ay karanlık

ahmed arif şiiri. cem karaca parçası. cem karaca öyle bir dehşet söyler ki buna şarkı söylemek değil şarkı yaşamak denir.

amme hizmetidir.

--- alıntı ---

ay karanlık
maviye
maviye çalar gözlerin
yangın mavisine
rüzgarda asi
körsem
senden gayrısına yoksam
bozuksam
can benim, düş benim
ellere nesi?
hadi gel
ay karanlık
itten aç
yılandan çıplak
vurgun ve bela
gelip durmuşsam kapına
var mı ki doymazlığım?
ille de ille
sevmelerim
sevmelerim gibisi
oturmuş yazıcılar
fermanım yazar
n'olur gel
ay karanlık
dört yanım puşt zulası
dost yüzlü
dost gülücüklü
cigaramdan yanar
alnım öperler
suskun, hayın, çıyansı
dört yanım puşt zulası
dönerim dönerim, çıkmaz
en leylim gecede ölesim tutmuş
etme gel
ay karanlık

--- alıntı ---

ahmed arif'in güzel aşkı, leylim leylim dediği leyla erbil'e yazdığı şiirlerden biridir, ay karanlık. şiirdeki gece manasına gelen leyl sözcüğü de bunun bir göstergesidir. zira kimi zaman zalım leyla'sıdır kimi zaman leyl'isidir leyla erbil, ahmed arif'in.

maviye
maviye çalar gözlerin

dizeleriyle ilgili, “bu iki mısra var ya, belki bir on yıl değil, daha fazla, çok daha fazla bekledi.” der ahmed arif, bir röportajda. mavi sözcüğünü bulmak için beklediği bilinir. sırf o dizeler için mi? ne çok şey uğruna beklemiştir ahmed arif. pek çok edebiyat insanın aşık olup gönlünü kaptırdığı leyla erbil'e yıllarca mektuplar yazmış, onun için şiirler kaleme almıştır.

ayrıca, ahmed arif'in leyla erbil'e mektupları için (bkz: leylim leylim (kitap)).

ay karanlık gecelerim gündüz olmuyor...
haberin var mı

aynı zamanda bestelenmiş ahmet arif şiiri.

yangın mavisi gibi güzel bir betimlemeyi tekrar tekrar hatırlatan, şiir .

bestelenmiştir. cem karaca çok güzel okur. gerçi cem karaca'nın kötü okuduğu bir şey yoktur zaten.

buradan dinleyebilirsiniz.

muhteşem bir ahmed arif şiiridir,

mavi gözlü bir sevdicek olursa neden atılmasın şiiri ve eseri olmuş. cem karaca da o biçim seslendirmiş.

ahmed arif zaten depresif adam. çirkinliğini saklamak için bizim gibi gececilerden olmuş. kader bu ki o da bir mavi gözlüye tutulmuş.

ahmet kaya'nın ağlama bebeğim(1985) albümünde cem baba'dan farklı bir besteyle yorumladığı ahmed arif şiiri. 'maviye çalar gözlerin'

cem karaca'nın girişte mavinin a'sını gerdire gerdire, vura vura okumasına karşın, ahmet kaya'nın nakaratta aynı a'yı kısa kısa, çekine çekine okuması, enfes. ikisi birlikte bu şiirin mütemmim cüzü.


şiir ahmed arif'in 'hasretinden prangalar eskittim' kitabından, yayımlanma tarihi 1968. cem karaca 1974 yılında 'cem karaca'nın apaşlar, kardaşlar, moğollar ve ferdy klein'a teşekkürleriyle' albümünde okuyor, ahmet kaya 1985 'ağlama bebeğim' demiştik. son olarak ahmed arif 1989'da 'hasretinden prangalar eskittim' şiir albümünde nispet yapar gibi, o güzelim a'yı ikisinin tam arasında bir kararda çınlatarak çemberi tamamlıyor.

can benim, düş benim,
ellere nesi?
hadi gel,
ay karanlık... geceniz güzel olsun ahali. vakit, tumba yatak

*