bir insanı tanımak

imkansızdır. kimseyi tam olarak tanıyamazsınız. herkesi, izin verdiği kadarıyla tanıyabilirsiniz.

bazı insanları tanımak seneler sürebilir, gerçek yuzlerini gizlemekte usta bazıları.

eş, dost, arkadaş, sevgili vs. çok güvendiğiniz bir insanı sonradan tanımak ve aslında onun hiç de "o" olmadığını anlamak kadar acı verici çok az şey vardır şu hayatta.
çünkü onun dediklerini hiç sorgulamamışsınızdır.
çünkü aklınıza gelmemiştir dediği gibi olmadığını bir an bile düşünmek!
siz öyle değilsinizdir çünkü...

zaten herkes karşısındakini kendi gibi bildiği için değil mi tüm bu yaşananlar, bu saçma sapan durumlar, kısır döngüler, bu birini alıp başının tacı etmeler ya da hiç güvenmemeler?

sen, beni kendin gibi bildiğin için hiç güvenmezsin.
ben, seni kendim gibi bildiğim için hiç sorgulamam.

ama günün sonunda "o, bana bunu yapmaz" dediğin insan gelir sana "onu yapar"

bu başlığa daha önce yazdığım tanımı da onun dizeleri ile bitirmiştim ve yine öyle yapacağım...

birbirini tamamlamak üzere var olanlar
birbirini tamamlamıyor,
kendime dökülüyorum,
içime...
birhan keskin

kısa tanım yapmayı maalesef beceremeyen bir insan olarak yazdıklarımı sonuna kadar okuyan herkese çok çok teşekkür ederim...*

konuşma sırasında ne diyeceğini önceden bilmektir net ve de tartışılmazdır

bir insanı yüzde yüz tanıyamazsınız çünkü onun bile bazı durumlarda kendisinin nasıl davranacağını bilemediği durumlar olur. makam, borç para para vermek bunlar görmemiş insanları ve güce tapıcı insanları tanımanızı sağlar. öte yandan bir insanın size toplum içinde davrandığıyla yalnız kaldığınızda ki davranışlarına bakın. farklılık varsa yavşağın tekidir.

hiç bir zaman gerçekleşemeyecek olan şey. hiç kimse kimseyi yüzde yüz tanıyamaz.

bir insanı tanımak her ne kadar tam anlamıyla mümkün olmasa da, tanımaya giden yolda bir sürü pişmanlık, hayal kırıklığı ve göz yaşı vardır aksi sadece büyük şans, şükredin.

çok üşeniyorum bu konuda. nedense hemen tanımak, çıplak olmak ihtiyacı hissediyorum. karşımdaki insan öyle değilse de allame-i cihan olsa ilgimi kaybediyorum.

ne demiş : "bir şey güzel olacaksa kolay olur"

günümüz şartlarında tanımamak daha iyi olacaktır diye düşünüyorum. ilk tanışmada herkes sütten çıkmış ak kaşığı daha sonra gerçek yüzleri ortaya çıkıyor.

kötü bir dönemden geçiyor olmanız yardımcı olacaktır.

bı insanı yavaş yavaş tanıyın ya da onun kendini tanitmasinanizin verin mahkemede gibi sorguya çekmeyin birdenbire.

evlenip aynı yatağa girseniz bile asla tanıyamazsınız.
erkek kadın farketmez, taraflar kendi çıkarları çatışınca başka kimliğe bürünür.
istediğin kadar seks hayatın aktif , aşk hayatın uyumlu olsun, bu uyum çıkarlar çatışıncaya kadardır.
sosyal çevreyi siz düşünün artık.

mümkün olmayandır. kaldı ki bu çağın insanını tanımak zor . o yüzden çok fazla hayatına müdahil olmamak doğru olanı olur. tanımaktansa uzak bir mesafeden sadece iletişim kurmak mantıklı olanı olabilir.

bir insanı tanımak en sevdiği renk, en sevdiği şarkı gibi şeyleri bilmekten geçmez. o kişinin hayallerini, hayatını bilmek gerekir.

hee ne kadar tanıdığını sanan dahi herkesin illaki şüphesiz derin katmanları vardır ve oraya nüfus asla edemezsin. herkesin illaki karanlık yanları ve sırları vardır. en azından aklından geçen ve sonsuza kadar kendisinde saklı kalacak sırlar.
bu sebeple birini tanımak diye birdey yoktur.
birini tanıdığını sanmak diye birdey vardır.

this is paradoks .

ibrahim erkal mode on:

unutma, bir insanı tanıdım diyenler gün geldiğinde tanıdığı insanı tanıyamazlar.

ibrahim erkal mode of.

bir insanı tanımak için çok dereden birlikte geçmek gerekiyor. her dere bir değil, kimi sığdır, yüksektir, soğuktur.

her şeyi yaşayıp görmek lazım, kaldı ki yine de yeterli olmayabilir.

kimseyi tam manasıyla tanıyamayız kanaatindeyim. buna binaen de kimseye %100 güvenmemek gerekir.

bazılarının birkaç cümle kurması yeter.
bazılarını ise yıllarca tanıyamazsın, aynı evde kalmak/yola çıkmak bile kişi kendini açmıyorsa tam anlamıyla tanımak için yeterli olmaz.

bir insan ile hiç konuşmadan, ismini oturduğu yeri, kısmen karakterini, ailesini ve sevdiklerini ve daha fazlasını tanıyabilirsiniz. ancak bir insanı tanımak bunları bilmek değildir benim için, bir insanın kusurlarını bilmektir, günahlarını görmektir, sırlarını öğrenmektir. seçim yaparken nasıl düşündüğünü gözlemlemek, hangi duyguları yoğun yaşadığını anlamaktır.
ne okuyorsun, ne izliyorsun, kimlerle ne konuşuyorsun... ne zaman kendin oluyorsun... birisini tanımak istiyorsanız bunları sorun, en sevdiği yemeği değil.

hahaha. bir insanı tanımak diye bir şey var mı bilemiyorum. çünkü insan bir şeye her zaman farklı tepkiler verebilir. herhangi bir şeye farklı zamanlarda .
diyorum ki bizler bir lise de olsak. sınıfa kamera koysalar ve ailemiz bizi izleseydi. anne babamız bizi taniyamazdi.
bu benim oğlum kızım değil derdi.
ailemiz bizi ne kadar tanıyor. nasıl sigara içtiğimizi mervelere gittiğimizi saklıyoruz böyle şeyler diyelim.

bence bir insanı evet yol da veya ortaklıkta veya kötü günde veya yoklukta vs tanırsın ama bence bir insanı .
insan yanında şımardığı kendini iyi rahat hissettiği çok utanmadan kendi gibi davrandığı anlarda tanınır diyorum. sonuçta onu çok yargilamaz güler kızar vs.
of bıktım yine ukala ukala mi yazdım kusura bakmayın. valla öyle olmasın.

onu kaybettikten sonra gerçekleşir.