniz bir bahane ile 1-2 yıl yaşayın derim. şöyle bir örnekle anlatayım. ben hayatım hiç istanbul kızı gibi sevişen bir cins görmedim. doğma büyüme olacak ama köyünden kalkıp gelen değil. böyle bir sevişme olamaz. havasından mıdır suyundan mıdır bilmiyorum. her zaman en üst performans. hiç şaşmadı bu zamana kadar. bunu yaşamadan ölmeyin derim. zaten fark ettiyseniz istanbul'da erkeklerin yüzde ellisi gaylerden oluşuyor. yani işinizde kolay. aynı zamanda en iyi o*****lar ve çocuklarıyla burada tanışırsınız. şaka bir yana vizyon katar insana bu şehir. ama yönetimdi falan 3 kuruş maaşa g****nü verenlerin şehri olmuş durumda. zaten maaşı yüksek olanda yurt dışı kovalıyor, bodruma kaçıyor. her gün çalışan bir insanın bu şehirde olan motivasyonunu gerçekten anlamak mümkün değil. bir zaman yaşamak okey ama ben hayatımı burada sonlandırcağım diyen insana ne desen gg.

ankara'yı çok çok çok çok daha kötü bir şehir olmasına rağmen bu versusu havada karada alır. çünkü merkezde oturacağız diye ahırdan bozma evlere 3500 tl vermek zorunda değiliz. çünkü taksi bizi istediğimiz yere götürüyor. çünkü ankaralı'nın hayatı trafikte otobüste çürümüyor. basit bir örnek anlatacağım. bu ilk corona patladığında hani marketlerde bir yağma olmuştu ya. ankara benim bulunduğum bölgede böyle bir şey olmadı. bizim apartmanda watsapp grubu kuruldu. bir şeye ihtiyacımız olursa yardımlaşalım dedik. bu kadar. marketlerde herkes biraz daha alış veriş oldu. bir gün sonra her şey aynıydı. bu insanlıktır. istanbul bunu kaybetmiş istanbul'da ki apartmanımda kimse bana selam vermiyordu bırak yardımlaşmayı falan. bu kadar düşük insanlık seviyesinde o büyük deprem umarım olmaz. eğer olursa deprem kadar yıkıcı olacak bir başka bir konuda vandalizm ve yağma. enkazda altın ararlar aha buraya yazıyorum.

yani özetle kağıt üstünde tabiki istanbul. çok güzel olum şehir. ama yavaş yavaş insanın içini alıyor. inanılmaz yorucu her şey ama her şey. çok fazla maruz kalmayın derim.

deniz yok, saray yok, yarımada yok ankara'da. ama nem de yok. istanbul nemden sıcaktan nefes alınamaz halde.

ankara tabii. öğrencilik yıllarım ahhh ahhh ankara..

sinop.

vs.

san francisco. şaka şaka ankara elbette.

40-50-60'lar istanbul.
70-80'ler ankara.

şimdi hiçbiri. vs kazanır.

ikisi de gri şehir ama tek güzel yerleri birinde deniz diğerinde anıtkabir olmasıdır.

biri cumhuriyet dönemi mimarisinin artık sayıları az kalan eserlere sahipken diğeri artık sayıları az kalan osmanlı mimarisinin izlerini taşır. roma'ya girsek çıkamayız, bizans da denebilir..

ankara'nın bana kalırsa maksimum olması gereken nüfusu 2 hadi 3 milyonken istanbul'un en fazla 5-6 milyon olması gerekmektedir. bu açıdan da istanbul'a ihanet edilmiştir.

biraz gerçek biraz metafor olarak bakacak olursakda istanbul devamı ankara ise yeniden başlangıçı ya da kuruluşu simgeler bu açıdan da istanbul kaos coğrafyasında çurcunayken ankara kaos coğrafyasında yer yer düzenlidir ve düzendir. diğer açıdan da ankara sanatçı yetiştirir, istanbul ünlü. en azından bir dönem böyledir.

son olarak gittikçe bozulsa da ankara disiplinize eder, ehlileştirir, istanbul ise kaosa alıştırır. sebebi ise ankara'ya göç eden zamanla nerede nasıl davranacağını ve giriş seviyesinde de olsa nezaketi-kibarlığı öğrenir istanbul ise dolandırılmamayı. sebebiyse ankara'da en vasıfsız işlerde çalışsan bile karşına bürokrat vs. çıkar-çıkabilir bu yüzden kimin kim ya da nerede tanıdığını olduğunu bilmediğinden ya da bunlarla muhattap ola ola ehlileşmeyi öğrenirsin. olumsuz bir ehlileşmeden bahsetmiyorum. sıraya girmeyi "beyefendi, hanımefendi" ya da en kötü yaşına bakmaksızın "abi-abla" demeyi. "buyrun" demeyi. bu seviyede bir ehlileşme bence zararsız ve gereklidir.

ankarayı sevmeyene bir zulümdür bu kadar insanın nasıl ankarayı bu kadar çok sevdiğini anlamadan ankarada yaşamak der şair.

başka bir şair de şöyle der aynı şiirde; 'hasretin nazlıdır ankara'

ankara'da yaşayan birisi olarak ankara edebiyatı yapılmasını anlayamıyorum. bildiğin herhangi bir anadolu şehrinin biraz daha gelişmiş ve donanımlı hali başka bir fark yok. istanbul'dan gelen arkadaşlar sadece anıtkabir ziyaretinde tatmin olurlar onun dışında herhangi bir yere götürürseniz haklı olarak ee bu sokak napayım ben bunu diye tepki vermeleri kaçınılmazdır. hala şaka gibi hamamönü güzellemesi yapan ankaralıları gördükçe şaşıyorum alt üstü kafe ve hediyelik eşya dükkanı dolu iki sokaktan oluşuyor, ankara kalesi ise 3+1 evden hallice ve çöplük olmuş vaziyette.

oysa ben istanbul'a gittiğimde gezecek bir sürü tarihi yer, müze, kilise var. farklı dönemlerden izler taşıyan önemli eserler görebiliyorum, deniz konusuna hiç girmiyorum bile. yaşaması şüphesiz ankara'ya göre daha zordur ama ben hangisi daha yaşanabilir konusunda değil salt şehir bazında karşılaştırma yapıyorum.

ankara "pala" dır istanbul "polat". ne kadar istanbul kahraman gibi gözükse de diziyi götüren "dağda keklik burada domates"tir.

iki şehri de çok iyi bilen biri olarak tek kelime ile istanbul. ankara; yobaz, kaba, gri bir şehir. başkent olmasa, iç anadolu'nun herhangi küçük bir şehri olurdu. ankaralıların; ankaralı olmayanlara, beyhude ankara'yı sevdirme saçmalıklarına da asla anlam veremiyorum. istanbul'dan üstün tek bir yanı var. ankara daha ucuz bir şehir.

20 milyon nüfusu olmaması, araplar tarafından işgal edilmemesi, düzgün insan bulunabilmesi, insanların saygılı olması, nispeten daha ucuz olması, huzurlu olması ve memleketim olmasıyla ankara'nın bana göre kazandığı karşılaşma. istanbul 2000'lerin başında olduğu gibi değil, istanbul hasta ve türkiye'yi hasta ediyor, bu nedenle burdur bile istanbul'dan iyidir şu sıralar.

ankara ronaldo,
istanbul messi'dir.
ankara düzenli ve ne vereceği belli bir şehirdir.
istanbul'un her saniyesi bir sürprize açıktır.

izmir ise maradona'dır.

ankara da yaşıyorum ama istanbul diyesim geliyor. daha güzel olduğu için. ama ben yaşamaya korkardım sanırım insan çeşitliliği çok çok fazla. ankara'da kolumu sallasam memur ya da öğrenci.

ankara'dan ferman geldikten sonra istanbul'da padişah olsan kellen gider. evet.

istanbul'a dönüşü demişler.
allah ayırmasın.

ankara'da barın
istanbul'a yerleşebildiğin an
uçarak istanbul'a git.*

bir ankaralı için istanbul başkasının çocuğu gibidir. gülünce seversin, ağlayınca bırakıp kaçmak istersin.

herkes bilir ben istanbul diye öleceğim ama gelin görün ki ankara alın yazım.