değersiz olduğunu anlamak

kişinin birinin, bir şeyin veya bizzat kendisinin, değersiz olduğunu ya da sandığı kadar değerli olmadığını anlaması olayıdır.

tanımlarım beğenilmeyince kendi kendime girdiğim içsel triplerde hissettiğim şey

bunu anlamak için önce değer kavramını bilmek gerekir.
değer kavramı da bilmesi zor bir şeyidr.
bunu bilemedikleri için amerikada 1929 da büyük buhran olmuştur
günümüzde bazı ekonomiler halen enflasyonla mücadele etmektedir
değer kavramı bilinseydi bunlar olmazdı.
yani kısaca bir kişi kendine değersiz diyemez.

birisi sen hastayken çorba çay yapmıyorsa nasılsın demiyorsa öldün mü kaldın mı demiyorsa... sızıp kaldığın koltukta üstünü örtmeye gerek duymuyorsa iş bitmiştir.

söz konusu paraysa filigranlı olup olmadığını ışığa bakarak anlayabilirsiniz. sahte değilse bile sağlığınızı huzurunuzu mutluluğunuzu alamadığını anladığınızda değersiz olduğunu anlayabilirsiniz.

eğer biri beni böyle tanımlıyorsa hayatımdan çıksın gitsin. ha eğer ben tanımlıyorsam da kendimi yükseltmem gerekir. ben değersiz eksik değilim aksine ben tam ve olmuş biriyim kimse bana değersiz diyemez hissettiremez de

değersiz olduğunu değil
sandığın kadar değerli olmadığını anlamaktır.


toplumda veya değer görmek istediğin insanın değer verdiği özelliklere sahip değilsindir, işte o zaman değersizsindir. o zaman anlarsın.

haddimden fazla değer verilmişmişim.
bence sen kıymet bilmezsin.

harika bir şey. acaip özgürleştiriyor insanı. biri için değersiz olduğunu farkettiğin an; bir daha onun için endişelenmen, üzülmen, onun için bir şey yapman gerekmiyor. siktirsin gitsin deyip rahatlıyorsun.
muhteşem.

unutulmayla eşdeğer.

yakın zamanda yüzüme çarpan bir gerçek. şöyle bir hayal kırıklığı yaratıyor elbet ama hani ne derler bilirsiniz. sizi yok sayan birini varlığınız ile rahatsız etmeyin. her birimiz değerliyiz.

hiç kimse değersiz değildir, bize bu duyguyu yaşatan etrafımızdaki insanlar oluyor genelde. eğer etrafında o tür insanlar barındırmazsan kendini değersiz hissetmezsin. tabi bazen elimizde olmayan durumlar oluyor örneğin kardeşini veya akrabanı kendin seçemiyorsun bazen bunlarda sana kendini değersiz hissettirebilir. bazen anne veya baba da bunu yapabiliyor bu bizim elimizde değil maalesef. maalesef kendi kendimizi korumayı öğrenmezsek hep değersiz olarak kalacağız.

"gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil, gitmesi boşluk yaratan" demişti özdemir asaf.

gidişiniz bir boşluğu yaratmıyorsa kıymetiniz yok demektir. olmuştur benim de hayatımda terk edip de boşluk yaratamadığım yerler/insanlar. gerçek şu ki; onların bende bir kıymeti olsaydı ben de gitmezdim zaten.

bütün ilişkiler için geçerli bir durumdur. çok zordur.

"gökyüzüne baktığımda saygın bir subay görüyorum" sendromudur.

bu sizin verdiğiniz değerin, altında kalıyorsa arkadaki fark değersizliktir.

3 kuruşluk insanlara 5 kuruşluk değer verirseniz, aradaki 2 kuruşa sizi satar.

hayal kırıklığına uğramak istemiyorsanız sıfır beklentiniz olsun.

çok fazla var aslında ama en yakın tarihlisi ameliyattan çıktığımda annemin arayıp bana üzüntüsü yüzünden tansiyonu çıktığını anlatıp bana kizmasiydi. ameliyat olup onu korkuttuğum için benden özür bekledi.

hiç kimse değersiz değil de insan değer verdiği kişiden aynı değeri göremeyince dünyanın da kendisinin de değersiz olduğunu hissedebiliyor ne yazık ki.

"değersiz olduğunu anlamak" başlığındansa, "değersiz olduğunu hissetmek" daha doğru bir başlık olabilirdi.
herkesin inandığı kendini bağlar, ben bir müslüman olarak allah'a inanıyorum. bu minvalde olaya baktığımda alemlerin rabbi beni yaratmaya değer görmüş, yoktan var etmiş. daha beni yaratmadan ezeli ilminde bana değer vermiş. o halde ben birküçükkartanesi olarak değerliyim. tüm dünya bir araya gelse de bana yanlış hissettirmeyi kendine düstur edinse de kimi zaman değersizlik hissi ile bocalasam da ben değerliyim, bunu da kimse değiştiremez.
değersizlik hissi geçici bir durum, özellikle yaşla birlikte insan kendini sevmeye başladıkça bu hisler yerini daha güzel duygu ve düşüncelere bırakıyor. o yüzden kendimizi geliştirmeli, kendimizi sevmeli ve en önemlisi de bize kendimizi değersiz hissettirenlerden uzak durmalıyız.

asıl değersizlik "değersiz olduğunu anladığını" sanmak.