aşık veysel şatıroğlu

sanırım bir zeynep oral röportajında okumuştum yıllar önce. 60'lı yılları anlatıyordu belki. veysel'le tanışmasını..
veysel, mihmandarı yardımcısı ve köylüsü veli ile birlikte ilk kez istanbul'a plakçı firmaların daveti nedeniyle geliyorlar. aylardan nisan sonu mayıs yaklaşmış ancak havalar erken ısınmış ve istanbullular o yılların halk plajlarına akın etmiş durumdalar. veyselin memleketinde kış henüz hükmünü sonlandırmadığı için, veysel'de köylüsü veli de kışlık palto ve yünlü kıyafatlerindeler. işgüzar plakçılar güya ikram ve istanbul'u gezdirmek amacıyla onları plaja götürmüşler. gezdirip sohbet edecekler.veysel yardımcısı veli'nin ha bire kendi kendine konuşup, kıkırdamasına kızıp paylıyor. "ne var veli "diyor, "ha bire ne söylenip kıkırdıyorsun".. veli diyor ki "aşık, bildiğin gibi değil, erkek kadın çevrede herkes cıbıldak, hemi de hiç bir şey yok gibi öyle gezinip suya giriyor, çimiyor.." veysel diyor ki, "hepisi mi veli." veli "hepisi hepisi aşık, bizi getiren plakçılar da öyle." diyor. veysel, "sen şimdi buna mı gülüyorsun veli" diyor. veli "hee" deyince de veysel "behey cahil"diyor, " biz terden, sıcaktan gebermek üzereyiz, millet keyfini çıkartıyor.. onlar bize gülmüyor da sen mi onlara gülüyorsun zevzek, gülünecek durumda olan biziz onlar değil."diyor.
zeynep oral, o köylü bilgenin inanılmaz gerçekçi ve çağdaş bu yaklaşımı, bu kadar yalın biçimde ifade etmesi, veli'ye verdiği ders ve ayar, hepimizi altüst etmişti diyor.. plakçılar da, veli de, ben de o saaten sonra konuşamadık. sadece sorduk ve saygıyla dinledik akşama kadar. çünkü veysel'e denizi anlatmaya göstermeye gerek yoktu. o okyanusun kendisiydi zaten..diyordu..

âriflerin, âşıkların mezhebi olmaz" derler.
âşık veysel'i de böyle görmek bizi yanlışa koymaz.

musa abdal tekkesi'nde âşıklığa giriş yapan âşık veysel, tıpkı yunus emre gibi birleştirici şiirler söylemiştir. şiirleri, birleştirici tevhid akidesi üstüne kuruludur.

allah birdir peygamber hak
rabbü'l-âlemindir mutlak
senlik benlik nedir bırak
söyleyeyim geldi sırası

âlevi kökenli âşık veysel, etnik kimlik çekişmelerin getirdiği kötülükleri bildiği için, hiç siz-biz tavrında olmamıştır.

kürt'ü türk'ü ne çerkez'i
hep ademin oğlu kızı
beraberce şehit gazi
yanlış var mı ve neresi

tam manasıyla bir gönül insanıdır âşık veysel. topraktan olduk kardaşık, beni hor görme kardeşim." der. ne hor görür, ne hor görülmek ister.

bektâşî nedir, ne kızılbaş
değil miyiz hep bir kardaş
bizi yakar bizim ataş
söndürmektir tek çaresi

* * *

bizim gördüğümüz dünyayı hiç görmedi. gözlerini açmak için uğraşmaya hazır eşine dostuna razı gelmediği hikayesi doğrudur. görmek istememiştir.

"gözlerim açılacak olsa benim özdünyam yıkılıp gider buna razı değilim." dediği doğrudur.

hayyam'a görünmüş kadehte meyde
neyzen'e görünmüş kamışta neyde
veysel'e görünür mevcud her şeyde
ne sen var ne ben var bir tane gaffâr

saygı ve özlemle..

belki çocukluğum köyde geçti diye bilemiyorum ama ne zaman veysel'e dair bir dize okusam veya duysam zihnimde sapsarı bir buğday tarlası canlanır, burnuma bozkırın kokusu gelir. yüreğime de garipliğin hüznü çöker.
aynı duyguları neşet ertaş'ta da yaşıyorum.

görmek ister miydiniz sorusuna...hayır demiş...görsem bunları yazamazdım demiş...offffffffff

aşık veysel’e sormuşlar; “sevdiğine ne verebilirsin? gözlerimi demiş. ama gözlerin kör demişler. veysel demiş ki; sevgiye kalbi kör olanın, gözleri görse ne olur...

engin bir karanlıkta böyle bir derinlik.

"güzelliğin on par'etmez
şu bendeki aşk olmasa
eğlenecek yer bulaman
gönlümdeki köşk olmasa

tâbirin sığmaz kaleme
derdin dermandır yâreme
ismin yayılmaz âleme
âşıklarda meşk olmasa

kim okurdu kim yazardı
bu düğümü kim çözerdi
koyun kurt ile gezerdi
fikir başka başk'olmasa

güzel yüzün görülmezdi
bu şak bende dirilmezdi
güle kıymet verilmezdi
âşık ve maşuk olmasa

senden aldım bu feryâdı
bu imiş dünyanın tadı
anılmazdı veysel adı
o sana âşık olmasa"

bir bahtı karayım, gülmedi yüzüm
neşeli görünür kan ağlar özüm
kış misali geçti baharım yazım
kaldırmadı başımdaki dumanı

dünya dedikleri bir büyük handır
veysel durmaz ağlar bunca zamandır
az yaşar, çok yaşar sonu virandır
bir gün göçüm çeker ömür kervanı
aşık veysel şatıroğlu

ölümünün kısa bir süre öncesinde duygularını kaleme döktugu son eseri. veysel baba, nur içinde yat. mekanın cennet olsun.

bir çoğumuzca 'görme engelli' olarak bilinir; ta ki, o'nun görüp dokunduklarının binde biri kadar göremediğimizi anlayana kadar.
( son yıllarda türeyen ve o'nu türkücü sanıp, sesini beğenmeyen, sazını beğenmeyen, diksiyonuyla dalga geçtiğini zanneden moronlar, o'nun binde biri kadar görebiliyor olsalar, bambaşka bir ülkede yaşıyor olurduk oysa.)

gördüğüm anda sular seller....kendi sesi......

kendisini keşfeden ahmet kutsi tecer'in daveti üzerine ankara'ya gelen, ankara garından ankara radyosuna giderken "kıyafeti ankara'ya uygun olmadığı için" geri gönderilen halk ozanı. kemalist rejimin halka bakış açısını net olarak gösteren bir olaydır.
www.cthaber.com/haber/16969...

aldanma cahilin kuru lafına
kültürsüz insanın külü yalandır..
hükmetse dunyanın her tarafına
arzusu hedefi yolu yalandır..

kar suyundan süzen çeşme göl olmaz
gül dikende biter diken gül olmaz
vız vız eden her sineğin bal'olmaz
peteksiz arının balı yalandır..

insan bir deryadır ilimle mahir
ilimsiz insanın şöhreti zahir
cahilden iyilik beklenmez ahir
işlediği amel hali yalandır..

cahil okur amma alim olamaz
kamillik ilmini herkes bilemez
veysel bu sözlerin halka yaramaz
sonra sana derler deli yalandır

saygı ve rahmetle

sen altınsın
ben tunç muyum?
aynı vardan var olmuşuz
sen gümüşsün
ben sac mıyım?
yarın toprağa girende
sen toksun da
ben aç mıyım?

(bkz: köylü kıyafeti yüzünden ulus’a alınmayan adam).

pentagram - gündüz gece

mezhebi yeni rejim tarafından kaideye alınmamış sanatçı.

alaviler niye beyle? rejim, mezheplerini ve ibadethanelerini yok sayıyor; lakin alaviler, rejimin 1 numaralı adamı oluyorlar.

aşık veysel kadar gafaaza gaya düşe yeri.

neredeyse atlıyordum bugünün ölüm yıl dönümü olduğunu. unutulur mu hiç büyük usta?
sesinle, sazınla büyüdük, insanlığından feyz aldık, felsefenle terbiye olduk.

"derdimi dökersem derin dereye
doldurur dereyi düz olur gider
ırakipler geldi girdi araya
korkarım yar benden yoz olur gider"

kendisi kim tanimiyorum ama allah rahmet eylesin mekani cennet olsun diyelim. amin.

okuyup anlayabilenlere ve sindirebilenlere hayat dersi; hadi bakalım!..

bu âlemi gören sensin



aşık veysel şatıroğlu