barda (film)

filme konu olan olay 1997 yılında, ankara'nın göbeğinde meydana geliyor, nerde bu devlet? nerde bu millet? ilginç gerçekten. 1997 ve ankara... emniyete yakın. çankaya'ya yakın ve 1997 demiş miydim? nerde bu devlet, nerede bu millet?
o olayı okuduğumda gerçeklik payı olmayan birkaç nokta keşfetmiştim. filmi de bundan hareketle izleme noktasına geldim ancak orada, burada, ınstagram'da o kadar spoiler vermişler ki filmi izlemenin gereğini duymadım, zaten anlatmışlar. olayı okuyunca da, az çok filmi tahmin edebildim.

olayı gerçekleştirenler asosyal tipler değillermiş, bilakis konunun içinde mekanların çalışanları, ayyaş, yolsuz tipler... kafa bulandırmanın alemi yok. ha dersin ki işte asosyal tipler falandır filandır, o başka. ama konuyu illa ki tutup temcit pilavı gibi aynı noktaya getirirseniz işin içinden çıkamayız. saçmalamayın.

gereksiz bir film, psikoloji bozmaya gerek yok. benzer bir film vardı aydan şener oynuyordu, bakın, onu izlemiştim ve harikaydı. bu tırt. kaldı ki hak, hukuk, adalet, kadın hakları göndermesi yapıp duran tiplerin, tutup böyle filmlerde oynamasını pek etik bulmuyorum. insanın omurgası olur. ona göre iş seçer. iş seçerse aç kalır diyecek arkadaşlara da selamlar, sevgiler. seçen seçiyor ve aç kalmıyor idi zamanında. hala öyle... nerede yeşilçam emekçileri o güzel atlara binip giden oyuncular, nerede bunlar?*

edit: bu arada filme konu olan olay evde geçiyordu, barda değil. ankara'nın göbeğinde bir evde... toplumu bilinçlendiriyormuş falan... geçiniz bunları. bunlar hikaye... mağdurlar, esnaftan yardım istiyor ve kimse yardım etmiyor, yine kendi çabalarıyla kaçıp biri polis merkezinden yardım getiriyordu. ders ne alaka?

filmde en büyük salaklığı adamlar içeri girince kızlar rahatsız olmasına rağmen kalkıp gitmemekte ısrar eden tip yapıyor. bir grup ne olduğu belirsiz hapçı adam giriyor içeri ve sadece siz varsınız içeride artistlik yapmaya ne gerek vardı silahın yok bir şeyin yok. bu tarz yerlere bu saatlerde tabancasız gitmeyin. ben hiç gitmem o ayrı.

şimdi linkini bulamadım da gerçek hayattaki hali filmdekinden çok daha acımasız, cani bir şekilde gerçekleşmiş. filmdeki versiyonunda ise kötü karakterler ile empati kurmamız hedeflendiği için olaylar çok daha yumuşatılmıştır.

filmi nefessiz izliyorsun. gerçek hikaye olduğunu öğrendiğinde ise için titriyor.
konusuna gelirsek.
bir grup arkadaşlar bara gidiyor. ve bir grupta tehlikeli dediğimiz adamlar geliyor. onlarda içmeye başlıyor. sonra ise tehlikeli adamları dışarı çıkarmak isteyince olaylar gelişiyor. izlemek lazım. tabii polisiye ve macerayı seviyorsanız. çünkü biraz kafa bozucu sahneler var.

gain'de yayınlanan mevzular açık mikrofon programına katılan erdal beşikçioğluna barda filminde bir tecavüzcüyü canlandırdınız, oynadığınız karakterler sizi etkiliyor mu sorusu soruldu.

filmi izleyen biri olarak insanların hala oyuncuların canlandırması gereken karakterden bağımsız bir insan olduğunu anlamamasını anlayamıyorım.

özgür özel bile adamı polis diye sundu mitingde. sonra chp neden bu halde.

bir serdar akar filmidir.

filmin senaryosunu da yönetmen serdar akar, volkan sümbül ve emre özdür ile birlikte yapmıştır. filmde nejat işler, hakan boyav, serdar orçin, erdal beşikçioğlu, melis birkan, doğu alpan, burak alpay, nergis öztürk, sezen aray, meltem parlak, şamil kafkas, salih bademci ve sarp aydınoğlu oynamıştır.

gerçek bir hikayeden uyarlanan bu filmi izlemek benim için çok zor olmuştu. filmin gösterime girdiğinde filme konu olan olayın mağdurlarından biri ile evinin kapısında yapılan röportajı hatırlıyorum. yeniden yaşamak zorunda bırakıldığını anlatıyordu. çok zor bir olay. film de izlenmesi çok zor bir filmdir. izlemesem olmazdı ama izlediğim için de çok mutlu olduğumu söyleyemem.

bir barda eğlenen genç ve toplumun kalbur üstü kesiminde yer alan bir grubun hikayesi bu film. ancak bu hikaye barın kapanma saatinden sonra gelip bir iki bira içip kaçma niyetinde olduğunu söyleyen ve aslında toplumun tükürdüğü bir başka grubun onları rehin almasıyla kötü bir yöne döner.

bitene kadar nefretle izlediğim bir film oldu. çok iyi bir filmdi ama bir daha asla izlemem.

bir kez zor şer izleyebildiğim ve bir daha asla izleyemediğim film. filmi ilk izlediğinizde nasıl çekmişler bunu diyorsunuz sonra aslında gerçekte yaşanmış olaydan uyarlama olduğunu ve gerçek olayı öğrenince filmin daha masum kaldığını görüyorsunuz. ayrıca olayın gerçeği ankara'nın merkezi yerinde yaşanıyor. düşünsenize sabaha karşı 7 kişilik bir çete evinize zorla giriyor, tecavüz ve şiddete maruz kalıyorsunuz. 17 saat boyunca kimse sesinizi duymuyor. (duysa da duymazlıktan geliyor) korkunç değil mi? ülkede son yaşanan dehşet verici olaylardan sonra ne oldu bu ülkeye diye soruyoruz ama aslında bu ülke hep böyleydi. hiçbir zaman hiçbir yerde can güvenliğimiz yok. sadece medyanın hızı ve gücü sayesinde her şeyden haberdar olabiliyoruz.

yakın zamanda ikincisi çıkacak olan serdar akar filmidir. filmde oyuncuların çoğu size tanıdık gelir çünkü bana göre çok fazla kaliteli işte pay sahibidirler. filme gelince, özetini yazar arkadaşlarım zaten anlatmış. filmin rahatsız ediciliği aslında gerçekçiliğinden geliyor.
yumuşak bir tecavüz sahnesi bekleyemezsiniz çünkü yaşanmış olaylar yumuşak olmuyor. teknik açıya pek girmek istediğim bir yapım değil çünkü o zamanın ülke şartlarını göz önünde bulundurmak gerekiyor. gerçekçiliği can yakıcı boyutta yüksek olan, türk sineması için kült denilebilecek bir filmdir.