boşanmak

bir insan nasıl mutlu olmak için evleniyorsa aynı şekilde mutlu olmak için boşanıyor

boşanmış bi ailenin çocuğu olmak,
ikisininde bir ailesi vardır sense sadece onlara yük olursun. eğer yaşın küçükse velayetin anne veririlir ama hafta sonları babanla geçirirsin.
hiç düzenin yoktur ve annenle babanı bir arada görmek istersin ama bu imkansızdır. o veli toplantılarında anneni beklerken el ele tutuşmuş bir aile görünce hep hüzünlenirsin. belki de ağlarsın çünkü bilirsin ki sen bir daha hiç öyle bir aile sahip olamayacksın..
önemli bir sınavdan en son sen çıkarsın, o sınavdan annesine babasına sarılıp duygularını üst seviyede yaşayan insanları görmek kalbine pek te iyi gelmez.

en kötüsü ikisi de seni çok severler, seni üzmek istemeselerde bile o ufak tefek şeylerle seni hep üzerler.
ne olursa olsun hep mutlu olmaya bak küçüğüm çünkü bir şeylere katlanamak daha kolay oluyor öyle...

gayeeet normaldir ancak ortadoğuda ilginç karşılanır

eslerin devlet nedzinde ayrilmasi ve benim de bir süre sonra gerceklestirecegim olay.kismetse 1 haftaya istanbuldayim insallah sikinti yasamam yasadiklarim ise bir sonraki entry'de artik yer alir

türkiye'de sanki hayatın sonu gibi algılanan bir eylem, oysaki hayatın sonu değil, normal bir şey.

deneyim sahibi olduğum eylem.

kamil diyorum kan diyorum alırlar diyorum.. zor iş zor, çok zooor.. hadi 1 senelik evlisin, çocuk yok ortak fazla bişey de yok, taraflar makul insanlar neyse...

hukukta kadınsanız veya işçiyseniz hukuk karşısında davaya 1-0 önde başlıyorsunuz. hemcinslerim için zorlu bir süreçtir.

saygı çerçevesinde yapılması gerekiyor. aynı zamanda 21. yüzyılda yaşıyoruz ve hâlâ boşanmış insanlara kusurlu gibi davranmak ve hemen eş arayışı felan çok saçma.

evlilik kadar normal olsa da, yıkıcı bir eylemdir. evlenirken güle oynaya, emek emek kurduğunuz yuvanız, içinde binbir çeşit anıların olduğu, her eşyasında bile ayrı bir hatıra olan eviniz darma duman paramparça olur.

hani bir yuvayı kurmak zor dağıtmak kolay derler ya, öyle değildir o iş arkadaşlar.. çok zordur bir yuvayı dağıtmak. insan çok sabreder, çok umut eder, çok çabalar esasen. ama olmayınca olmaz elbet.

kavga gürültü içinde, mutsuzlukla boğulmaktansa doğru zamanda insanca yapmak gerekir bu eylemi. en azından sonunda birbirinizin yüzüne bakabilmek için, medenice bitirilmesi halinde iki taraf için de rahatlatıcı olur. ortak çocuğunuz varsa, çocuklarınızın yüzüne daha içi rahat bakabilirsiniz.

çocuk varsa, yıkıcılık düzeyi maddi olanaklarla yakından bağlantılı olacaktır. ama boşanmak, her halükarda sürekli boşanmayı düşünmekten iyidir.

ileride evlenirsem eğer karşımdaki insanda peygamber sabrı yoksa kesin sonuç boşanmak olacaktır muhtemelen, dengesiz ve alıngan bir insanım. kimse çekmez beni muhtemelen hahaha.

tamamen bir yabancılaşma durumu olabileceği gibi, kişiler arası mesafenin genişlediği* olay.

çok zor 1 eylemdir.
yaklaşık 7 kere boşandım. bi tanesi kesin değil henüz.
42 çocuk, 21 kız 21 erkek. hepsi venezülya'da. her bir şehir için bi tane yani. soyumuz iyice kök salsın diye tabii. kilise önüne bıraktım maalesef hepsini, bakamıyorduk.
tüm boşanmalarım aynı yıl gerçekleşti. bu yüzden hükümet evlenme yasağı da getirdi. yılda sadece 2 kere evlenebileceğim.
ilgili karar : buradan

ömürden ömür götürür ama sonra rahatlarsın. bir daha da inancın kalmaz hicbirseye o ayrı.

görücü usulü evlencem ben , boşanırsam sorumlu görücülerdir ahahahshshhdt. ben anlamam aga.

evlenmek kadar doğal bir durum olsa da türkiye'de; dünyanın sonu, katliam, cinnet ve bunalım gibi kelimeler ile aynı cümlede kullanılır.

evlenirkenki duygulardan hicbir eser kalmadığında ve saygı duvarı aşıldığında ve kavgaların gölgesinde yetişen çocuklar görülmeye başlandığında ve huzur beş paralık olduğunda yapılması gerekendir.

annemle babamın boşanarak en doğru kararı verdiğini gün geçtikçe çok daha iyi anlıyorum.
bazı insanlar sonsuza kadar karı koca olmak mecburiyetinde değildir. birbirlerine tahammül edemeyen iki kişinin aynı çatı altında yaşaması mutsuzluk ve huzursuzluktan başka bir şey getirmez.hayat bazı yüklerden kurtulunca çok daha güzel. boşanmayı hayatın gidişatında farklı bir yol olarak düşünmek lazım önemli olan hangi yolu daha çok istediğimizi bilmemiz.

boşanmak başarısız bir evlilik, başarısız bir ilişki olduğunu göstermez. sadece birlikteliğin süresinin son bulduğunu gösterir.