ben evlenmeyeceğim insanları

ben de onlardan biriydim yaklaşık bir yıl öncesine kadar. sonra yanlışlıkla aşık olmuş bulundum ( sanırım aşk yani emin değilim). şimdi evlenmek için sevgilisini darlayan yaratıklardan birine dönüştüm.

erkek egemen toplumda evliliğin kadının sırtında bir yük olduğunu bilen kişidir. tek başına kendine güç bela bakıyorken hem kocasıydı hem de çocuğuydu, üç kişiye bakamayacağını bilen kişidir. kendimden emin olamayıp başkasının hayatını karartacağıma tek yaşarım’cı kişidir. özetle bu kişi benimdir...

belki de içine doğduğu ailenin kötüye giden evliliğinden kendine ders çıkarmıştır.

o zamana kadar doğru dürüst birine rast gelmemiştir. belki böyle söylerse, malum büyük konuşanın başına söylediği gelir, belki evlenirim düşüncesindedir.

insanların nasıl beyni yıkanmışsa evlenmeyi seçmemenin bir seçenek olabilmesine bile katlanamıyorlar. ben insanların evlenmesi taraftarıyım. toplumu yönetilir kılmak zorundayız. insanlar evlenmezse bu ülkeyi yönetemeyiz.

18 yaşında dile getirdiğimde 'ooo ilk sen evlenirsin' geyiği yapan arkadaşlar vardı, 28 yaşıma girdim bekarım, selametle.

tanım: kendince sebepleri olan insandır.

birazdan daha uzun bir süre hayatımı yaşamayı planlıyorum.

henüz karşısına evlenmeye ikna edebilecek biri çıkmamıştır. yani bu benim.
öte taraftan gerçekten istemiyor da olabilir, sorgulanmamalıdır.

genelde böyle diyenler ilk gidiyor diye karşılık alan insandır
bu konuda çok fazla cedele girdim çok büyük konuştum
artık olay haysiyet gurur meselesi oldu
ezkaza birine felan aşık olsam artık o kişileri sırf haklı çıkarmamak için evlenemem
artık mesele haysiyet meselesidir
(bkz: bizde söz ağızdan bir kere çıkar)

bu insanların iddialarını uzun süre sürdürememesinin sebebi belli yaşlardan sonra toplumun yapısının evliliğe göre şekillenmesidir. bekarlar tehlikelidir, sorun teşkil eder, kesin bir problemleri vardır.

ben evlenmeyeceğim değil evlenemeyeceğim galiba. bu devirde bu maaşla evlenmek, bu devrin ilgiye aç insanını sevmek zor. herkes doğru ya da yanlış düşünmeden biraz ilginin peşine gidiyor. güvenmek zor, bağlanmak daha zor. ne biliyim ya, kısaca zor yani zor.

(bkz: benden koca olmaz adamları)

insanlara karşı bakış açımdan dolayı evlenmeyeceğimi düşünüyordum ama durum o değilmiş. asıl sıkıntı hep daha iyisine sahip olma isteğimmiş. bunu yeni farkettim.

evlenmeyin tabi canım, aferin be size(bkz: kocaman alkış)

türkiye nüfusunun düşmesinin nedenlerindendir.

(bkz: ben ne olacağım insanları)

nafakanın sonuçlarından birisidir.

evlenme, komşulan demişlerdi. yoksa o ev alma komşu al mıydı? özetle, kafası karışık insanlardır. (kendimden biliyorum.)

erkek kısmı için yazıyorum, bir çoğu farkında olmadan kendini tek taş yüzük bakarken bulacaktır!

ilkokul zamanları. okulun bahçesinde dört arkadaş oyun oynuyorduk…

g: ben büyüyünce evlenmicem yaa, kızlara gıcığım.

i: ben de, hepsi çok aptal!

s: iyi o zaman siz evlenmezseniz ben de evlenmem.

sanrı: niye be, ben evlenicem. parkta oynarken öğretmenimin kızı beni öptü zaten. belki onunla evlenirim?


üçü de evli ve boy boy çocukları var…



üniversitede öğrenciyken üç arkadaşla beraber takılıyoruz...

o: abicim bu evlilik olayı var ya, doğamıza aykırı. ben evliliğe karşıyım. asla evlenmem...

f: bence de. zaten kadınları anlamak ayrı bir dert. sürekli dırdır. aynı evi paylaşmak kabus olur. babam gibi erkenden yaşlanmak istemiyorum.

e: valla öyle, aptal mıyım lan ben. evliyken balayına, bekarken alayına, ehehehe... çapkın adamın ne işi olur evlilikle?

sanrı: öyle demeyin be. hayatının aşkını bulmuşsun mesela, büyük konuşmayın.


“e” 14 yıldır evli, bir oğlu var. “f” yıllar evvel boşandığı eşiyle tekrar evlenmeyi planlarken ayrılıp başla biriyle evlendi. “o” da evlenip eşinin sözünden çıkmayan hanımcı bir kılıbığa dönüştü. bebekleri de bir yaşını doldurdu.



ben evlenmeyeceğim diyenlerin sözlerini çok da ciddiye almamak lazım. zira tükürdüğünü yalıyor insan.