başını alıp dağlara gitmek

hadi olimposa gidelim.

var mıdır elinde kitaplarla benle kaf dağına gelen? her şey geride kalır yanlız kitaplar o ve ben

#1390046

iyi getirdin aklıma bak gece gece

bir heidi edasıyla salınsam dağda bayırda full oksijen bol huzur..

ay alıp başımı gidicem. sözümün asıl amacı işte bu. dağda evimiz de var. arkadaşlar sözlüğe veda ediyorum ben yaylaya gidiyorum...

neyin başını? musluğun başını mı?

iki haftada bir doğa yürüyüş grubu ile yapılandır. tek başına zor. malum domuzu, ayısı, yılanı, çiyanı var. aralıklı yürüyünce yakınında kimse olmuyor ve sanki kendi kendine başını alıp dağlara gitmiş gibi oluyorsun.
t: günübirlik aktivite.

bilbo baggins'in yaş yetmiş iş bitmiş dememek için, yüzüğü frodo'ya bıraktıktan sonra eski günleri yad etme amaçlı gerçekleştirdiği hadisedir.

anca başını alırsın dediğim başlık.. bu şartlar altında çok zor.

*ktirip dağlara mı gideyim, çekip köşeye karavanda mı yaşayayım ikircikteyim.

var böyle hayalleri istekleri olan insanlar.

geçen gün babam benden rol çaldı, ay dedi, alıp başımı gideceğim tek başıma yaşayacağım artık bıktım dedi.

ya kardeşim gelmişsin 60 küsur yaşına, nereye ya alo?

ben gideceğim ben.

uyanık ya arkadaş, hemen diyor gideceğim bürücek'te tek başıma yaşayacağım, ya mugo, o benim istikbalim bikerem.

lütfen herkes sınırını bilsin. artık yeter.

başını almayıp gitmek daha iyi olacaktır düşüncesindeyim.

huzur istiyorum azıcık.
bulamazsam yapacağım eylem.
yıldık ya.

ne kadar tuhaftır? büyükler, hep geçmişe gidip; çocuk olmak ister. çocuklar ise bir an önce büyüyüp yetişkin olmak ister . büyükler, çocukluklarını yaşayamadıkları için çocuk olmak istemez aslında. her şeyi kafaya takmaktan yoruldukları için bir çocuk masumluğunda sorumluluklardan kaçmak isterler. çocuklar ise "bir an önce benim de sözüm dinlensin!" diye büyük olmak istemezler. yetişkinlerin, aile içi kavgalarından yoruldukları için bir an önce büyüyüp aile olup aynı şeyleri çocuklarına yapmayacaklarını hayal ederler. bazı şeyler doğrudan kulağa ulaştığı gibi kalmaz. dolaylı yoldan incelemek lazım çoğu şeyi. alıp başımızı dağa kaçmak illaki bir dağ başında yalnızlık değildir. ruhumuzun ihtiyacı olan şeyi dinlemek de başımızı alıp, dağa kaçmak olsa gerek.

en iyi ihtimal açlıktan, susuzluktan, en kötüsü vahşi hayvan saldırısından geberir gidersiniz.

bu özlem insanın avcı-toplacı hayata özleminden ileri geliyor.
fakat şehir hayatına o denli bağlıyız ki bunu başarmak büyük masraf istiyor.

yapamayacağım eylem. canım sıkılır. ben kalabalıklar içinde şu şekil sıkılmayı daha çok seviyorum;

düşüncelerim de benle birlikte geleceği için bi halta yaramayacak eylemdir.

çocukken köyde yaptığım aktivite.

herkesten uzaklasirdim. mantar, kuzu kulagi sıçan dikeni toplardim. bazen yanıma salcali ekmek salatalik alir aksama kadar gelmezdim. su almazdim çünkü illa bi pinar denk gelirdi. bi tasin üstüne çıkar ova manzarası izlerdim. ıstanbul yoluna bakardim.

"dağlar hasreti çoğaltır. ne yıldızlara dokunabilirsin ne de sevdiklerine. dağlarda hepsi aynı mesafede uzaktadır."

medenice yaşamayı, iletişim kurmayı beceremeyen ya da istek duymayanın gitmesi bize de uyar..