düğünlerden nefret etme sebepleri

bir düğüne gitmem için sanırım damat olmam falan gerekiyor ama yüksek ihtimalle akrabalar olabilir bunun cevabı.

akrabalar hmmm daha işe girmedin mi aa evlenmedin mi daha bizden senin geçtiğin yoldan geçtik höm höm

dünyanın en samimiyetsiz ortamı olması. düğün tamamen bir gösteriş ve yarış işi ülkemizde. nikaha karşı değilim. az insan ve küçük bir evet hayır seremonisi, ardından kısa bir kutlama. bitti gitti. düğün öyle mi? düğün dediğin an adım atsan herkes seni soymaya çalışıyor. 50 liralık traş söz konusu damat olunca 1000 lira oluyor. düğün salonunda sana su getiren garson bile seni tokatlamaya çalışıyor. zaten senin mutluluğun kimsenin umurunda değil o an. daha önceden yapılan altın yatırımları geri geliyor mu o düşünülüyor. rezil bir şey düğün.

5 saat boyunca aynı ritimde ve aynı hareketleri yaparak eğlenen insanları görünce deliriyorum. ulan 10 dakika oyna geç yerine arkadaş.

yüksek ses yüksek sesss çok yükseks ses

madem bu kadar insan düğünlerden nefret ediyor, bu kadar net ve genellikle ortak sebepler dile getiriliyor neden bu kadar çok düğün var merak ediyorum.
bence de elaleme şenlik olsun diye para harcamak anlamsız bu arada. klasik düğün merasiminde en az gelin-damat eğleniyor gözlemlediğim kadarıyla. kukla gibi, elalem eğlensin diye ordan oraya savruluyorlar. geçen instagramda 2023 yılı için tahmini düğün masrafları 200k nın üzerinde olacak diye bir paylaşım gördüm. bambaşka, anlam veremediğim bir piyasa. sezon öncesi tahminler falan yapılıyor, hatun bireyler çeyizlerini zamanında almaya başladıkları için övünüyorlar. birlikte hayat kuracakları kişiyle beraber yaşayacakları evin yaldızlı bardaklarını daha herif bireyle tanışmadan aldıkları için mutlular. kınama değil bu yazdıklarım, benim daha aklım ermedi, erer mi onu da bilmiyorum. vardır elbet eksiğim, bu kadar insan yanılıyor olamaz. *
herif bireylerin evlilik öncesi hazırlıklarına dair benzer paylaşımlar varsa ben denk gelmemişim. genelde tuzlu kahve içme videolarında görüyorum işin damat yüzünü. yine elalemi eğlendirmek, video çekilsin de paylaşılacak içerik olsun diye yapılan atraksiyonlar izliyoruz o cephede de.
özellikle sosyal medyanın gerçek hayatımızdan daha önemli olduğu şu günlerde bütün bu evlilik süreci, son halkası düğün olmak üzere, elalem eğlensin, paylaşımlara like gelsin diye yapılıyor sanki. *
*
*

- annenin ayıp olur diye zorla kolumdan çekiştirerek götürmesi
- birbirlerini inceleyip dedikodu yapan insanlar
- zorla oynamaya kaldıran insanlar
- sahte ve samimiyetsiz insanların samimiymiş gibi davranması
- ufak çocuklarına sahip çıkmayan aileler
- müziğin sesinin fazla açılıp baş ağrıtması
- iğrenç şarkıların söylenmesi. yıl olmuş 2023 hala aynı şarkıların söylenmesi.

fazla varoş.

en elitinden en gelenekseline, gelinin / damadın memleketi neresi olursa olsun bir halay veya halay türevi ile sonlanması.

kültürel zenginlikmiş, örfmüş bilmem ne laf salatasına girmek istemiyorum. sadece işin sürprizi yok. tam diyorum "gecenin baya geç saati oldu, galiba bu sefer halaysız bitecek" hoop saçını sebepsizce üç numaraya vurmuş fırlama bir akraba arkadaşı (ne doğrudan akraba ne de arkadaş grubu, hep böyle yancının yancısı kontenjanından girip ortalığı karıştırır bu tipler) sahneye çıkıp milleti dürtmeye başlıyor ve yine bir hayal kırıklığı eşliğinde salondan çıkıyorum.

ulan biriniz kırın şu zinciri be.

aşırı lüks ve gereksiz eşya ile borca girip sonra da gereksiz bir 5 saat için yüksek paralar bayılmak. düşünsene, ben akşam sevdiceğim ile aşk-ı muhabbet ile ten tene temas edeceğim diye hiç tanımadığım veya sonra görüşmeyeceğim insanlar neden halay çekip deli gibi oynuyor?

tüm borçla insanları eğlendirip sonrasında nasıl mutlu olacaksın?

tamamen psikolojik sebeplerdir. sevdiğim insanlar ise gerçekten çok güzel hazırlanıyorum, isteye isteye gidiyorum.* sonra aniden birini bu kadar strese, çileye, düğün telaşına rağmen sever miyim veya evlenmeyi göze alacak kadar sevebilir miyim düşüncesi tetikliyor bünyeyi. anksiyete atağı başlıyor ve kimsenin bunu hak etmediğine karar veriyorum. geçen hafta sonu bir yakınımın düğününde aynı olay yaşandı yine.

ha bir de düğünlerin çok eskilerde kalması ilkel olması ve insanların bu eğlencelerinden bize ne olması.

eskisi gibi aksiyon olmaması. eskiden her düğün sonrası kavga çıkar, erkek tarafının uzak akraba erkekleri ile kız tarafının uzak akraba erkekleri kavga eder, kavgaya karışmayanlar için güzel bir seyir olurdu. şimdi insanlar, karşı tarafta silah vardır diye, kendi üzerinde silah olsa bile eyvallah abi çekiyor karşıya. olmuyor. oturmaya mı gidiyoruz düğüne.

gereksiz ve yapmacık samimiyet

serengeti'de geyik gözleyen aslanlar gibi pusuya yatmış ve oğluşunu evlendirecek kız arayan teyzelerin terörü. nereden biliyorsun diye sormayın.

entrymi uçurmuşlar küstüm ulen yazmıyorum

düğün kayıtlarının dugunden sonra zilyon kere izlenmesi.

anladık herkes düğünlerden nefret ediyor da bu düğünleri yapanlar kim?

uzaylılar olmalı, siz nefret ettiğinize göre onlar erik dalı çalıp oynuyorlar.

zorla oynamaya kaldırırlar sizi ne kadar oyun bilmiyorum deseniz de ikna edemezsiniz. hele oynnarken kulağınızın yanında bahşiş koparabilmek için davulcu ve zurnacının son ses çıkarttıkları namelerde cabası.
ama büyük klup'de yahut reşat' da olursa severim.

kalablık olması, oldukça gürültülü olması, geç saatlere kadar devam ediyor olması ve oradaki insanların neredeyse %98'ini tanımıyor olmam. istemiyorum da sevmiyorum da. eğer olur da ileride evlenmeye falan kalkışırsam düğün olmayacak.

tanınmayan insan topluluğu. düğün güzel şey de, yalnızca gerçekten yakın olduğun insanlarla güzel. yoksa gelenekler beni engizisyona sevk edebilir..