bir tanrıya inanmadan kutsal kitapları okumak

kur'an'ın; tefecisiz, tekelsiz ve kölesiz sistemini görmesine rağmen, yine de allah'ı reddetmektir mevzu.

oysaki hiçbir beşer, böyle bir sistemi hayata geçirmek için kendisini ve ailesini ölüme atmaz.

bak, tefeciliği serbest etti kemalizm. şimdi tüm türkiye tefecilere çalışıyor.

mezhepler kişiye, kendi adına ihtiyaç dışı malı yığmayı serbest etti. piyasalar 100 kişinin tekeline girdi.

mevcut sistemde hepimiz geçimi üzerine olan modern köleler haline geldik.

anasının yuduğu götle duranlar hayatı bilmez. maslow piramidinin en alt katmanını gerçekleştirmek için kula kulluk yapmak gerektiğinin ne olduğunu bilmez.

arada bir yaptığım eylem. ancak roman okur gibi okunmaz. merak ettiğiniz kısımlara bakarsınız, karşılaştırırsınız.

okuyunca inanmayı bırakıyorsunuz zaten olayı o. bu ne anlatıyor böyle dandik dundik demeye başlıyorsunuz. sonra dur bi de diğerine bakayım diyorsunuz ay aynı saçmalık. ondan zaten ateistler genelde dindarım diyenden daha çok şey biliyor çünkü okumuş oluyor.

benim öyle olmadı gerçi ateist bir ailede yetiştiğim için lisede baş kaldırırken "ben dindar olcam tamam mı" tribine girdim. evet müslümanlıkla kafayı bozmuş, muhafazakar ve baskıcı ailelerin aksine ebeveynlerim beni sadece onlarla aynı fikirde olunca sevmiyorlar ya da aynı fikri desteklemeyince hayatımı cehenneme çevirmeye çalışmıyorlar. o nedenle ne karar alırsam alayım destekleyeceklerini ama bir işe baş koyduysam da oturup iyice araştırıp öğrenmemi tembihlediler. aldım okudum kuranından inciline tevradına çok tanrılı tek tanrılı artık ne varsa yani. sonra baktım ki bunların hepsi affedersiniz ama feci dandik. kendime hakaret edip bu zırvaya inanacağıma onurumla gururumla başka konularda aileme isyan ederim dedim. ama genel kültür oldu sonuçta. şikayetçi değilim.

okuyup, anladığında varacağın sonuç belli zaten.
o yüzden anlamanızı istemiyor köktendinciler.

tanrı inancı olmadan kitaba inanmaya ne deniyor ki?

baskı olmasa esasında doğru olan bu olmalı.
önce insanlık, medeniyet öğretilip somut inançlar ve değerler öğretilmeli çocuklara fikrimce. aklını kullanabilmeyi öğretmeli. sonra inanç meselesine çocuk kendi fikrini hislerini yöneltecektir veya yöneltmeyecektir. bu kalpten olan bir mesele. anne baba olmak da yetmiyor bir insanın inancına kalbine baski kurmaya, yönetmeye, karışmaya.

burası çok ciddi bir özel alan kimsenin niyetine, kalbine, inancına yorum yapmak kimsenin haddine değil. davranışlarınla örnek ol olabiliyorsan ki zaten bir çocuğa bir şeyi öğretmenin başka bir yolu yok.

yalan söylemek kötü deyip yalan söylerken yakalarsa çocuk herhangi birini, işte öğreneceği şey yalan söylemek olacaktır.

salın insanları, çocukları, bireyleri.