üstüme aldıgım sorumluluklarım dag gibi birikirken elim kolum baglı sekilde oturmak beni yerimde durdurmuyor. sürekli kıpırdanıs halinde olusumun sebepleri belirsizliğin yüklediği tanıklık üstüme geliyor. agırlaşmış göz kapaklarım dizlerime agrı yapıyor sanki o kadar yorgunum ki koşturmak beni yerde sürüklemeye döndürüyor. hic bi seyin ne zaman oluesa olsjn bunu ne zaman okursam okuyayaım beni tatmin etmeyisi artık kanıma dokunuyor. bunu defalarca dile getirebilirim ben kendime ait bi yer bulamadım. verdigin nasihatleri götüne sokabilirsin bu denli sacmalıgın gözümü karartıp midemi bulandırıyor. beni düşünme cünkü ben sen düsünmek istemiyorum artık. bana masal okuma cünkü sana okuyacaklarım tükendi artık. beni sevme cünkü seni sev2cek gücüm kalmadı artık ve bu bi insana karsı bile degil. kopamıyorum ictigim seylerin dengemi bozması arrtık huzursuzluktan ibaret. artık diyorum cünkü adını bile koyamayacak kadar korkak biriydim bu konuda. yalnızlıgımın basıma actıgı sorunlar kolumdan tutup yakamı pacamı cekistiriyor. yalnız kalmak istemiyodum sen yalnız kalana dek. seni kollamak istiyodum sen beni tutana dek. sanırım hepsinin sonu olusunun idrakı yine agır bastı. başımın okşanmasını istemiyorum artık. uzun uzun konuşmalarla seni mühürlemek istemiyorum artık. sana kendimi bırak bi şeylerin düzelecegine dair nutuk okumayı istemiyorum artık gözlerimi ovuşşturmaktan sigaramın verdigi agırlıktan bıkkınlık geldi artık.

devamını gör...

(0) (1)

03.02.2024 15:11

zamir

03.02.2024 15:11

3086.

#2856586

zamanla anlam ve önemini kaybetmesi icin o kadar cok caba sarf ediliyo ki. neden diye sormak isterim güvensizlik midir bizi bu denli kavrayan sarıp sarmalayan duyguların icimize sigara kokusundan beter sinişini bazen kabullenemiyorum. sigaradan nefret ediyorum başlarda sadece elim boş kalmasın diye icerken simdi müptelasıyım öyle düsün. olmazsa olmuyor ama keske olmasa öyle düsün. böyle olmak adına cırpındıgın günleri sikeyim. köpek aldım sorumlulugu cok yüksek gelmeye basladı ya beni sevmezse onca cabama ragmen dedirtiyo bu hayat bana bazen. neden sevmesin ki ? insanların nankörlügüne o kadar alıstım ki köpegin saf kalbini bile kirli sanacak kadar kinliyim her seye. neden diye sormak isterim direttigin bu anlamsız haykırısın. neden diye diretirim bu sekilde olmasını saglayan her duygunun sonucsuzluguna kitlenisini bilmek isterim. beni anlamadıgın her saniye daha cok diretirim cünkü bilmez misin anla diye elimden geleni önüne sererim. bık diye degil yorul diye degil beni dinle diye belki bi nevi. toparlanmaya calıstıkca batagın dibinde kalmıs taş gibiyim yapraktım yüzeyde kalmam gerekirken üstüme taş düştü sanki dibe battım. simdi suyun yardımını bekliyorum caresizce savrulup tekrar yüzeye cıkmak icin. ama bi de sen nerdesin. bogulmaktan korkuyorum yüzmeye aşıkken.

devamını gör...

(0) (1)