aşkı kitaplardan öğrenmek vs televizyondan öğrenmek

kitaplardan öğrendiğini gerçekte uygulayarak öğrwnmek tabiki de kuşum.

kitaptakilerden öğrenirseniz beklentiniz yükselir . vay efendim neden böyle duygusal ve/veya cinselliği tavanlarda ilişkim yok diye yanınızdakini beğenmeyebilir , dizilerden öğrenirseniz en yakın arkadaşım ne zaman eşimi ayartacak, yeğenimi eve çok sık davet etmemeli miyim, matmazel neyi açıklayacak gibi bilinçaltı problemleri yaşayabilirsiniz..

aşkı televizyondan öğrenmek de ne bileyim. izdivaç programlarını izlesek millet aşktan başka her şeyden konuşuyor. ssk sigortanı yatırıyor mu, evinin tapusunu getirsene tarzı şeyler görüyoruz.

yürümeyen evliliklerin en büyük sorumlusudur.
aşk kitaplarda anlatılan filmlerde yaşanan gibi değil.
aşk biter. istesen de biter, istemesen de.

aşk gerçek değildir bana göre. aşk; bazı duyguların birleşip ortaya karmaşık bir duygu çıkarılması sonucu oluşan bir histir. aşkı ne filmlerden, ne de kitaplardan öğrenemeyiz. aşkı öğrenmek için içine girmeli, kendimiz yaşamalıyız. yoksa aşkı bilmeyen biri neden romantik bir film veya balzac gibi ünlü bir yazarın kitabını okusun ki, aşkı bilmiyorsun, nasıl anlayacaksın ki?

yaşayarak öğrenmek daha mantıklıdır. kitaba ve televizyona göre öğreti olmaz çünkü burada iyi anlatılan şeyler size saçma gelebilir.

aşkı;
kitaptan, televizyondan teorik olarak belki biraz öğrenirsin ama o hissi anlamazsın yeğen.

aşıkken;
ne söyleyeceğini ezberlediğin kelimeler onu görünce unutursun.
gelmez dile lal olursun.
kalbin senden önce koşar ona,
yüzünde farkında olmadığın bir tebessüm,
gözlerinde sadece o,
bulutların üstünde,
bütün seslere sağır olursun yeğen.
bu yazar mı kitapta, filmde
hisseder misin böyle onları izlerken?
sen sen ol aldanma bunlara yeğen.
sevmenin sevilmenin kıymetini bil,
tuttun mu bırakma ellerini yeğen.

yaşayarak öğrenmek. kitaplar, diziler, filmler boştur aşkı öğretmez demiyorum fakat aşk üzerine kurgulanan eserlerde bütün olay örgüsü iki ana karakteri birleştirmek içindir. ana karakterler tartışır, sonra bir tesadüf eseri hayat onları yeniden bir araya getirir. tartışmaya, birbirlerini rahatsız etmeye devam ederler ama bu hep romantik olarak gösterilir. karakterler zehirli bir ilişki yaşıyor olsalar bile romantize edilir bu.
gerçek hayat böyle değil. diğer bütün dış etkenlerin sizi aşık olmaya götürmesi düşük bir olasılık. ayrıca size zarar veren ilişkiler dışarıdan göründüğü kadar romantik de değil. örneğin tarafların birbirini kıskanması ve kısıtlamaya başlaması kurgusal dünyada oldukça romantik görünürken gerçek hayatta yalnızca zarar getirir. ya da sorunları olan biriyle birlikte olup onu iyileştirmek harika bir hikaye konusu fakat gerçek dünyada yıkımla sonuçlanır çoğu zaman.
sonuç olarak aşk en iyi yaşayarak öğrenilir.

yaşayarak öğrenmek >>

gene 300iq başlıklar

bir aşkı yaşayarak öğrenmek değildir.

herkesin sevgisi aşkı kendi karakterini yansıtmalıdır. kimsenin sevgisine benzememelidir. ben bunu savunuyorum.

yani bırakın aşkı kendinizden, duygularınızdan öğrenin.

bir de aşkı pornolardan öğrenen tayfa var.hepsini geçer.

en güzeli aşkı anne-babandan öğrenmek sanırım. benim gibi. annem babam ikisi de öğretmen. birlikte aynı okullarda görev yaptılar yıllarca. hem evde hem işte ayrılmadılar birbirlerinden. ben ve küçük erkek kardeşim de onların aşkına özenerek büyüdük.

ne izlediğine ve ne okuduğuna bağlı iyi ya da kötü olduğu değişen durum elbette yaşayarak öğrenmek belki de en iyisi ama ergenliğin başlarında kitap okumaya, diziler izlemeye daha fazla vakit ayrıldığı için ilk bak işte bu aşk dediğimiz aşkın ne olduğunu düşünürken ki kafa karışıklığını ortadan kaldıran alanlar. o yüzden ailenin denetimi önemli bence. eğer oturup vurdulu kırdılı şeyler izlerse veya okursa aşkı bu sanabilir. zaten günümüzde hem psikolojik hem fiziksel şiddete maruz kalmak ve bunu havalı göstermenin yolları varken aşkı etrafta görseler yaşasalar daha iyi gibi geliyor bana.

kitaplar olabilecek ihtimallerden bahseder ,aşkı nasıl tanıyacağınız konusunda fikir edinirsiniz. ama televizyon tamamen sağlıksız bir ilişki ve aşk olgusu yaratır . deneyimlerinde televizyondan öykünmek yıkım getirir çoğunlukla

sana kötü bir haberim var. aşk biraz da acısından öğrenilir..

kitaplar her zaman daha samimi gelirler bana. kitaplardaki aşklar hep güzeldir. öyle olmasa hiç kitaplardaki aşklar filmelre / dizilere taşınır mı?

izlemek yerine her daim okumayı tercihi ederim. okuduğum en güzel roman da
masumiyet müzesi oldu be ( tv de yayınlanacak olsa izler mıydım?) tartışılır

aşk cahiliyim. uygulamalı olarak öğrenmek isterim. yok mu gönüllü?