başarı

toplumsal düzeyde tanımlanmış bir görevin veya amacın gerçekleştirilmesidir. istenen amaca ulaşma erişme istenilen ilde etmedir. eğitimde program hedefleri ile tutarlı davranışlar bütünüdür. özel bir beceri alanında belirlenen yeterlilik düzeyidir.

çabalarının karşılığını almaktır. insanı çok motive ve mutlu eder.

en yenik düştüğün anda bile o azıcık ötendedir.

yaşama sevincinizi arttıran sonuç.

modern çağın tatmin etmeyen yeni dini.

iki türlüdür, kişisel başarı ve evrensel başarı.

herkes için farklılaşan kavramdır. gurur ve övünme kaynağıdır.

(bkz: malcolm gladwell) in (bkz: outliers) kitabı başarının ne olduğunu anlamak isteyenlere yol gösterebilecek nitelikte başarılı olmak isteyenleri yanıltmayacak kitabıdır

bana göre başarı, insanın yapmak ve başarmak istediği güzel bir şeyi yapabilmesi , ulaşmak istediği güzel bir hedefe varabilmesidir. istedigi hedefe ulaşabilen insan, elde ettiği netice sonunda huzur ve mutluluk duyabiliyorsa bu durum başarıya ulaşmak sayılır. kimi insanlar başarıyı, büyük bir makama yükselmek, çok para kazanmak, unvan ve şöhret elde etmek zannederler. para, mal, şöhret ve makamlar gelip geçicidir. bunlara ulaşmayı en büyük hedef kabul edenler, hedeflerine ulaştıkları zaman mutlu olmadıklarını görecekler ve hayal kırıklığına uğrayacaklardır. önemli işler başarmak için elbette bunlara ihtiyacımız var. ama bunlar amaç değil, araçtır." parayı sevenin hiç bir zaman yeteri kadar parası olmaz. " başarı , sık sık gülmek ve çok sevmektir.dürüst eleştirmenlerin onayını almak, sahte dostların arkadan vurmalarına dayanmaktadır. tek bir kişi bile olsa, birini sizin varlığınızdan ötürü daha rahat nefes aldığını bilmektir. işte bu başarılı olmaktır bence.

zor ulaşılır kolay kaybedilir.

bireyin kendi koyduğu veya önüne koyulan hedeflere ulaşabilmiş olmasıdır. bu okul kazanma, okulu bitirme, kitap bitirme, oyun bölümü geçme, oyun bitirme, film-dizi bitirme gibi hedefler olabilir. büyüklü küçüklü birçok başarı sonucunda mutlu olunur, yaşam kalitesi yükselir.

bir arkadaşım başarıyı yaptıklarımızdan duyduğumuz tatmin diye açıklamıştı. düşündükçe daha da katıldım. başarıyı her daim birileriyle karşılaştırarak ölçeklendirmeye çalışıyoruz halbuki kendi kendimize gelişmemize bakarak bi puanlama yapsak ve kendimizi de mutlu hissetsek ne kadar güzel olur. tabi ki sistemin çarkı bizi nerede durursak duralım bi sonraki çevirmenin nereye geleceğini bilmememiz korkusuyla yaşatıyor. henüz ülkemizde sanırım bu tanımı anlamıyla yapmak mümkün görünmüyor ama umarım ileride böyle olmaz.

yapılan çabanın meyvesidir.

bir kıstas değildir. başarı görecelidir ve kişiden kişiye farklılık gösterir. kişinin eğilimleri, yeteneği, büyüğüdü çevre, koşullar, imkanlar, hayattan ne istediği gibi sayısız etmen başarı tanımını değiştirir ve göreceli kılar.

kişisel bir kazanım olduğu hâlde bazı durumlarda elimizden alınan kazanımdır. örneğin bir öğrencinin güzel bir üniversite kazanması okulun değil öğrencinin başarısıdır. çünkü okul bunu başaramaz, öğrenci başarır. öğrenci azmeder, hedefine kilitlenir, gecesini gündüzüne katar harıl harıl ders çalışır. bildiğini bile tekrar tekrar pekiştirir hedefine bir ok gibi saplanır. okul ne yapar? sanki o öğrencinin kafasına direkt bilgi enjekte etmiş gibi öğrencinin başarısına el koyar. sadece öğrencilikte okulda olmuyor bu. askeriyede, iş hayatında, ailede her yerde. bu sömürüye bir dur demek lazım.

başarının göreceli olduğunu iddia etmek biraz romantiklik; bilakis başarı neredeyse en görünür şeydir. güncel hayatımızda bile başarılı ya da değil ikiliğinde biçok pratik kullanırız. bizler bile varlığımızı hayatta kalma ve üreme şansı bulan atalarımıza, o ilk başarılı insanlara borçluyuz. başarı'nın şiddeti değişkenlik gösterebilir tabii ama netliği aynıdır. başarı başarıdır. neyin başarı olduğu neyin olmadığına kararı da herkes veremez; hayatını müthiş küçük bir fanusta geçiren biri bunu eğer istiyorsa, tercihi bu yöndeyse başarılı olmuş olmaz. başarı herkesin isteyebileceği ama ulaşamayacağı bir şeye üstün bir gayret ve sadakatle bağlılığın sonucunda ortaya çıkan büyük sonuçtur. temelde taleplerimiz hep aynıdır; kendimizden üstün bir şey yaratmak. bu parayla olur, şöhretle olur, saygınlıkla olur, saf güçle olur, deha zeka yetenekle olur ama olur. "bir insan sessiz sakin bir hayat dışında hiçbir şey istemiyorsa ve artık sessiz sakin bir hayatı varsa o da başarılıdır" mantığındaki isteğe bağlı sonuçları başarılı ya da değil gibi sınıflandırmak çocukça. bir şeyin en yüksek hallerinden birine sahip olmak başarıdır. başarı üstü çizilemeyecek kadar net olma halidir. kimse nobel'i ya da altın bir madalyayı tartışmaz. tartışamaz. komik duruma düşer. nesnel sonuçları olmayan bir başarı var olmuş sayılmaz. hiçbir meydanda çok iyi çiçek suladığı için heykeli dikilmiş birini göremezsiniz. hiçbir meydanda çok iyi bir adamın ya da kadının heykeli de yoktur. başarı büsbütün herkes tarafından arzu edilen bir meseledeki yüksek sonuca erişim halidir. göreceli asla değildir. dediğim gibi neredeyse en net şey başarıdır. başarılı adamın zırvalara, saçma sapan hurafelere, bahanelere ihtiyacı yoktur. bunlar, bu hastalıklı pratikler başarısızların sığınağıdır. kadercilerin. nihilistlerin. ilham bekleyenlerin. sürekli mağdur olanların.

çok sevdiğim bir cümle var; "ilham amatörler içindir, biz profesyoneller kalkıp çalışırız." bu cümlecik bir zihniyet ifşasıdır. eylemin fikri yerden yere vuracağı bilgisini gizler içinde. sistemli bir şekilde kalkıp çalışmayı öğütler. bir umut beklemez kişi, bir ilham perisine ihtiyacı da yoktur ya da çok iyi bir fikre... eylem her şeyin üstesinden zaten gelir.

tekrar etmek lazım; başarı göreceli asla değildir. başarı kadar net, başarı kadar keskin, başarı kadar yüksek bir şey neredeyse yoktur. başarısızlık bile belirsizdir ama başarı çok belirgindir. başarı resmen kardeşlerim, resmen ayakkabınızın içindeki taş parçasıdır. onu görmezden gelemezsiniz. siz bile başarılı olduğunuzu unutamazsınız.

buna saplanıp kalmadan aynı istikamette çalışmaya ve üretmeye devam etmek gerekiyor. hayattan asla umut kesmemek, yarına dair müthiş planlar yapmaya devam etmek, düzgün insanlarla dostluk kurmak, düzgün ilişkiler yaşamaya özen göstermek, düzgün yaşamak gerekiyor.

"her şeyiyle başarılı" biriyse asla yoktur.

başarının tanımı konusunda insanların ikiye ayrıldığını ve bir sonraki cümlede yer alan sorunun da farklı cevaplanacağını düşünüyorum. başarıyı mı seviyoruz başarıya giden yolu mu? ben bunu "yemek yemeyi mi seviyoruz doyma hissini mi?" sorusuna çok benzetiyorum.

amaç hepimiz için yalnızca karnımızı doyurmak olsaydı yediğimiz yemek konusunda seçici olmazdık. lezzeti de en az besleyicilik kadar önemsiyoruz. bitmesin diye pudingi çay kaşığıyla yediğimiz günleri ne çabuk unuttunuz?

bir yandan da elbette önceliği karnını doyurmak ve bu hisse çok kolay ulaşamayan insanlar var. daha az seçici ve sonuç odaklılar.

işte başarı ve başarıya giden yol ayrımını bu şekilde açıklayabiliriz. kimi insan başarıya doymuştur ve onu başarıya götüren yollar çok da dikenli, engebeli değildir. onun için ne kadar oyalanırsa ve zor ulaşırsa güzeldir. kimi insan da başarıya açtır ve elle tutulur başarı hikayeleri yoktur. daima engellerle, zorluklarla karşılaşmıştır. işlerin biraz daha kolaylaşmasını ve direkt sonuca ulaşmayı diler.

kafamı çok kurcalayan kavramdır. insanlar tarafından çok fazla yanlış anlaşıldığını düşünüyorum.

şimdi birileri çıkmış bize başarı şudur demiş. biz onların dediği şeyi yapıp kendimizi tatmin edip mutlu hissediyoruz. çok ilginç veya çok garip.

benim için başarı, insanın kendini keşfedebilmesi. çünkü yapılan herhangi bir iş, edinilen meslek ya da içinde bulunulan projeler fiziksel ve zihinsel sarfedilen eforlardan başka bir şey değil. tabiki demek istediğim bu açılarda kazanılan başarılar gereksiz, bir anlam ifade etmeyen şeyler değil aksine motive edici, mutluluk verici ve emeğinin karşılığını aldığının bir göstergesi. ama insan neyi sevip sevmediğini, zaaflarını, sınırlarını, isteklerini ve kısaca kendini keşfederse kendine yaptığı en büyük iyilik ve başarının bu olacağını düşünüyorum. çünkü hayattaki yanlış yönlendirilmeler, yanlış insanlar, istemediği muamelelere maruz kalması kişinin kendini, kriterlerini, neyi isteyip istemediğini bilmediğinden kaynaklı. o yüzden kendimizi tanıyalım, kendimizi keşfedelim. herkesin kendine has özellikleri, yetenekleri, favorileri var ve herkes herkesleşmedikçe özeldir. lütfen kendinize "benim herkesten bir farkım var mı?" diye bir sorun. kendinize değer verin, en büyük hazine sizsiniz, her şey sizinle var. *

başarı en büyük intikamdır. çünkü siz kazanırsınız ve bu geride kalanlara en iyi cevap olur.