askerdeyken terk edilmek

daha önce hiç yazılacak bu kadar çok şey varken hiçbir şey yazılamayan başka bir şey daha olmamıştır.

askere gitmeme 2 hafta kala şu başlık beni endişeye, üzüntüye boğdu. kimsenin başına gelmemesi dileğiyle. erkek için hayırlı olmuştur, ne kadar acı da olsa. ilk engebe de topuk yapan kadındır.
not; askerdeyken bol bol bu hikayelere tanık olacağım kim bilir belki yaşayacağım.

askerden önce nişanı vurupta aldatılan da çok oldu. bu olay tamamiyle insanların, diğer insanları "tüketmeliyim" diye gördükleri için oluyor. bu işin kapitalizmi zartı zurtu kalmadı artık. bu iş direk saygısızlıktan oluyor. ne kendisine, ne de öteki insana karşı. kadınların elinde bulunan cep telefon sayesinde 100'den fazla erkeğin yazması, erkeklerin sosyal medya zart zurt sayesinde 100 kadına yazması. insanlar ürün olarak görüyor diğer insanları. kimse yavaş, sakince, içtenlikle birbirlerinin hayatlarına girip, o hayata oturmaya çalışmıyorlar. herkes sabırsız, herkes inatçı, herkes sevgisiz. gerçi kendilerini de sevmiyorlar ki.

valla şu saatte trollük yapacak halim yok.

şubeye gittim oo hoşgeldin dediler(kendi dönemim evlenip çocuk çocuğa karışmış) verdiler bi kağıt. doldur allah doldur.

en önemli detayları arıyorum o kağıtta

-komando olmak istiyor musun? hayır
-yedek subay olur musun? hayır.

o aralar, kendi bölümümden çok fazla erkek mezun verilmediğinden ödüm kopuyor yine de subaylık falan çıkacak diye. ordunun nezdinde işe yaramasa bile elinin altında her bölümden mezun bi tip olsun ister belki lazım olur diye. kısa dönem çıkınca çok rahatlamıştım.

çok bunalım zamanlardı. yani bi görelim dedik neticede ömürde bi defalık bi ortam, bunu da yaşayalım tecrübe olur gibisinden bedelli çakmadık pişman oldum.

o kadar saçmaki her şey orada. neyse ya. anlatılacak gibi değil ne anlattıysam yukarıda zaten konuyla da alakası yok. hayatınızdan bi an önce bu mevzuyu çıkarın. bu askere gidip gitmeme mevzusu her şeye engel yapın kurtulun. yapıcak bişi yok.

lan şu saatte ayakta olmak iğrenç ya.

maalesef dünyanın en zor durumlarından biridir. dışarıda olsan gezer dolaşır kafa dağıtır başka şeylerle uğraşırsın ama askerde öyle bir şansın yok. düşünmekten deliye döner ruh gibi dolaşırsın. zordur zor. evet.

kafasına sıkası gelir insanın.

sabahattin ali açıklamıştır bunu

yâr semtinden gelen rüzgar
‘seni unuttu! ‘ der gelir.
bakmazsa senin yüzüne
çok görme elin kızına;
dışarda serbest gezene
hapiste yatan hor gelir.

psikolojinizi bozan askerliğin cehenneme dönmesidir.

telefon yok internet yok yanda tertibiniz horluyor ve siz neden ayrıldı acaba diye masum masum düşünüyorsunuz.
sabah koğuş kalk diyorlar cevap veriyorsunuz " ya durun depresyondayım biraz daha uyuyacağım" kötü durumdur yani.
ayrılık kötüdür. askerlik kötüdür. ikisi beraber olunca büyük bir yıkım olur.

arabesk kültürün bir parçası. eskiden vardı böyle hikâyeler. kız genelde kuaför çırağı olur. sevgilisi askere gidince boş duramaz hemen yenisini bulur.bırakın da siz askere gittiniz, uzaktasınız diye terkediyorsa etsin. oturun şükredin, dünyanın binbir türlü hali var. yanınızda olamayacak insan için üzülmeye değmez.

böyle bir fantezim vardı hatta askere giderken eski sevgilimi aradım askere gidiyorum dedim (21 gün bedelli 3.celp selam olsun devrelerime) yeniden başlayalım beni orada terk et dedim olmadı konuştuk ama onu yapmadı vardı böyle bir fantezim ve bedelli bunun için mükemmel bir ortamdı.

askerdeyken terkedilen ilk ve son kadın olabilirim.. söyleyeceklerim bu kadar

(bkz: insanın içine oturan başlıklar)

nazım hikmet’in hapiste yatacak adama öğütler şiirinde yazdığı duyguyu yaşatır insana.
(bkz: sevdiğin kadın seni sevmez olur, ufak iş deme, yemyeşil bir dal kırılmış gibi gelir, içerdeki adama.)

erkek olsam kesin başıma gelirdi, yemediğim kazık bir bu kaldı çünkü*. efendim yapmayınız, insanları zor zamanlarında yalnız bırakmayınız, empati yaptım da çok üzücü bir şey ya.