bir ilişkide aşktan daha önemli olan şeyler

güven, saygı, sadakat ve üçüncü kişileri (arkadaş, anne, baba) ilişkiden uzak tutmak.

en önemlisi uyumdur arkadaşlıkta da ilişkide de bu böyle. onun eksikliğini giderebilecek seninle uyumlu bi insan karşına çıkar çıkmaz ihtimalleri tekrar gözden geçirirsin. en basitinden senin gitmek istediğin ama onun gitmek istemediği bir yere bir başkasıyla gidersen kafanda ufak da olsa bir şüphe oluşur. onunla değil bu insanla olsaydım diye ve şüphe oluşması seni anında soğutur.

saygıdır.
saygıyı kaybettiğiniz an, ilişkinizin bitmesi gerektiği andır.
görüyorum, birbirine küfür eden sevgililer var.
karşısındakinin hayatını kısıtlayan, ona köle muamelesi yapan erkekler var.
yapmayın çocuğum, üzerler.
bugün değil ama yarın sizden daha mutlu edenle sevişirler ve o an hayatlarında olup olmamanızı tartışmıyorum bile.
sonra o aslında minnacık ama size göre dağlar kadar egonuzla birlikte vpn açar izlersiniz.
yapmayın*

saygı ve güven.

saygı, saygı, saygı... saygının olmadığı yerde sevgi de aşk da bir işe yaramıyor arkadaşlar...

onun yanında çok mutlu hissetmeniz, sürekli gülmeniz, karnınızda kelebeklerin uçması. bir dakika, bu zaten aşkın kendisi değil mi?

saygı yeterince söylenmiş artı olarakta aradaki tutku heyecan..

takım ruhu. evet, ciddi ciddi birbirini geliştirebilen, tamamlayabilen, hüznü de neşeyi de paylaşabilen eşler, kaliteli bir birliktelik yaşarlar ve ilelebet mesut olurlar.

muhabbet.

dan brown , başlangıç'ta ne demişti? " evren enerjisini yaymak ister" demişti. güneşin enerjisini bitkiler emer ve hemen ot olarak ortaya çıkar mesela. enerji kraldır moruk. aşk meşk hikaye. "insan dediğin bir damla kan bindir endişe" demiş zaten adını hatırlayamadığım şairin biri.

zeka

bir ilişkiyi yürüten şey istikrarlı ilgidir.

(bkz: seksapalite)

niyet. evet. iyiyse ne âlâ.....

belli başlı kavramlar, insanlık, dürüstlük, merhamet vs ama çoğu zaman aşkta bu üç şeyden birisi eksiktir aslında hepsi birbirine bağlı biri varsa diğerleride vardır. aşk sandığınız kişilere duyduğunuz duygu halinden başka bir şey değildir. aşk, ölü arsaya yapılan yatırım gibidir, eğer kıymeti olacaksa sizi bir ömür mutlu eder. çoğu zaman keşke zamanında yatırım yapsaydım dersiniz ve çünkü aşk planlayarak olmaz.

karsılıklı saygı,güven ,anlayış

insanın mizah anlayışı duygu ve düşünce dünyası hakkında çok temel doneler barındırıyor.

ben şahsen birlikte battaniye altında film izlerken bile filmle ilgili mental kopuş yaşadığım insanlarla ilişkimi sorguluyorum.

mesele elbette film değil. mesele dünyaya nasıl baktığımız. zaten sizi oradan yakalayan bir duygu yoksa aşk sandığın şey aslında şehvet oluyor.

birine saygı duymadan onu merak etmeden sevmek bana çok mümkün gelmiyor. ben çok derinlikli biri olmayabilirim olmam da gerekmiyor ama aynı kitabı okuyup farklı şeyler anlayan biriyle kitap hakkında sohbet edemiyorsam kitap okumayı çok seviyorum diyen birinin bana bu yönüyle hitap eden bir tarafı da olmuyor.

bir de düz kız sevmiyorum. ben mesela silahları severim ama öyle mafyatik takılan biri hiç olmadım. ben mekanik şeyleri seviyorum sadece.

hemen sizi ooo hoş geldin kurtlar vadisi diye etiketlemeye çalışan insanın herkesi etiketlediğini düşününce bu can sıkıcı oluyor.

her kapalı siyasal islamcı mı ya da her açık laikçi mi. biraz kalıpların dışında da düşünen biri olmalı ki saygı dolayısıyla sevgi doğsun.

karşılıklı saygı varsa, bir şekilde anlaşıyorsunuz. karşılıklı saygı yoksa, sen yoksun, o yok, siz yoksunuz.

güven, saygı, özveri, samimiyet...
ilişkide bunlar yoksa o ilişki er geç biter. kendini tüketir, yok olur.
sevgi ancak kendine uygun koşullar bulduğunda büyür, canlanır.
atalarımız yanılıyor olamaz,
"ne ekersen onu biçersin."

(bkz: tulum peyniri).

mümkünse bergama olmadı izmir.

seviyorum kardeşim, ne yapalım alla allaaa..
düz adamım ben, aşk, kadın bunlar her zaman bulunur, has tulum peyniri öyle mi?