dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu

şunun testi falan yok mu yapacağım artık kendime. son bir ayda kimliğimi, ev anahtarımı, tripodumu dalgınlıktan kaybettim. saniyelik eylem değiştirip arkamda bıraktımlarım yüzünden resmen maddi manevi zarardayım.

onunla yaşamayı öğrenmeniz gereken bozukluktur. sosyal medya kullanımı, sağlıksız beslenme ve uyku düzenine dikkat etmeme gibi durumlar bu sorunu daha da körükler.

türkiye'de 10 çocuktan 9'una konulan tanı. dikkatli olunması gerekmekte bu konuda. her yaptığı işe odaklanamayan, her ders çalışmakta, ders dinlemekte zorluk çeken çocuk dehb'li değildir. lütfen bunu kılıf haline getirmeyiniz, gerçekten bu tanıya sahip çocuklar da arada kaynıyor. tedavide ritalin ve concerta kullanılıyor uyarıcı olmayan ilaçlar arasında da atomoksetin yani strattera da tedavi için kullanılanlar arasında. siz yine de internetten teşhis koymayın çocuğunuzu bir psikiyatra götürmenizde fayda var.

çocuklar concerta için ailelerine çöküyor olabilirler. bu meret ondan arttı. 18mg'ı dayıyor hemen doktorlar.
doktorlar durumu değerlendirir sonuçta. ileride başı ağrımasın diye, hapçı tipli adama kırmızı reçete ilaç vermez. bakıyor ki beyaz yaka aile, başı önde bi çocuk. "odaklanamiiirim dr amca" diyor mahsunca. yazıveriyor anında. "bu salağa ailesi içirir problem olmaz" diye düşünüyor doktor. ne bilsin bu 16 yaşında sığırın, hapı hoşlandığı kıza ve kankalarına deneteceğini. bunların toplu olarak şöyle ayaklarına tatlı bir karıncalanma çöküşü sonrası ve durduk yerde evde tadilat yapma arzuları uyandıktan sonra, yüzlerine şirin bir sıcaklık gelince hepsi annesine babasına gidip odaklanamadığını söylüyor.

madeni keşfetmek istiyorlar.

doktora göre hava hoş. "neden bir anda bu kadar insan odaklanamaz oldu acep" diye düşünmez o. 20 sene önce niye odaklanamayan sayısı azdı demez doktor. düzenli cash yaratacağı müşteriye bakar. beyaz yaka bir ailenin gürbüz z çocuğu mertcan, bu profili tam olarak dolduran birisi. seans 6k olsa, mertcan yılda 72k para demek. mertcanların bu tür ilaçları abuse edip performanslarının çakılma dönemi genelde 12 ay çünkü. zamanla ilaç tölerans geliştirip kesmemeye başlayınca dozu 36mg yapan mertcanların, gizli gizli 54mg'ye çıkıp yine de sınavdan çakmasının nedeni, ilacın verdiği enerji ile başka alanlara yönelebilmesi ve bahsettiğim tölerans hali. valla klasik laf ama: herkes suçlu. ek olarak tüm z'lere her şey yasaklanırsa sorun çözülür. bir insan z ise ilaca ihtiyacı olmamalı. z'lik ona yetmeli. ben z olsam, kafam zaten her daim çiçek olurdu, klişeleşmiş tek bkz ile konuşmaktan. oh lan derdim ve hap içmezdim. z'lik default olarak, tencere gibi, mis gibi bir kafaya ulaştırıyor insanı.

ps: yalnız şaka maka entry'nin ilk kısmı doğru. benim sugarbaby'lerin hemen hemen hepsi hapçıydı, benden dilenirdi tospaalar. acayip bilgiler aldım zamanında z dünyasının tam kalbinden. kampüste bu şekilde yayılıyormuş bu haplar. bir z başka bir z'ye ikram ediyor çok güzel diye, ilaç meşhur oluyor böylece. zaten stimulant 3-5 ilaç anca var, olay kopup gidiyor zamanla.

ayrıca bu işler global abicim. burada akp sonrası bilmem ne oldu, ahlak çöktü falan diyemem. amerika adderall toplumu oldu, belgeseli bile var. bazı ilaçlar dönemlere damgasını vuruyor maalesef. insan beyni, pekmez yiyerek maximum performansa ulaşmıyor. insanlar her daim, beyinlerinin sınırlarını zorlatan maddelere ihtiyaç duymuştur. bir aralar da "xanax toplumu" muhabbeti dönerdi. ki bence hala azımsanmayacak kadar psikopat teyze xanax'çı. bir zamanlar prozac toplumu idi. uyuşturucular bile dönemseldir trainspotting'den bildiğimiz gibi. eroin dönemi 80-90 larsa, günümüz meth çağıdır, kokain dönemidir. millet artık 3 gün uyumadan zıplamak istiyor demek ki. uyuşmak istemiyor.

şu bilerek boktan kaleme aldığım tespitleri de herkes biliyor ama herkes bu durumdan çıkar sağlıyor. anneler bile, gürbüz yanaklı mertcan tosuncuklarının, arkadaşı berkecan'ı deneme sınavında geçmesini ve berkecanın annesi güzin hanıma sokmayı istiyor. dertleri bu. yoksa çocuk bomboş, kendileri de farkında. salsalar adamı kendi haline, bir yeteneğini keşfecek belki ama salmıyorlar. bu doğultan boş adamı matematik dehası yapmaya uğraşıyorlar. ana yüreği işte. lakin yanlış.. bebeleri günde 3 deneme sınavına sokmadıkları çağlarda, bu kadar odaklanamayan da yoktu. o durumu da kesin yan gözlerle. bu da bir tespit. manyak ettiler çocukları. arkadaşın konuşmayı zor beceren şımarık oğlu piyano kursu alıyor. birinin kızını keman dersine yolluyor anası. baskete yazdırdık bizim oğlanı diyorlar, oğlan 1.50. e sonra steroidler de patlıyor anasını satim. zaten z'ler arasında vücut işi yaygın. herkes hızlı yoldan baklava göbiş yapmak istiyor. kaslı abilerin pazu gösterdiği yabancı siteler bile, z çağında arttı.

bir normal sözlük beyefendisi olarak burada toplumsal bir mesaj verip herkesi kucaklamam lazım aslında ama bana ne yani. şeyimde bile değil kimse. herkes naparsa yapsın, beni bağlamaz. bana dokunmadıkları sürece isterlerse at içsinler ve fillerle tepişsinler. ben işim düşerse ayak yaparım, düşmezse şimdi yaptığım gibi laf sokup relax olurum. olayım belli. normal sözlük abiciliği çok kolpa zaten ama neyse. burada neden herkes el ele daire çizip dönüyor gibi burada onu da anlamadım ama neyse skjdshdk. bizimkiler apartmanı gibiyiz lan.
tamam tamam nasihatimi vereceğim pişman oldum, düşman olmayın hemen.

herkes dikkat etsin arkadaşlar. acayip dikkatli olalım. doktorumuza danışalım hep. manyağız ya çünkü. çünkü eskiden manava danışıyorduk ya, o açıdan. ytd ile bitirelim entrylerimizi. olur ki delinin biri tüm parasını litecoine gömer. memleket deli dolu, bizim adımı deli hhhhğğğmna.

(bkz: sallamamak ve götünde kurt olması)

bu rahatsızlığa sahip erkek çocukları, kız çocuklarının ya da kadınların tokasını açıyor, saçını çekiyor, vurup kaçıyor vs. vs. buna benzer dürtüsel hareketler yapıyormuş. küçükken yetişkin kadınlarla çok uğraşırmışım acaba bende de mi var bu rahatsızlıktan diye merak ettim.

bu ara instagram keşfetimde sıkça karşıma çıkan videolar var. dalgınlık eseri kolunu bacağını bir yere çarpan,
bileğini bükerek uyuyan,
kendini hareketli hisseden,
unutkanlığı olan kendini hemen dehb ilan ediyor. lütfen böyle bir hastalığınız olduğunu düşünüyorsanız bir nöroloğa ya da psikiyatriste gidin.zaten beslenme alışkanlığımızdan vs dolayı kan değerleriniz bozuk çıkıyor.instagram videoları ile kendinize gözünüzü seveyim teşhis koymayın özellikle genç kardeşlerim.lütfen bende anksiyete,panik atak vs var diye teşhis koymayın.

cok gazoz icmeme sebebiyet veren rahatsizligim. evet.

malesef son zamanlarda bazıları, ınstagram veya tiktok gibi mecralarda izledikleri üç cümlelik yüzeysel videolarla, eksikliklerini örtmek veya sorumluluklardan kaçışlarına bahane olarak kendilerine tanılar koyuyorlar.

son yılların sömürülen trend tanıları;
ailevi sorunlar *
bipolar bozukluk *
narsist partner kurbanı*
dehb *

üşengeçliklerine, tembelliklerine, sakarlıklarına bahaneleri "bende dehb var odaklanamıyorum, dikkatim dağılıyor".

bir tartışma yada konuşmada argüman üretmedikleri, cevap veremedikleri zaman konuyu çarpıtıp saçmalamaya, hakarete başvurduklarında da hemen dehb * bahanesine koşuyorlar. "ya bende dehb var uzun süre hareketsiz ve aynı konuda kalamıyorum, sıkılıyorum, çabuk öfkeleniyorum kendimi kontrol edemiyorum."

özellikle pick me şahıslar dehb dürtüselliğini çok sık ve profesyonelce kullanıyorlar. *

bir de terbiye vermediği, elinde telefonla tablette büyütttüğü, paşam-prensesim diye diye aşırı şımartılmış çocuklarının arsızlıklarına ve huysuzluklarına kılıf olarak "boğaaç'da dehb yani hiper aktivitire var abisi/ablası ondan böyle" diyen instamomları da eklemeden geçemeyeceğim. *

malesef her türlü fevri ve şımarık davranışın yeni bahanesi olarak dehb sömürülüyor.

gerçek dehbliler bu durumdan zarar görüyor, toplum tarafından anlaşılamıyorlar. dehb sadece basit bir dikkat eksikliği ve çok hareketlilik değil.

dehb, çocukluktan yetişkinliğe kişilerin yaşam kalitesini alt üst eden ciddi bir rahatsızlıktır. çevrenizde dehb teşhisi almış çocuklar varsa biraz gözlemleyip, anne babası ile sohbet ederek veya yetişkinler varsa yaşadıkları zorlukları kendilerine sorarak öğrenip daha iyi anlayabilirsiniz.

bir dehbli dayısı olarak, tüm dehbli yazarlara ve dostlara hayatta kolaylıklar ve başarılar diliyorum.

senior isimli yazar arkadaşım duygularıma tercüman olmuş. ben "herkeste de dehb var anasını satayım." diyerek, kitabın ortasından konuşayım. dehbli arkadaşlar yanlış anlamasın onlar kimleri kastettiğimizi biliyor.

açılın 7 yaşından beri dikkat eksikliği ve hiperaktivite ile yaşıyorum evet yaşıyorum. tedavisi spesifik olarak yok bana 8 yaşında tofranil verdiler 1 sene kullandım mala bağladığım için de bir daha kullanmadım.

böyle olmayı ben seçmedim ama bununla yaşamayı öğrendim benim için + yada - leri yok hayatımı idame ettirebiliyorum. bununla kendini acındırmak, sorunluymuş gibi göstermek falan isteyenler var. züriyetinizi silkerim.

dikkat eksikliği bir süre sonra yanında takıntıyı da getirir. bu kadar.

en zor kısmı öfke ve tepkileri kontrol etmekti benim için dövüş sporlarına başlayıp zarar verme potansiyelimi arttırdım bunu da kontrol etmeyi öğrendim dolayısı ile öfkeyi de kontrol etmeyi öğrendim.

#3502051 allah aşkına biriniz bu hanımefendiye bir dur desin; çünkü bu yanlış yönlendirmeleri, bu cehaleti benim mideme taşların yığılmasına neden oluyor.

dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu bir popüler kültür ben en havalıyım özelliği değildir. dehb bir hastalık değil nöropsikiyatrik bir bozukluktur. bu bozukluğa sahip bireylerin beyin gelişimleri diğerlerinden daha farklıdır. bu onlarda zeka geriliğine ya da üstün zekaya neden olmaz.

mesela prefrontal korteks adı verilen bölge zaman yönetimi, organize etme, odaklanma, duygusal kontrol sağlar ama dehb sahip kişilerde bu bölge daha küçüktür. zaman içerisinde beyin daha normal seviyelerde benzerlik gösterse de o büyüme döneminde birçok zorluk yaşanır.

kendi içinde de:

-kombine dehb
-hiperaktif/dürtüsel dehb
-dikkatsiz dehb şeklinde türlere ayrılır.


her ineklerle poz veren, üç beş kuruşluk sertifika peşinde koşan dehb tanısı almaz. teşhişi zordur. ailenin, okul çağında ise öğretmenin koordinasyonu ile tanı konulur. olaylara, insanlara bakış açısı farkından ötürü bu çocuklar genellikle anlaşılmaz. dürtüsellik kaynaklı ise özellikle çocuk bunu yönetmeyi henüz bilmediği için akran zorbalığına uğrar.

yetişkin dehb tanısı ise kişiye büyük bir aydınlanma yaşatır. yönetmeyi öğrenmek açısından doğru yönlendirmelerle yetişkin hayatınız kolaylaşır. artık neden stres altında daha iyi odaklanabildiğinizi *, neden saatlerce adanmış şekilde enerjinizi harcamaya çalışsanız da yorgunluk hissetmediğinizi ya da tam tersi bazen gündelik bir sorumluluk bile alamadığınızı artık biliyorsunuzdur. basit bir rutin için deli gibi çabalamanız gerekir ama kimsenin başaramayacağı şeyleri de garip bir kolaylıkla yapabilirsiniz.

dürtüsel olanlarda aşırı yeme, okb, aşırı cinsel istek, fazla hareketlilik, tik gibi ekstra sorunlar oluşabilir. genellikle yanında bir ekstra psikolojik sorun getirir. lise çağında odaklanmadığınızı zanneden tonla bilinçsiz öğretmene kendinizi anlatmak zorunda kalırsınız.

dehb fark edilmez, çocuk sorun ve farklılıkları ile başbaşa bırakılırsa suça meyilli bir hayatı olur. ara sıra bu başlığa yazacağım ki bipolar bozukluğu havalı bulan güruh sonrası kendini farklı hissetmek ve göstermek isteyen orta yaş krizindeki bazıııı insanlar farkımız, tarzımız diye dolaşmasınlar.