anlam arayışı

nerede aradığımız da önemli özellikle ülke olarak küçümsediğimiz ülkeler aya gidiyor biz hala sol mu sağ mı dersek hayat bize güzel be ne anlamı arayacağız kaybedilen o kadar değer varken kimi ya da neyi bulacağız arayarak.

gptye hayattaki en kötü şey nedir diye sordum hayatının anlamını, amacını bulamamak diye cevap verdi. gerçektende öyle, aslında onca büyük insanın büyük olmasının sebebi yaptıkları değil sanki. yani demek istediğim bu kişiler motivasyonlarını nereden buldular bu çok önemli. anlamı bulmak, bu anlamı kendi içerinde meşrulaştırmak, sonra bu anlamı hayatının motivasyonuna dönüştürmek belki hiç farketmeden kalbinden daha güçlü bir enerji kaynağına sahip olmak. sabah o anlam için uyanmak, akşam o amaç için uyuyabilmek. bütün her şeyden önemli. bundan 100 yıl önce bu anlam tarlanın sürülmesiydi kimileri için, kimileri için yeni bir vatan kurmaktı, kimileri için bir vatanı yıkmak ya da ölümüne düşmanla savaşmaktı. ama hepsinin en sonunda tatmin olduklarını düşünüyorum mühim olan hedefe varmaksada yolda ölmeninde kimseye zararı yok sonuçta. her neyse yeter ki hayatınızın anlamının, amacının başka insanlara hiçbir şekilde bağlanmamasına dikkat edin sisifos gibi taşı kaldırın indirin.

yeryüzünde insanın var oluşundan bu yana bir türlü paketinden çıkarılamayan ama en çok satılan ürünü. her birimiz hayatın anlamını ararken, sanki biri bir köşeye atmış da etiketini unutmuş gibi...kimi sözlüğe kahve ya da içki içerken '' ruhun derinlikleri'' temalı tanım girerken **, kimi için tibet'e gidip inzivaya çekilmek, kimi için sabah yedide kalkıp spor yapmak; kimi içinse yedinci kahveyi yudumlarken manikür yapılan ellerine bakıp hala '' ne yapıyorum ben ya?'' diye sormaktır...
sanki aydınlanmada bir black friday indirimi gibi. üç adımda aydınlanma rehberi, kitaplar ve seminerler eşliğinde indirim kuponu içinde...
bu anlam belki de hiçbir zaman bulunması gereken bir şey değil, sadece kafayı fazla boş bırakınca icat ettiğimiz bir boşluk doldurucu...ama dur kardeş hey, ben yine de aramaktan vazgeçmeyeceğim... şu an fazla içmiş olabilirim, bu da öz eleştirim olsun...*

anlam üretmekle sonuçlanacak eylem, modern insanın en güzel problemi. salla götten anlam.

insan bazen aradığı şeye kör olur. aradığı hep gözünün önündedir de onu göremez, arar durur. bu biraz böyle bir şey. ama aramakla bulunmaz, yine de bulanlar arayanlardır.

kendini bir kapının önünde bulduğunda ve o kapıyı açıp arkasını gördüğünde değişir her şey. aradığın hatta aramak adına her şeyini verdiğin ne varsa oradadır ancak bir sorun var ki sen artık aramaktan vazgeçmişsindir. vazgeçtiğinde gelen bir çok şey gibi o da geç kalmıştır.

bir yandan her şeye anlam aramak, bir yerde de anlamsızlıklar içinde boğulma hissi.
bu ikisini aynı anda yaşayan var mı? merak ediyorum.
yoksa yaşamayan var mı diye sormak mı lazım?
bilemedim ki ben onu.
neyse, her şeyin çözümü zaman.
yine binlerce yıl yaptığımız gibi ihaleyi ona bırakalım.
düzeltir elbet.
20 yıl sonra mı 50 yıl sonra mı?
kısmet.

başımızın tatlı belası.

sen ne yüklediysen içine o kadar derin, o kadar ağır ya da o kadar sığ, o kadar hafif...

bu muymuş?