bazen boşu boşuna yazdığını hissetmek

insanı üzüp yazmamaya teşvik eden durum. bilgi içerikli başlıklar gerçekten de tutulmuyor ha ?

(bkz: i see dead people)

aslında kimi zaman iyi bir durumdur. bilgi sahibi kimselerin tanım girdiğinin göstergesi olabilir.

bazen boşu boşuna yaşadığını hissetmek kadar acı değil.

amacı olmayan şeyler değil midir boşuna olanlar? bu durumda ne kadar değer gördüğünün bir önemi yok. iyi olanı anlamak kolay değildir zaten. yazmak ruhuna iyi gelsin insanın yeter.

kabullenilmesi gereken gerçek. boşu boşuna yazıyoruz, işin somutuna bakınca.
siyasi bir şey yazınca ne oluyor? ıyiyse, takan yok. kötüyse, muhatabına göre adliyede soluğu alabiliriz. elimize ne geçti? hiç.
duyarlı olduğumuz bir konuda yazınca ne oluyor? iyiyse, hiçbir şey olmuyor. kötüyse, senin gibi düşünüp, yazan yüzlerce kişi olmalı ki gerekli yerler dikkate alsın. yoksa tek başına boş.
aşık olduğun kişiye bir şeyler yazdıysan, okuma olasılığı varsa belki etkileşim olur ama okumaz muhtemelen ve yine elde var sıfır.
çocukluğuna yazsan, geri gelmez. geleceğe yazsan, yazdığın gerçekleşmez. elde var sıfır.
e bunca insan toplaşmış buraya harıl harıl ne yazıyor? neden yazıyor?
boşu boşuna.
fakat, soyut ve bu somut her şeyin üstüne çıkan bir şey var: ihtiyaç.
yazma ihtiyacı.
insanı rahatlatan, iyi kötü içini boşaltan, yazılanların birilerine dokunma ihtimalinin verdiği haz, varlığına bıraktığın bir iz...
işte bunlardan sebep yazıyorum/yazıyoruz.
boşluğa bırakılan, boş yazılar vardır ve güzeldir.

neyi arıyorsan onu görüyorsun. hiç bilmediğim, adını duymadığım şeyler görüyorum. ben bakmıyorum ama bakanlar vardır illa. bi' şeyler öğreniliyor sonucunda.

bazen mi?

depresyondayken olur öyle şeyler uyuyunca geçiyor.

sadece his degil gercegin kendisidir. bosu bosuna yaziyoruz.

bir işi yaparken kimseye beğendirmek amacıyla yapmayacaksın.
kişisel tatmin ve mutlu olmak amacıyla yapmalısın.
beğeni beklerken tenkit gelirse sükut-u hayal olur.
o yüzden varsın kimse okumasın, sen mutluysan gerisi hikaye.

resmen boşuna yazıyoruz #1631520 şu tanımda göründüğü üzere 1 favla hesabı kapatmaktan kurtulduk haterımız bol bu sitede ama hepinize inat burdayım ulan bir taraftan melting bir taraftan berserkgloria bir taraftan acılıvegankebabı... topunuz gelin..*

şebnem ferah şarkısında geçen derin sularda inci tanesi aramaya benzer bir durum. bir bakış açısı. ve tabi ki kime göre ya da neye göre boşu boşuna. her yiğidin harcı bence yazmak. yani burada kıstas yok. ama dayatılan anlık popülerliğe kapılmış kişiler bu durumu kabul edemez. yazdım, söylenmeyeni söyledim hadi beni beğenin hadi favlayin hadi nickalti girin hadi konuşun benden bahsedin kafasıyla yapılacak iş değil. düşünsene 150 sene önce yazılmış bir kitabı okuyorsun. yazan kişinin adından başka bir şey yok. sana bir ders bir öğreti veriyor bu kişi. yazarken kendisinin bile hayal edemediği ya da edemeyeceği bir haz. yazmak iyidir, düşünceyi kibarlastirir.

o zaman suya yazıyormuş gibi yaz.

geriye dönüp bunu ben mi yazmışım dediğimde hissettiğimdir.

bazen ben de öyle hissediyorum.

hiç böyle düşünmedim, çünkü topluluğa hitap etmek için değil kendimi deşarj etmek kafamı dağıtmak için yazıyorum.

belki biraz bencilce ama bu böyle. kimseyi memnun etmek gibi bir derdin olmayınca hareket alanın oldukça genişliyor.

bazen değil her zaman. seni anlayan birisinin olmadığını düşündüğün o hisse kapılmak.. bu his çok uzun süre bizimle takılıp,haddinden fazla bizi üzüyor.

yazmak asla boş değildir. kimse okumasa bile sen kendini rahatlatırsın en azından.

birisi okusun diye değil içimde kalmasın diye,kendimi ifade etmiş olmanın rahatlığını taşımak için yazınca boşu boşuna hiçbir zaman olmuyor.