101.
ezanı allah okuyor sanıyordum. şemsiye ile camdan atlarsam uçacağımı , '' erikli '' sularında erik olduğunu sanardım.
devamını gör...
102.
yok.
devamını gör...
103.
bazen gözümün önüne siyah noktalar gelmesini normal sanıyordum ,meğer gözüm bozukmuş.
devamını gör...
104.
annemin babamın hiç ölmeyeceğini zannetmem.
devamını gör...
105.
çevreden duyulan ''cehennem -allah yakar'' lafları sonucunda allahı büyük bir çakmak şeklinde sanıp öyle hayal etmem.
not: yaş 5.
devamını gör...
106.
öğretmenlerin normal insanlar olmadığı düşüncesi. daha doğrusu olağanüstü varlıklar ve hiç hata yapmazlar düşüncesi.

bir öğretmenimi sigara içerken gördüğüm için dünyam başıma yıkılmıştı. akşam yatağımda gizli gizli ağlamıştım.*
devamını gör...
107.
herkesin "burası çok kötü kokuyor" dediği yerlerde ben o kötü kokuları almazdım, kendimi kutsanmış zannederdim.
sonra baktım ki güzel kokuları da alamıyorum.
evet bu yaşıma geldim hala koku almıyorum. koku-körüyüm yani.
tedavi de olmaz bu saatten sonra sanırım.olur mu ki? olur diyen varsa dm lütfen.
devamını gör...
108.
ailemin her söylediğinin doğru olduğunu düşünür ve her ama her konuda onların fikirlerini savunurdum. çok kötüydü çok
devamını gör...
109.
fiziksel temas halinde olduğum kişi düşüncelerimi okuyor sanırdım. aslında bunun gerçek olmadığını da düşünürdüm ama yine de böyle durumlarda ''ya düşüncelerimi okuyorsa'' diyerek o kişi hakkında güzel şeyler söylediğimi hatırlıyorum. ilginç bir şekilde ben onun düşüncelerini okuyamazdım ama.
devamını gör...
110.
yetişkinlerin bişeyleri bildiklerine yaptıkları işi bilerek yaptıklarını düşünürdüm. büyüyünce anladım ki kimsenin hiç bir şeyden haberi yok ve herkes biliyormuş gibi yaparak yaşıyor.
devamını gör...
111.
1. anneme allah nerede diye sorduğumda, bana camileri gösterip benim sadece minareyi görüp minareyi allah sanmam ve her gece rüyama yürüyen minarelerin girmesi.
2. çocukken bir tekerlemevari bir şey söylerdik. "annem babam başbakan var mı bana yan bakan." işte o dönemde tv'de sürekli tansu çiller ile mesut yılmazı görür ikisini evli sanırdım. bu tekerlemeyi de onların çocuğu söylüyor diye düşünürdüm. çocuk bir yerde karşıma çıkıp beni anne babasına söyleyecek diye korkardım.
devamını gör...
112.
herkesin türkçe konuştuğunu düşünürdüm. otel de yabancı bir arkadaş edinene kadar.
devamını gör...
113.
küçükken kardeşim ve ben büyüdükçe annem ve babam da küçülücek ve biz onların anneleri olucaz, bu döngü böyle gidicek sanıyordum. sonra annem " yok kızım, siz büyüyünce biz de yaşlanıp ölürüz." demişti. keşke direk söylemeseydi. xkdkkdmdksk
devamını gör...
114.
yetişkinlerin hiç ağlamadığını düşünürdüm, ilk kez bir filmde ağlayan yetişkin görüp çok şaşırmıştım. başka da bir şey aklıma gelmedi, yaşıma göre gereğinden ciddi davranan bir çocuktum her şeyin mantığını sorgulardım. bununla ilgili ilginç anılarım da var ama onlara hiç girmeyeyim.*
devamını gör...
115.
evimizden, göz menzilimin dışında kalacak kadar uzak bir yere gidersem aynı yoldan geri dönmekten başka şansım olmadığını düşünürdüm.
bir gün kuzenim beni bambaşka bir yoldan geri getirdiğinde annemden bir tane daha olduğunu; babamdan da bir tane daha olduğunu ve artık annemle babamın 2.versiyonlarıyla yaşamak zorunda olduğumu düşünmüştüm. bu durumda geç de olsa aklıma şöyle bir soru gelmişti: 'peki benim 2.versiyonum bu evde neredeydi?' zor bir soru olduğunu sanıyorsunuz fakat çocuk aklım elbette buna muhteşem bir yanıt verecekti:

'buraya gelip beni görünce o da diğerlerinin yanına gider n'apalım....'
devamını gör...
116.
bankamatikleri, parası olmayan kişilere para dağıtan bir şey sanıyordum. sevgili babamla şöyle bir diyaloğumuz olmuştu.

- şu ayakkabıyı alsana bana
- sonra alırız. şimdi paramız yok ki o kadar...
- bankamatikten çek madem!!
devamını gör...
117.
aslında yetişkinler tarafından çocuklara yanlış kazandırılan bakış açıları diyelim, yetişkinlerin bir türlü ayrımına varamadığı azim ve hırs ikilisi. çocuğun çabasını övmektense başarısını övüyoruz, başarısı övülürken hırsı çocuğa kazandırırız, çabasını övdüğümüzde ise azmini. unutmayalım ki, hırs yıkıcı, azim ise yapıcıdır.
devamını gör...
118.
güneşin dünyadan küçük olduğu ısrarıdır. çocuk gözüyle dünyanın sınırı yoktur çünkü. ama yerden baktığında güneş minnaktır. dolayısıyla dünya güneşten büyüktür.
devamını gör...
119.
bu kıtacıları adam sanıyodum..
devamını gör...
120.
dünyayı türkiye den ibaret sanmak. okula gidene kadar en azından.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"çocukken sahip olunan yanlış bakış açıları" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim