boşanmak

malın mülkün pay post edildiği bir süreçtir. anlaşmalı veya çekişmeli olarak boşanılır.

anlaşmalı olunca taraflar malı mülkü kendi aralarında halleder, mahkemede “biz hallettik” der ve hakime boşanma kararı vermekten başka bir iş bırakmazlar.

çekişmeli olunca işler karışır. taraflar anlaşamamış demektir. bu durumda avukatların rolü artar ve mal, mülk, nafaka, şu, bu havalarda uçuşur, uzaklaştırma, takip, alakalı alakasız her şeyi kendi lehine delil diye sunma, yalan şahitlikler, iftiralar, çirkeflikler vesaire ayyuka çıkar. bu tür boşanmalar yıllar sürer. bu süre zarfında erkekler diledikleri gibi başka kadınlarla olurlar ama kadının seks yapmaması için (kadının kendi yakınları dahil) herkes teyakkuza geçer.

çok kötü şeyler olur. çok kötü.

üzücü
arada çocuk varsa duble üzücü.

çok zor bir durum, allah göstermesin. birde erkekseniz nafakası, çocuğun eğitim ücreti falan derken iyice taklaya geliyorsunuz. benim bir arkadaşım boşandı geçmiş yıllarda, düzenli nafaka ödüyor, eski eşi de o nafakayı alıp başkalarıyla takılıyor. sıkıntı durum cidden.

doğru insanı buldum sanmak ama zamanla doğru olmadı anlamak. çocuk mutsuz ortamlarda yaşamasın diye de verilen en normal karar.

boşanan kişilere evlendikten sonra dışlanan ve bekar olan en yakın arkadaşı hatırlatır. evet biraz farklı bir bakış açısı.

hiç evlenmediğim için nasıldır, ne hissettirir bilemem ama arkadaşlarım sağolsun 3. bir göz olarak güzel bir şekilde gözlemledim. bugün 4. boşanma aşamasına gelen arkadaşımın haberini aldım. gözlemlerime göre iletişimsizlik sebeplerin en büyüğü olarak gözüküyor.

boşanmak, evlenmek kadar normal. kurtuluyorsunuz yüklerinizden, yeni bir hayat falan diyorum. evlilik tecrübesi bile yaşamayan biri olarak bunları arkadaşlarıma anlatmaya çalışıyorum. onlar da pür dikkat beni dinliyor. hiç demiyorlar bana ''lan sen ne anlarsın'' diye. neden? çünkü benden başka gidecekleri, dertlerini anlatacakları bir kapıları yok. clark'ın ev mor çatı, bekar sığınağı. hani vakti zamanında eşlerinin gitmelerine izin vermedikleri ev. kaçak et kesiyoruz sanki.

evlenin, boşanın, tekrar barışın ve bir daha boşanın. köylünün dostu clark her zaman yanınızda. 2-3 gündür benekli ayhan gibi ''lan daha düne kadar selam vermiyordunuz'' diye konuya girmek istiyorum. kerkenezler dertlerini anlatırken ''benim bu travmalarım ne olacak?'' diye bağırmak istiyorum ama yapmıyorum. üzülürler.

keşke çocuklarınızın kulağına isimlerini okurken komphela ya da coulibaly deseydim. o zaman görürdünüz dert ne demekmiş.

- clark sana çok ayıp ettik ya.
+ tamam boşverin gitsin.
- çocukluk arkadaşıyız biz. gel bi sarılayım sana.
+ tamam lan abartmayın.
- adamsın lan sen.
+ lan yarın yeğenimi getir seveyim sıpayı.
- şey kanka biliyorsun ayşe pek sıcak bakmıyor sana.
+ niye lan?
- kötü örnekmişsin. haftada bir görüyorum zaten çocuğu. olay çıkartmasın.
+ allah belanızı versin lan sizin.
- hdgfhsdgfhsdghf
+ hiç komik değil. boşanan sizsiniz ama duygusal dönemde olan benim. ben yatıyorum.

evlenmek kadar normal olan durum.

ülkemizde öcü gibi görülen durum. iki insan geçinemiyor ise boşanması gayet doğaldır, asıl anormal olanı boşanmamak için (evliliği kurtarmak diyorlar) çocuk yapmaktır.

ay aman 2 aldatıldınız, hemen boşanmak falan ne kadar ayıp şeyler...
gidip siz de aldatın.

muhafazakar ve dindar ülkelerde hoş karşılanmayan bir durumdur.
dikkatli bakarsak avrupa ülkelerinde boşanmak istediği için şah damarı kesilen emine bulut'ları göremezsiniz. gayet medeni bir şekilde boşanılır. arzu edilirse boşandıktan sonra arkadaş bile kalınır. ancak senden ayrılmak istedi diye kimse kimseyi öldürmüyor.

boşanan kadın erkeğin eskisi kullanılmış bir obje olarak görüldüğü için kadının evliliğini sonlandırmak istemesi ölüm gibi bir şey olarak karşılanıyor. kadın sadece bedenden ibaret ve erkeğe âit bir eşya olarak görüldüğü için evlilik mutsuz ve boktan dahi olsa asla ama asla boşanma olmuyor. dikkat edersek boşananların okuyan ve eğitimli kesim olduğunu da görebiliriz.

hayatını kendi eline almayanlar ömür boyu bitmiş bir evliliği devam ettirir. çocuklar var, onlar için boşanmıyoruz denilir. halbuki boşansa çocuklar daha mutlu olacak, aynı evin içinde üçüncü dünya savaşıdır her gün yaşadığı, boşanmamak çocukları daha kötü etkiler.

gerçi sırf sevişmek için evlenenlerin bunu pek umursadığını sanmıyorum.

son zamanlarda hizla yukselmektedir.

ayni evin icine girince hersey cok farkli oluyor haliyle.

ekonomik zorluklar, aldatmalar, cinsel uyumsuzluk, hakaretlesmeler, hatta mustehcen film seyretmek bile bosanma nedeni.

nakafa!!!
şunu net şekilde söylemem gerekirse evlendiğim gün karımın kulu kölesi olduğumu cümle aleme beyan etmiş sayarım kendimi.
saygımı, sevgimi korurum, hoşgörülü olurum. böyle bir yaklaşımım olursa zaten karım kişisi dünyanın en deli insanlarından biri bile olmuş olsa insanlık öğrenir benden. benimle beraber kötü özelliklerini de törpüler. niye boşanayım? niye didişeyim abi.
sevdim mi? sevdim.. beğendim mi? beğendim.. eeee?
tamam işte kardeşim uzatmaya gerek yok o zaman. bitti gitti. karımızın hizmetkarı olacağız. ötesi berisi yok.

ohohohohoyşşş.. erkek tarafı biraz alttan almayı, idare etmeyi ve sadık kalıp gönülden sevmeyi öğrenirse boşanmalar da azalır bence. hanımınızdan başkasını arzulamayın. oldu mu cicilerim. muçks.

boş olmak. dertlerinden kurtulmak.

çevremde bazı insanlar çok yakından, nefret ediyorlar birbirlerinden yinede boşanmıyorlar kavgalar gürültüler hakaretler küfürler neler neler herşey havada uçuşuyor ama boşanmıyorlar.. çocukları var birde çok yazık

yeniden evlenebilmek için gereken bir ön şart.

(bkz: hayır aynı .oku yemek için neden boşanır ki insan? ilk .okun tadından farklı mı sanki?)

ailesinin büyütüp eğitemediği birine denk gelinirse yapılması kaçınılmaz davranış. akabinde insana muazzam bir rahatlama geliyor. ben neden bu sümüklü böceği çektim hay kafama tüküreyim dahi diyebilirsiniz.

evlenmek kadar doğal bir hadise. ilişki yaşayıp ayrılmak kadar da doğal. ama işin içine resmi işlemler girdiği için bürokrasi nedeniyle biraz uğraşmalı. ama uğraşmaya değiyor.

hatta uğraşmaya, mücadele etmeye değer en önemli şeylerden biri. 5 yılın sonunda düşünüyorum da bu hayatta aldığım en önemli kararlardan biri!

ülkemizde bir aile faciası gibi gözükse de, gayet hayatın olağan akışında bir olaydır. tamam başta zor gelebilir ama sonunda iyi bir rahatlama getirir. hele ki boşandığınız kişi zaten eşiniz, yâriniz, dert ortağınız değilmiş ise.

efsunlu bir kelimedir. bir kere zikredildiği evlilikte mutlaka gerçekleşir.

sürekli dillendiren kişi tarafından değil de bu tehdite maruz bırakılan kişi tarafından yapılır genelde. yapılmayabilir de. evli olmak, evli kalmak.. konfor alanından çıkmak istemiyor genelde insanlar. konfor alanı güvenli. boşanmak, özgür olmak.. beraberinde kocaman bir güvensizlik ve belirsizlik duygusunu da beraberinde getiriyor. hayatta hiç risk almadan yaşayıp ölüp gidiyor insanlar. risk almaya değer mi orası da tartışılır.

büyük şehirlerde kimsenin umrunda değildir boşanmanız evlenmeniz ama herkesin herkesi tanıdığı, ufak bi ilde yaşıyorsanız sosyal hayatınız fena etkileniyor. bakın kadını erkeği yok, boşandığınız an insanlar sanki 4. evre kansere yakalanmışsınız gibi tepkiler veriyorlar. vah vahlar tüh tühler olsunlar havada uçuşuyor.

-kardeş ne denir bilemedim ya, büyük geçmiş olsun.
+olum hastalık atlatmadım ben, boşandım sadece.
-olsun bro, zor yine de.

-sen daha önce evlenip boşanmışsın. benim ailem onaylamaz bu ilişkiyi.
+ya alınma ama 100 tane sevgilin olmuştur şimdiye kadar. hepsiyle evlenmek için mi görüştün tanıştın sevgili oldun?
-yok ama ne bileyim, sen biraz ciddi bakıyor gibisin olaya. sonrasında üzülmeni istemem.
+heee... kırk yılın başı evlenilecek erkek çıktı karşına, o da boşanmış olduğundan içine sinmiyor yani. öyle mi?
-ne diyorsun be.
+ ya bi s...r git allasen.