anlam verilemeyen insan davranışları

yaptığı, düşündüğü, söylediği bir şeyin nedenlerini sorduğumuzda "bilmem, canım öyle istedi" demesi. bir insan bir şeyi neden yaptığını/düşündüğünü/söylediğini bilmemesi bana hep saçma geliyor.

aşık olmak

flortun ilk bulusmada cinsellik muhabbeti yapip kendisini ciddi iliski insani gibi gostermesi ve uzun bi nutuk cekmesi. yani oldugundan farkli gorunmesi. durust erkekler bal olsaymissiniz ya

tutarsızlık ve her şey olması gerektiği gibi giderken bir art niyet arayıp bozmaya çalışmak asla anlam veremem

küçük dağları ben yarattım havasında olanlar
bir gün yemek yemese bir gün su içemese kıvranacak bir canlı türü için fazla cüretkar

bazıları insan oldukları halde niye öküz gibi davranıyor?

yaptığın bir şeyi görüp de yine soranlar. örneğin geldin mi, uyandın mı vb. aşırı gıcık ediyor ve asla neden yapıldığını anlamıyorum.

günlerce mesajlaşıp daha sonra ani bir kararla ilişki düşünmüyorum diyen mal tipleri tek geçerim.

yolun ortasında duranlara,yürürken dar bir yolda kendini olması gereken kadar çekmeyip hayvan gibi çarparak geçenlere,nezaketsizlere,saygısızlara,dik dik vücut süzenlere,her konuda fikri olanlara,doğruyu yanlışı duymadan yorum yapanlara,anlamadan dinlemeden yadırgayanlara asla ama asla anlam veremiyorum.

çöpü yere atabiliyor olması , şaşırıyorum nasıl biri bulunduğu yere bakıp kirini bırakabilir

mobbing.

sadakatsizlik.

kahvehanede maç izleyen erkek konforu... halinden de bir memnun ki hiç sorma.

o hayretler hayreti, böyle bıyığımızın yeni yeni terlediği günlere dönüp anımsıyorum.

okey taşı sesleri, şık şık şık, dayıların uynasana lannn / oynuyoruz ağmuhaaa konuşmaları, masaya sertçe vurulan iskambil kağıtları, su gibi akan kuşburnular, oraletler, fonda sürekli bir çay siparişi, dandik bir yansıtıcı, boktan bir lig maçı, tavanda kümülonimbus gibi bir sigara dumanı, bir futbolcuya kafayı takmış ne olursa olsun ona söven arızalı bir dayı, öyle bir kakofoni var ki, kendi iç sesin duyulmuyor.

dışarı çıktığında adeta uzay boşluğunda süzülüyor gibi oluyorsun.

ve erkek bu aktiviteden keyif alıyor ya inanılır gibi değil. başka bir yaratık o ortamda barınamaz, hayatta kalamaz.

kaşınan eli dişle kaşımak. çok saçma ama hepimiz yapıyoruz.

abartılı hayat. sosyal medya için olabildiğince görsel bir hayat yaşamak. özel günlerinde prenses elsa gibi giyinen, başına taç takan, kendini prenses sanan ve öyle gösteren insanlar türedi. giydikleri kıyafet sadece o gün giyilebilir. o kadar abartılı. bir fotoğraflık bir kıyafet. nasıl göründüğü o kadar önemli ki bu kişilerin, her şey olağan bir yapmacıklıkta. tepkileri abartılı olan insanlara da anlam veremem. bir şey düşerse büyük bir şey olmuş gibi nida atanlar beni korkutuyor. ilgi çekmek için hastalık numarası yapan, sargı bezi saran insanları da bu gruba dahil ediyorum. bu kadar büyüterek yaşamak neden ?

depresyon belirtisi ile gidip antipsikoz ilaç yazılması, ve hepten sıyırmak. hasta olmayanlar neden hasta olduklarını iddia ederler ki? ne deniyordu, (bkz: hastalık hastası)

dm'den soru sorup, sonra mesaj alımını kapatmak.
aradan bir süre geçtikten sonra "?" yazıp, mesaj alımını tekrar kapatmak.

sanırım bazı problemleri var.
geçmiş olsun dileklerimi iletir, esenlikler dilerim.

google ile öğrenebileceği çoğu şeyi başkasına soran bi insan çeşidi var. bu tür geri zekalı, bilgi edinme üşengeci olanlara çok sinirleniyorum. bunlar bir tıkla cevap alabileceği şey için saat fark etmeksizin arar, mesaj atar rahatsız eder. arada boşluğa düşüp bir insana faydam dokundu, yardımcı oldum diye sevinmeyin. bu tür karşısında siz sadece her an her dk en mal sorularına bile cevap bulabileceğini düşündüğü bir enayisiniz. ayrıca bunlar coook önemsediği insanlara soramazlar böyle soruları. mal görünmekten korkarlar çünkü. öyle çok da ciddiye almadığı arkadaşlarına sorarlar özellikle. sakince google'a yönlendirin. mal olmayın.

merak duygusuna kapılıp kişisel sorular sormak, hasta olacağını bile bile ince giyinmek, yaptığı iyilikleri hatırlatma ihtiyacı duymak, birlikte uyumak, birinin hayatına müdahale etmek, istemediği halde konuşturmaya çalışmak, hislerini saklamak, tepkilerini geciktirmek, her duyduğuna ve her fikre koşulsuz inanmak.

insanların bir eşşek saati bir de eşref saati vardır. eşşek saatinde pimi çekilmiş el bombası gibi olur insan. kendine geldiğinde kişi de yaptıklarına anlam veremez. her yapılana bir anlam yüklememek lazım.