bazen boşu boşuna yazdığını hissetmek

keşke doğum günümü kutlasaydın..
sana anlatmıştım "heey ama bugün benim doğum günüm" diye arkasından bakakaldığım anı bana tekrar yaşattın. same old mistakes diyoruz o vakit.
bazen insanların bize verdiklerinden daha çok değer verebiliyoruz işte.
üzüldüm. kızmadım. derin bağ kurduğunu sanarsın ama olmazmış işte.
bazen hiçbir şekilde olmazmış, içerledim.
yola tek devam anlayacağımız bu.
tişikkirler.

#3562038
yazar olmanı istiyordum. hala da istiyorum ancak bir çaylak bunca zaman bu kadar mı güzel yönetir çaylaklığını ve yazdığın çoğu yazın bu mağduriyetin ile birleşince bambaşka bir karakter, bambaşka bir mizahi duruş oluşturmuş. mesela bu yazdığımı boşuna yazdığımı hissediyorum ama ne zaman böyle hissetsem en çok güldüğüm konular hakkında yazıyor oluyorum o nedenle boş yazdığım her gün benim doğduğum gündür diyorum ve de üzülerek şunu da söyleyip öyle gidiyorum:

çok üzgünüm böyle kal demek zorundayım hajshaj.

öyle hislenmeye soxum sanki akademik makale yazıyo bana sözlükte

sözlük böyle bir şey zaten.. yıllar sonra biri de şöyle yazacak o tanımınızı alıntılayıp: "okuyun da utanın, yıllar önce bunları yazan yazarların olduğu bir sözlüktesiniz beyler. lütfen."

burası geyik yeri zaten. yazdıklarımız bir server'ın milyarda birini kaplayan elektronik iletiden ibaret. kendi adıma konuşursam burada yazma sebebim dış dünyadan bir nebze olsun kaçmak ve boşun kralını yapmak. birçok kişi için de öyle. yarattığım personadan mutluyum hatta gururluyum. kimsenin sevmediği bir karakterim burada. eminim ki engelleyen kişi ssyısı azımsanmayacak kadar çoktur. boş yapmak güzel yani.

4 saat sonra otomatik silinse de olur. prime time geçmiş oluyor çünkü. yıllar sonra biri okuyacak da kimbilir ne anlayacak

geçen bir üstteki yazar hakkında düşünülenler başlığında üstteki çaylağı görmemiştim, sonra çaylak entry'lerini açtım. bu tip vakalar olabildiği için çaylak arkadaşların yaşaması doğal bir eylemdir, duyumdur.

ama bana sorarsanız, entry'deki diğer tüm kaliteler aynı kalmak koşuluyla asıl takdir edilmeye değer bir şey varsa, o da boşu boşuna yazmaktır.*