ben kimim

"sta'nın yeni bir parçası"

geçimsizim bugünlerde
kimsesizim bu yerlerde
değersizim bu ellerde
gölgesizim her gün her yerde
ses miyim, sus muyum?
sis miyim, pus muyum?
ben neyim?

şarkı sözlerinin bulunduğu candan erçetin şarkısı.

çok sevdiğim bir afşar timuçin şiiri.

ben kimim yaramaz bir çocuk
sessizliğiyle kendine gizlenen
bugün bile simyacılar iyi kötü
bir şeyler bulup çıkarmak isterken
ben kimim zamanın kıyısında direnen

uçaklar uzaklara kanat vururken
ben kimim kırılıp kalmış
eski bir tekne gibi
ben kimim çocuk düşlerinden
anlaşılmaz ülkülere uzanmış

ben kimim bilemiyorum
açlığıyla olmadık sevgilerin
bir küçücük bakışta oyalanan
ben kimim olur olmaz zamanlarda
kendine ve her şeye ağlayan.

ergenlikle birlikte insanın kafasına çakılan o muazzam soru:
"ben kimim?"

herkes senin hakkında bir şeyler zırvalarken aslında kim olduğunu bilmediğini fark ettiğin o ıssız an.
etraf karartılır ve spot ışığı üzerine tutulur. sahnede tek başına sorarsın "ben aslında kimim?"

benim bir kimliğim var mı? bir şahsiyetim? kendi düşüncelerim mi var? hep mi vardı o düşünceler yoksa yeni mi farkına varıyorum? bu insanlar kim? bunlar şimdi benim dostum mu? dost ne peki? aile ne? neden çevremdeler? yoksa ben mi onların çevresindeyim?

insanları kategorize etmek zordur. ama elersek çoğunu şöyle bir tablo ortaya çıkar:

-bu soruyu hayat boyu kendine soranlar,
-bir dönem sorup sonra üstünü kapatanlar,
-asla buna yeltenmeyip şahsiyetlerini köreltip hep birilerinin malı olanlar.

en iyisi bu sorunun cevabını hiç bulmamak

olmak istemediğim kişi..

ben aslında deli dolu biriyim. bu aralar sadece doluyum. yeniden gülümseyerek uyandığım, gece yarısı bile kedimi kucaklayıp dans ettiğim o deli günlerime dönmek ümidiyle yaşıyorum.

kim miyim...!
eksiltili yaşamayı unutan kayıp yüzyılın kızıyım.

muhteşem bir candan erçetin parçası.

günümüz türkiye'sine uyguladığınız zaman göreceksiniz ki içimizden geçenlerin söze dökülmüş hali bu şarkıdır.

"her adalete duvar ördüren
her cesarete kilit vurduran
her asalete boyun eğdiren
sen değil de ben miyim?
geçimsizim bugünlerde
kimsesizim bu yerlerde
değersizim bu ellerde
çaresizim doğduğum yerde"

ben, dudaklarımda sessizlik kol gezerken, ruhumda depremler ve ardından hengameler yaratan hislerin sahibiyim.

çözemedim daha

topluma körü körüne bağlı olmayan ve her olaydan menfaat çıkarmak yerine insanlığı da faaliyetlerine konu edenin, kendini sorgulayarak ufak ta olsa bir değişime imza atmasıdır. unutulmamalıdır ki damlaya damlaya göl olur. her iyi niyet insanlığın yararına olduğuna göre, şahsi menfaatin bir tarafa bırakılması ve değişimin yine kişisel imkanlarla toplumun yozlaşmasını engellemesi uğraşıdır.

bir stabil şarkısı.
herkesin kendine sorması gereken bir soru vardır adamım
ben kimim demelisin kendine
ben kimim?
ben kimim anlatıyım
stanın yeni bi parçasıyım
rap'in akıllı tahtasıyım
gezin gözün arpası
bob marley'in rastası
muhammed'in aparkatı
kavga edip atar yapan yürekli çocuğun arkası
anlatamıycağım şeyler var üstü kapalı anlatayım
bugün yedi yaşındayım
hazinenin çarpısıyım cehennemin paspasıyım
zamanında yara alan o rap müziğin sargısıyım
hasat zamanı bi çiftçinin arpasıyım
anla reis rap bi fırkateyn ve bende kancasıyım
istesende istemesen de canının parçasıyım
yeraltında rapi s*kenin kaygısıyım
her kalbi temiz adamın aynasıyım
yiğidin kamçısıyım
ölümün tatlısıyım
ne kadar mesafe koysamda olmuyo be moruk anla beni!
onlarca gereksizin kankasıyım
ben bi yeninin eskisiyim ghettoların tepkisiyim
kalemin bekçisiyim vezirlerin efendisi
stabil kulaklarına uyuşturucu etkisi
bu dünyanın ferdi değil tanrının ta kendisi
denizlerin mahirlerin parkasıyım
keyfimin kahyasıyım ölümün tatlısıyım
kaldır kafanı bak yukarı
senin için varım
karanlık gecenin sokak lambasıyım
burda korkuluk yok oğlum
bi mayın tarlası
işin en karlısıyım bi hırsızın çantası
ben rapin sayfası sen liriklerimin hastası
kafatasımın içinde olan bi kafiye bankası
bu kültürün tek kişilik tayfasıyım
şehrimin markasıyım
hasmımın çaprazıyım
tek kişilik doğum günü pastasıyım anlamayan dinlemesin
ben senin duygularının aynısıyım
şu anda kulaklarının algısıyım
ateşin harlısıyım kişiliğinin katkısıyım
sensizliğin artısıyım yalnızlığın şarkısıyım
ben kendi hayatımın tanrısıyım
ben bi yeninin eskisiyim ghettoların tepkisiyim
kalemin bekçisiyim vezirlerin efendisi
stabil kulaklarına uyuşturucu etkisi
bu dünyanın ferdi değil tanrının ta kendisi

adım ne benim? sorusuyla bir üst levela atlatılabilecek soru cümlesi.

bir şanışer şarkısı.

yunus emre misali" ete kemiğe büründüm yunus diye göründüm " kim olursak olalım nerden gelip nereye gideceğimiz belli.. mühim olan emanet verilen ceset içinde ne yaptığımız.

"madem ki gece, madem ki aklı gitmelerde, en iyisi biraz kendimizi düşünelim" temalı parçam.

"az mıyım, çok muyum?
var mıyım, yok muyum?
ben neyim?

kaç mıyım, göç müyüm?
hiç miyim, suç muyum?
ben kimim?

hiçlikler içinde kanayan yürek
yokluklar içinde savaşan beden
boşluklar içinde karışan zihin
güçlükler içinde değil miyim?

yoksa...
yoksa...

her ihanete akıl erdiren
her cehalete kılıf uyduran
her esarete fiyat biçtiren
sen değil de ben miyim?

geçimsizim bugünlerde
kimsesizim bu yerlerde
değersizim bu ellerde
çaresizim doğduğum yerde

ses miyim, sus muyum?
sis miyim, pus muyum?
ben neyim?

ak mıyım, pak mıyım?
al mıyım, sat mıyım?
ben kimim?

yalanlar içinde doğruyu bulan
cayanlar içinde sözünde duran
satanlar içinde ayak direyen
yananlar içinde değil miyim?

her adalete duvar ördüren
her cesarete kilit vurduran
her asalete boyun eğdiren
sen değil de ben miyim?

geçimsizim bugünlerde
kimsesizim bu yerlerde
değersizim bu ellerde
çaresizim doğduğum yerde"



spotify

şanışer şarkısı. şarkıda bize 'sürekli kızgınım, gerginim bil bakalım ben kimim?' diye soruyor.

skitte ise "bak sorun beni sevmiyor olman değil beni sevmiyor olmaları sorun değil asıl sorun benim sevemiyor olmam seni sevemiyor olmam aslında kızgın değilim, kimseye kızgın değilim ben, ben yalnızca kendime üzülüyorum." diyor.

ben kimim?
insanın sürekli kendine sorduğu ve bununla bir yere varamadığı bir soru bu, bunu kendimize soruyor ve varoluşumuzu sorgulayarak hayattaki yerimizi arıyoruz.

saat 6.00 , dıdıdı dıt dıdıdı dıt alarm çalıyor beynimin içindeymiş gibi ,hiç durmaksızın öylesine...
uyandım evet uyandım
yeni bi güne, bitm3k bilmeyen haykırışlara,sonu gelmeyen dertlere...
hazırlanmam gerekiyor bir an önce,işe geç kalmak istemem herhalde.
aynanın karşısına geçtim durdum öylece.
kim bu? ben miydim yoksa, kimim ki ben?

ben kimim
ben ne olursa olsun seviyordum kendimi.
1.58 boyundaydım çok da uzun sayılmam galiba.
saçlarım çok dökülüyo ve biraz seyrek.
dişlerimin birinde biraz yamukluk var.
gözlerimde sorun var.
bazı zamanlar kulağım da ağır işitiyor.
burnumu çok s3viyorum diyemem.
kaşlarım istediğim gibi değil.
üst dudağım ince olduğundan gülünce kayboluyo.
ayaklarımı sevmiyorum.
hep aldığım bi eleştiriyi de ekliyiim yamuk yürüyo olabilirim.
aynaya bakınca bunların hepsiyle karşılaşıyodum hemen hemen her gün.

ama ben buydum

kendimi ben bile böyle sevmişt8m.
çünkü insan dışa bakıp s3vemez, insanın içini anlayarak sever öyle olması gerekiyodu.
bi ürün alırken elbette ambalajına bakarız ancak içini açıp bakmadan ürünün ne kadar iyi olduğuna karar veremeyiz.

aynada gördüklerimin hepsinin farkındaydım ancak kendimi asla bu gelip geçici şeylerle üzmedim kendime bunları dert etmedim.
tüm hepsi geçiciydi. güzellik geçip giderdi ancak s3vgi ,merhamet,vicdan,inanç ve bunlara benzer bir çok özellik hep kalırdı.

fiziğimin iyi olması beni merhamet sahibi yapmazdı.
gözümün güzel olması beni vicdan sahibi kılmazdı.
...

bunlara o yüzden hiç önem vermedim.

ben kim miyim?
kesinlikle övünmek için demiyorum ama ince ve derin düşünceli biriyim .
işte bu beni ben yapıyodu hayatımın her anında bana bu yardımcı olmuştu. empati önemli bi kavramdı çünkü...


çünkü ben buyum...