babanın sevilmeyen huyları

kendisi benim canımdır ama evde kimseyi dinlemez. ayrıca bazen evde bornozla dolaşır ve bu da beni cinnete getirir.

her şeyi siyah ve beyaz olarak gören, gri tonları görmeyen biri olması. en önemlisi de akp'li olması maalesef.

kızıma göre, en fazla 10 saniye katlanılabilecek şarkılar dinlemem.

küçük bir metalci ağlıyor, gözleri yaşlı.

saat kaç olursa olsun evde değilsen arar neredesin. aynı ismail yk'nın klibindeki gibi evin yok mu seninle başlar. ayıp günah sevap her şeyi sayar yüzüne kapatır.

her fırsatta, sen nasıl üniversite mezunusun deyip aldığım onca eğitimi bir çırpıda hiç etmesi.

herkesin kendisiyle aynı saatte uyumasını istemesi.*

bakarız

bencilliği. bir gün bu bencillik inadı beni öldürecek ama hayırlısı.

geçen gün neye kızdıysa, alıp başımı bürücek'e gideceğim orada tek başıma yaşayacağım dedi.

ya sen hayırdır? ora benim hayalim. sat arabanı, git başka yere yerleş.

gençliğimi uçurumun kenarına getirdiniz de, aynı şeyleri düşünmekten bıkmadınız.

beyefendi bu şarkı size gelsin, lütfen mavi gözlerinizi bana dikmeyiniz.

bir insan en sevmediğiniz huyları, size en yakın olanlardır.
alkole düşkünlük. sağlık sebebiyle bıraktı.
ben devam.

sevdiğim huyu yok ki.*

şunu mu demek istediniz?

e) hepsi

ihmalkarlık
kendini ihmal eder en başta
duygularını ağrılarını yaşamayı eğlenmeyi en son sıra bize gelir.

pek sevdiğim huyu yoktu rahmetlinin ama tuzdan nefret edişini takdir ederim, çünkü ben de nefret ediyorum. tuzlu yemek tattığım an cinlerim tepeme çıkıyor. tuz ancak turşuda ve o iğrenç tadı bastırsın diye yumurtada güzel.

var olması.

yok.

hakettiğimde ağır cümlelerinden ziyade keşke iki tane çaksa dediğim çok olmuştur. öyle ağırdır vicdanen.

mutfağa cin girmiş gibi bütün dolap ve çekmeceleri açıp öyle bırakması.
filmlerde olur ya hani.

yıllardır bu başlığı beklemiş yazar tanımlarına başlıyorum:
foldur foş burnunu banyo lavabosuna bırakması. arkadaş bak senin için küçük lavabo fırçası koydum oraya, işin bitti bi fıçı fıçı yap da. asla.

ağzını kapamadan hapşırması. bence o hapşırma değil zaten. hedef vuruyor. başta o coşkuyla başlaması ve sondaki fiyuvvv efektli ses tonuyla kesin orda bir hedef var ve o vuruluyor.

arabasından her inerken km’yi çekmesi. aaa şaşırdınız mı? şaşırmayın. ben pisliğine kaçırıp km artırıp sonrada yuooo almadım diyerek inkar duvarını yıkmayanlardanım.

gelirken markete uğramış ev alışverişine katkılık bi şeyler almışımdır. ama aslaaaaa yaranamam. neden? bu kaç para? ile başlayan ve asla takdir görmeyen hareketim yanlış yerden yanlış ürünü almam sorunsalıyla biter. “ e bunun kilosu çok. hayret bi şey, niye burdan aldın?!” işte malım ben baba.

benim aldığım sodalar evin sodasıyken, onun aldığı sodalar onun sodası oluşu. ayrıca burda söylemek isterim ki; baba köşeye bi soda saklamışsın, ben onu rakıma koydum. oh sefam olsun:)

ama seviyorum seni raad ol babuş<3

siz büyümeden ölmesi..

( tam da o gün büyüyorsun )

sürekli sinirli olması