ben kimim

depremden sonra keşfettiğim candan erçetin şarkısı.
dinleyip dinleyip ağlıyordum. hâlâ da içime işler, gözlerimi doldurur...
doğulan yer ya mezarlık ya da yıkık yabancı bir yer...
bu kadını da çok seviyorum. kendisi, şarkıları ve duruşu çok güzel.

hem sanatçı, hem müzik öğretmeni hem de bir filozof olan candan erçetin şarkısıdır. kendisinin de birkaç saniye rol aldığı, eşi hakan karahan'ın da başrolde olduğu gölgesizler adlı filmi için yaptığı şarkıdır.

benim adım ..... son bir ay içerisinde yaşadığım durumlardan ötürü hiç kimseyle görüşmek istemiyorum. hayatım çalışmayla geçti üniversiteyi hiç düşünmedim. çünkü bir işe aşık olmuştum ben giyim sektörü çocukluktan gelen bir şey belki de. dediğim gibi bu son günler belki de hayatımın dönüm noktası oldu. iyi veya kötü. bu son günlerde hayatla iletişime geçer geçmez evlenmeyi düşündüğüm kız arkadaşım vardı yanımda. şok içerisindeydim. bütün çevrem gibi beni teselli etmeye çalışacağını düşünmüştüm çokta bir bir şey düşünemiyordum çünkü ; neden böyle oldu her şeyde vardır bir hayır gibi şeyleri düşünüyordum. sonraki düşüncelerim ben kendime nasıl geleceğim düşüncelerine girdim. biraz ablamla biraz abimle konuştum hayatın gerçek anlamda ne kadar zor olduğunu o zaman gördüm. önceden her gün buluşup sohbet ettiğim arkadaşlarımla artık görüşmek istemiyorum. artık uyuyamıyorum eskisi gibi uyuduğum zaman her zaman bilinçaltımda kendimi hep eskisi gibi hissediyorum. rüyalarımda hep öyle görüyorum. içimde bir yangınla uyanıp gözümü açtığım zaman. her şey şu anki hâline bürünüyor. buna alışmam zamanımı alacak belki de. eski kız arkadaşım ben o dönemden geçerken bana çok yardımcı oldu. fakat zamanla ben cezaevindeyken gayriinsani duygularla ona demiştim lütfen yanımda ol kimseye muhtaç değilim sen dışında demiştim. o da bana şunu demişti sen bu süreci atlatana kadar yanında olacağım. ben gerçekten kendisini o kadar çok seviyordum ki artık kelimeler kifayetsiz kalıyordu ve ona dedim ki bir gün eğer bize engel olacak bir şey olursa yollarına milyon kere ölmeye razıyım demiştim. yani ona olan sevgimin ne kadar yüce olduğunu belirtmek için söylemiştim. bunun üzerine bana demişti ki sen bana bunları diyorsun ben seni niye bırakayım ki ?
inandım biliyor musunuz?
ben cezaevine girdikten sonra her gece yorgun bakan badem gözlerimden öperdi. sonra iki günde bir , en son haftada bir....
kızgın değilim ben, hayatımdan çıkanlara sonsuz şükranlarımı iletiyorum

guess who's back?

---! alıntı !---

so the fcc won't let me be
or let me be me, so let me see
they tried to shut me down on mtv
but i'm so empty without me

---! alıntı !---

(bkz: adım ihsandı benim)

başkalarının gözünde ve allah nezdinde diye ikiye ayırıp üzerinde düşünmek icap eder.

ben kimim? (başkaları üzerinden)
-annesinin ona iş yapinca ancak kizmadigi, sevdiği şeyleri yaparken annesinden destek görmeyen, annesi sinirlendiginde aşağıladigi biriyim.
- babasının kelimelerle sevmeye çalıştığı, babasının olup bitenden haberdar olmadığı, babasının başkasınin sözüyle sattığı biriyim.
-abisi görev olarak kendisiyle ilgilendiği biriyim.
-abisinin eşi tarafından geç kalmış addedilen biriyim.
-öğrencilerinin zannettigi kadar umurlarinda olmayan, unutulacak biriyim.
-akrabaları tarafından, evlenmedigi için yarim görülen biriyim
-takim arkadaşı tarafından bıçaklanmis ve bicaklanacak biriyim.
-arkadaşları tarafından ulasilacak bir hedef olarak gorulup, yere düşünce hor görülen, unutulan biriyim.
-meslektaşları tarafından fazla baskın bulunan, rahatsız edici biriyim.

allah nezdinde
-zorda olana gitmesi gereken
-hayvanıni terbiye etmek için halden hale giren
canını rabbisine satip ahireti peylemeye azmeden biriyim.

bu soruyu soracak kadar "kim" liğinden uzaklaşmışsan, doğru cevabı asla bulamazsın zaten..çünkü bunu en doğru ve dürüstçe yanıtlayabilecek olan "sen" sin.. kim olduğunu sormaya değil, anlatıp kanıtlamaya çalışmalısın.

#3240018

ben kimim ki kan dökeyim.
cemil olabilir miyim cemil ?!

stabil'in kult parcalarindan.

bir şanışer sorusu.

merhaba, ben nurşin aynı zamanda nur, nure, şine, nuri, nurum, nurilla ve nurşincağız.
19. yaşıma girmeye hazırlanıyorum. her yaşımda olduğu gibi derisini değiştiren yılan misali kendimi yeniliyorum. insanın kendini yenileyebilmesinin ne kadar kıymetli olduğunu zaman geçtikçe daha iyi anlıyorum. dış görünüşümden başlayalım, sarı saçları, yeşil gözleri olan klasik sarışınlardanım. kumral olduğuma kimseyi ikna edemeyince sarışınlığı kabul ettim. bana sorulsaydı renkli gözlerden çok kahverengi gözleri yeğlerdim ama gözlerim için çok fazla iltifat alınca insanlar sayesinde beğenmeye başladım. saçlarımı çok severim ama kendileri çok döküldüğü için geçen gün kestim, yamuk yamuk kestiğim saçımı bugün müsait bir yerde toprağa gömdüm. şaka değil, inanın gömdüm bide üstüne fatiha da okudum. boyum kısadır, uzun arkadaşlarım tarafından çok zorbalığa uğramışlığım olmuştur. zorbalık burda da bitse de iyi bide kilom için insanlardan çekmediğim kalmadı. kaç gece ağladığımı tahmin edemezsiniz adeta bir tramvaydı. ne zaman ki fazla kilolarım, kısa boyum, sivilceli yüzümün sadece dış görünüşümü etkilediğini aslında hayatımda bir değişiklik olmadığını anladım bir şeyler o zaman değişti. zayıflayınca daha çok mutlu olmadım, ya da sivilcelerim azalınca her şey daha iyiye gitmedi. işte o dönemde ben hayata gözlerimi açtım ve kulağımı boş vızıltılara kapattım. bunları fark edince her şeyi atlatabildim. umarım sizlere güzel bir örnek olurum. siz kendinizi sevdikçe hayat güzel oluyor ve siz başkalarının sözlerine göre şekillenince yaşamak zorlaşıyor. karakteristik özelliklerime gelecek olursak, son derece duygusalım ve bunun bir zayıflık olmadığını yeni anlıyorum. çok düşünürüm, beni herkesten ayıran ise farklı düşündüğüm. mantıklı düşüncelerim başkalarına verdiğim nasihatlardadır. ben önceliği her zaman kalbine veririm. iyi bir dinleyiciyimdir ama bana sürekli aynı dertle yakınan bir insanı bir süreden sonra dinlemeyi bırakırım. ve her şeyi dert kelimesi altında değerlendiren insanlara da anlam veremem. yazarken bir arkadaşımın sesi kulaklarımda çınladı. dertlerimizi büyüten bizleriz demişti. haklılığında iyileşiyorum. uyumayı severim yorulmadığım tek zaman dilimi. evet sözlük maalesef ben de o oturduğu yerde bile yorulanlardanım. ben yaşamaya bile üşeniyorken bu koşuşturma ve telaş içindeki hayatı dibine kadar yaşayanları özeniyorum. yaşlı amcanın hep de yorgun şarkısı aklıma geldi, yazı bitince dinleyecem. şarkı demişken toplasan telefonumda 20 şarkı vardır o da arkadaşımın önerileri ona ayıp olmasın diye indirip dinliyorum. film izlemeye bayılırım ama dizi izlemem. kitap okumaya ve kitap okuyan insanlara ise derin bir hayranlığım var. komik olan her şeyi severim ve izlerim bunun en başında komik ve espiritüel insanlar vardır. ciddiyeti severim ama etrafımda ben espiri yapınca da gülmeyen insan istemem. gülmek bedava kardeşim gül işte. mavi en sevdiğim renk ve gerçekten bir renkten daha fazlası adeta bir dünya. hobilerim kitap okumak , film izlemek, dans etmek, aileme konser vermek, yazmak ve daha nicesi. fobilerim ise haşarat, karanlık, yalnızlık. kedi aşığıyım bu korkumu yendiğim için çok mutluyum. çok fazla sakarım elimden hemen hemen hiçbir iş gelmez. ve size gereksiz bir bilgi şu ana kadar yaptığım her keki yaktım çokça utanmamla saygılarımla. kardeşim elinden bir kek yiyemedik, yapamadın diyor. işte buna ağlanılır, haklılığında boğuluyorum. tatlı demişken hiçbir şerbetli tatlıyı sevmem. ah bir zamanlar tulumba çıksın diye yurtta dua ettiğim zamanlar nasıl gözümün önünde canlandı. tuzlu ve ekşi şeyler severim. bir yaprak sarma tutkunuydum şu an hâlâ seviyorum ama eskisi gibi değil. yaprak sarma dolabım olsun isterdim o hayalim şu an raflarda yerini almış durumda. pirinçli her şeyi severim ama pilavı çok sevmem garip ama öyle. cennet hurmasını severim çok nadir bizim eve alınır. hani uzak ve alınmayan şeylerin kıymeti olur ya hah işte öyleydi. canım mandalinanın kıymetini anlayana kadar epey bir zaman geçti. uzağı değil yakını seviyorum. elde etmek için çabalamayı değilde beni yormayan mutluluklar istiyorum. konunun mandalinayla ilgisi olmadığını hepimiz anlamışızdır. patates içerikli hiçbir şeyi hâlâ yemiyorum. ama artık çok fazla yemek ayırt etmiyorum. şükrediyorum, şükretmeyi öğrendiğim bir yıl oldu. hep yemek konuştum ve konudan konuya atladığımı biliyorum beni mazur görün. sabırsız, üşengeç, çok konuşan, utangaç, espiritüel, meraklı, düşünceli, hayalperest ve daha aklıma gelmeyen birçok özelliği sahip bu b12 eksikliği olan nurşini umarım tanıdığınıza memnun oldunuz. kendimi elimden geldiğince tanıttım tabi ki daha bir sürü şey var allah ömür verirse devamı gelecek. ben memnunum anlatışımdan ve kendimden peki ya sen sözlük?