asla yapmam denileni yaptığın an

hayat işte yapmam dediğini yaptırana kadar oyun oynar bazen…

ne zaman bir şey asla yapmam desem, o şey eninde sonunda yaparım. o yüzden mümkün olduğunca böyle dememeye çalışırım. asla yapmam dediğini yapınca kendinden uzaklaşıyormuş hissine kapılıyorum. ama bazen zevk veren tarafı da olabilir. bir değişiklik işte aman ne olacak?

an değil anlar bütündür. asla yapma denileni şeyi mutlaka yapıyorum.huyum kurusun, yeşersin tekrar kurusun!

özeti şu karedir.

yapmam gereken ama yapmaya üşendiğim bir şry olduğunda asla yapmam diyorum. zaten yapıyorum öyle de deyince.

(bkz: yapmam deyip yaptığın bir şey)
(bkz: yazarların asla yapmam dediği bir şey)
yazarların hayatta yapmam deyip sonradan yaptığı bir şey
(bkz: hayatta yapmam denilen şeylerin yapılması)

şovla yaparım. fikrimi değiştirttiyse bir şey bana baya önemlidir benim için çünkü.

bunuda yaptım ya artık deyip mutlu olurum.

kendimden nefret ettiğim andır.

yüzümde buruk bir gülümsemeyle büyük konuşmamaya karar verdiğim andır.

zekamla başbaşa kaldığım an.*

büyük konuştuğum o güzide an aklıma geliyo ve üzerine soğuk bi bira içiyorum

asla yapmam dediğim andan itibaren ya yaparsam diye düşünüp yaptığım anı ve duyumsayacağım mahcupluğu hayal eder ve yapmam heralde derim .

beyinde "yine mi tükürdüğünü yaladın" sözünün çakmasına sebep olduğu andır.

bakmam arkama demiştim ama döndüm yine yüzümü işte bi şekilde.

bir hayat kadını bireyin çocuğu yüzünden böyle bir şey yapmıştım.

üniversitenin ilk yılı, yurtta hazırlık okuyan bir eleman var. yurt dediğim de 3+1 evi yurda çevirmiş eleman. neyse burada tanıştığım babası belli olmayan bir karaktersiz ile arkadaş olduk... bu mal ikinci öğretim... akşam 8 9 aradı, kanka durağa çıksana içmeye gidelim ... dedim ki param yok doğru düzgün sen git sınıftan arkadaşlarınla. ya kanka ben öderim bla bla ... neyse aynı minibüse binip, indik çarşıya.. şimdi mühendislik öğrencisi olduğum için 70 erkek 3 4 kız var sınıfta ve bir tanesi dışındakilerden ben daha güzelim.. bu mal hazırlıkta ya, 3 5 guzel kızla geliyordur diye de düşünüyorum diğer yandan...

bu arada eleman hayatı boyunca bar pub görmemiş... sanıyor ki tekel fiyatıyla içeceğiz... yedik içtik.. hesap geldi ... bu malın parası yetmiyor ikimize düşen paraya... hatta kendi payına düşeni ödeyecek kadar bile parası yok ... dedim senin annenle zina yapayım hayat kadını çocuğu madem paran yok ne penisime arıyorsun beni ... tüm paramı verdim... hala diyor ki kanka yarın veririm, dedim annenin vajinasına duhul ederim kes sesini.. neyse tabi bu malda para olmadığı için paramı veremedi. bende de okuduğum kitapların arasına koyduğum, tren bileti , 3 simit 1 ayran 1 su, fanatik ve uykusuz alacak kadar bir para var. ve sanırım 10 lira o para ... evet gençler sizin için üzülmüyor değilim... günlerden de salı falan, ben cuma günü döneceğim eve...

allahtan yemek kartını haftalık almışım. ogle yemeğim garanti, akşamları da oda arkadaşıma ekmek aldırıyorum, ekmek arası kaşar salam yapıyorum (bunu da hafta başında bimden almıştım). okula otostopla çıkıyorum, yine otostopla iniyorum ...

sanırım perşembe günü... yemekhaneye gittim öğlen, domates çorbası var... aldım tepsiyi oturdum masaya.. boş boş kaşığı daldırıp duruyorum kaseye... 3 5 dk ağzıma bir şey sürmedim...ben o güne kadar pişmiş domates yemedim. domates çorbası da içmedim. yesem içim almıyor yemesem aç kalacağım... ve o gün, hayatımda ilk ve son kez domates çorbası içtim... çaresizlik, parasızlık insana neler yaptırıyor bilemezsiniz...

cuma oldu, istasyona giderken her zamanki gibi 3 simit (üzülerek söylüyorum, 1 simit 50 kuruş 3 simit 1 liraydı) 1 su 1 ayran, fanatik (iddaa eki için alıyorum) ve uykusuzumu alıp bindim trene... zaman geçiyor, kuşlar uçuyor...

şu an...

her zaman öyle olur o yüzden asla asla demem