bir insanın kendisine yapabileceği en büyük kötülük

birbirinden güzel kokulara sahip yüzlerce çiçek varken bir tek çiçeğe takılı kalıp sadece onu öpüp sevmek.

dünyadan kendini soyutlamak.

sevmek

zamanı öldürmek. dolayısıyla da kendini.

24-25 yaşından evvel ciddi ilişki yapmak.

"birisi veya birileri beni sahiplensin" diye beklemek. özellikle kadınlardan çok duyuyorum, "ailem bana sahip çıkmadı, kocam beni sahiplenmedi" vs. yahu sen köpek misin, seni sahiplenecekler? yemeğini, suyunu önüne verecekler, sen de sahiplenildiğini hissederek kendini iyi mi hissedeceksin? bu kadar mı dar görüşlüsün? hayat, senin için bu kadar basit bir şey mi? kardeşim, sen kendi kendine sahip olacaksın, kendine sahip çıkacaksın, kimsenin seni sahiplenmesini beklemeyeceksin, kendi ayaklarının üzerinde durmayı, birey olmayı öğreneceksin. ama yok benim konfor alanımdan çıkmaya cesaretim yok, önüme yemeğimi, suyumu getirsinler, bana baksınlar yeter diyorsan da kendine yaptığın bu saygısızlığın bedeli olarak sahiplerinin yaptığı zalimliklerden şikayet etmeye hakkın olmadığını bileceksin çünkü sen kendin ettin, kendin buldun.

kendisiyle ilgili konularda başkalarının söz sahibi olmasına izin vermek.

zor günler için kenara para atmamak, yatırım yapmamak, kendini geliştirmeye ve dünyayı okumamak.
daha kötüsü olamaz.

bir insanı kendinden gereksiz yere üstün görmek.

intihardır.

çok tuhaf. kendisine yapabileceği en iyi şey de odur...

insanların ( ne kadar yakın olursa olsun ) kendisine karşı saygı sınırlarını aşmasına izin vermesidir . kim olursa olsun ikili ilişkilerde saygı çok önemli çünkü karşıdaki kişi size saygısını yitirdiğinde size verebileceği tek şey yıpratıcı sorunlarla geçen saatler , günler hatta belki yıllar olacaktır. insanların size nasıl davranacağını çoğu zaman siz belirlersiniz . yaşamış biri olarak söylüyorum tabiri caizse ciğerini bilirim dediğiniz bir insanın bile saygıdan yoksunlaştığında neler yapabileceğini görmek , buna izin vermek bir insanın kendine yapacağı en büyük kötülüklerdendir.

kendini dinlememesidir

kendisine kötü gelen şeyleri yapmaya/insanları hayatında barındırmaya devam etmesi. daha iyilerine layığız be.

iyiye karşı kör mazluma karşı cesur kötüye karşı acık zalime karşı caresiz olacak kadar sevmek

beklenti içine girip hayaller kurmak, umutlanmak. bir çift söze hayallerinin hepsine dahil etmek..

değer verip de gram değer görmediği yerde olmaya devam etmek. kendimize yapabileceğimiz en büyük kötülük ama ne hikmettir ki farkında olarak veya olmayarak yapmaya devam ediyoruz.

yaşanan her olumsuz durumda hatayı kendi omuzlarına yüklemesidir. halbuki herkesin payını verebilse...

kendi canını önemsememek.
(bkz: kendime saygım yok davranışları)

duygularini kontrol edememek ve bu yuzden de hep her seye duygusal yaklasmak

kendi değerin başkalarının altında tutmaktır.