düğünlerden nefret etme sebepleri

gelin damat açısından türkiyedekiler yorucu, gereksiz masraflı, demode olması.

davetli açısından kalabalığınin homojen olmaması .
hem her seviyeden hem de her yaştan insan var.
köydeki akraba da, patronun da, profesör komşun da orda. böyle yerde ne yapsan biri tarafından farklı karşılanıyor. ben hiç mutlu olamıyorum o yüzden.

üşenmeden sayacağım:
1) kıyafet ve kombin arayışı içine girmek.
2) makyaj ve saç yaptırmak.
3) kalabalık
4) gürültülü (sağır edici şekilde ses verilmek zorunda mı?)
5) sıkıcı (evin içinde deli danalar gibi oynarken orada hiç oynamak istemem. "oturmaya mı geldik?" eveeet. (:)
6) kapı girişinde selamlaşma olayı. mıç mıç (bu incelikten ama sevmediğim yere zorla götürülürken batıyor kb. gereksiz temasta sevmem. yüzlerine fondöten ve pudra geçiyorlar. o yüzümün sanki talaşa değme hissinden hiç haz etmiyorum. düğünde de makyajım göz ve dudaklardan ileri gitmez. sevmem pütürlü şeyler.)
7) ilk saatlerden gitmezsek tebrik etme olayı. düğüne gelmişken cidden buna gerek var mı?
8) sağda solda koşturan veletler. ya abur cubur ya da içecek döküyorlar. bir ara pasta kesildikten sonra uçarak geçen velet tabağı benim elbiseme yapıştırmıştı ve ben o zaman ilkokul sonu veya ortaokul başıydım yani. kirlenmekten nefret ederim. o yüzden gittim onun takım elbisesine yapıştırdım ben de bir tane. bir daha uçmak yerine yürümeyi öğrensin diye. güzelim pembe gelinliğimin içine etmişti. sonradan öğrendim benden 2 yaş küçük uzak kuzen. umrumda mıydı yok. o an normal kuzenim olsa bile affetmem. babamın aldığı pembe gelinliğimin içine etmişti çünkü.
9) evde kalmış veletlerine kadın/erkek bakmaya giden teyze veya amcalar. resmen o yerleri görücü çıkarmak için kullanıyorlar. herkesin amacı eğlence değil ki. o yüzden az özenirim. eve gelince canım sıkılıyor çünkü.
10) zıp zıp yapıp yağmur altında durmuş gibi terleyenler. kaç yaşına gelmişsin git az otur ama yok. bir süre sonra oynayanlar arasına girerseniz yazda otobüste ayakta kalmış hissine kapılırsınız.
11) artık eve gelelim yani. o can sıkıntısından mayışmış bir şekilde eve gel. hem üzerini değiştirmen lazım hem de makyaj silmen. biliyor musunuz makyaj silince yüz yıkanmış gibi oluyor ama ben uyuyacaktım? uyandım mı ki hayır uyuyacaktım. gel sonra 30-40 dk sonra uyu. yıkamak için abartı makyajda gerekmiyor bir rimel sürsen yeter ya da göz kalemi falan. bu ikisi en illet olanı ki zaten. ovuştur biraz.
eskiden düğünlü çalgılı şeyler vardı diyeceğimiz günleri göremeyecek miyim? yani böyle orijinal değişiklere gidilse daha güzel olur. ben mesela klasik düğün isteyen kişiyi almayacağım. vizyona sahip olmalı. bir de ben akrabalarımın çoğundan nefret ediyorum ne diye onları eğlendirip bir de o sevimsiz ağızlarını tadlandırayım ki? bir de mutlu günümde onları yanımda niye isteyeyim ki? bu kadar samimiyetimiz yok. onları hiçbir an'ıma çağırmayacağım.
en kötü olay ise evlenme fobimin olması. :d ne kendimi ne de geleceğimi yıpratmak istiyorum. insanlar çok adi ve çok şerefsiz. evlilik ciddi bir müessese. :p doğru insanı bekleyip en son kendimle kalacağım. bu daha eğlenceli. :)

şu silah olayı. silahla eğlence mi olurmuş ya. nesinden zevk alıyorsunuz. pat pat insanların olduğu yerde ne mantığı var yani. bi de havai fişek. güzel bir şeyler izlemek istiyorsanız göğe balon felan bırakın birkaç tane ne bilim düzeni kurun bir şeyler izletin misafirlerinize. ama havai fişek atmayin. yapmayın.
nefret etmiyorum bu arada çok severim düğün ama şu 2 olaydan özellikle nefret ettiğim doğrudur.

seni oynamaya çağıran keşkükler olmadığı sürece düğün işi bence eğlencelidir. süslenip püslenmiş kadınlarımızı kesersin, yanından geçerken parfümü efil efil burnuna gelir. bir yandan pasta yer bir yandan kestiğin kadının sana bakıp bakmadığını süzersin.

düğün biter damat döversin stres atarsın falan. bence hoş.

davul zurna sesi genel olarak gürültü .

tabii ki gürültü + patırtı

istanbul için bodrum kartlarındaki düğün salonları. havasızlık, ses akustiğinin olmaması ve sahne düzensizliği.

kendi düğünümde oynamak için yarım şişe vodka içtim. yapabildiğim de kollarımı kaldırıp korkuluktan hallice figürler sergilemek oldu. o günden beri hiçbir düğünde oynamadım. zorla kaldırmaya çalışanlara da prim vermedim. mecbur olmadığım hiçbir düğüne de katılmam!

ama boşanmak öyle mi? adliyeden çıkarken kafamın içinde mezdeke çalıyordu. oynamamak için zor tuttum kendimi!

sürekli aynı klişeler ve aynı sorunlar - istek şarkı sorunu, kültür durumuna göre değişmekle beraber havaya sıkılan silahlar, kısa süreli ya da uzun süreli kız ve oğlan tarafı arasındaki tartışmalar- uğultu, gürültü ve aşırı kalabalık

zorlama olmasından kaynaklı sahip olduğum bir negatif bakış açısı var.

hepimiz biliyoruz ki düğünler tamamen " aile bakısı " sebebiyle yapılan, şişirilmiş ve gereksiz organizasyonlardır. bu ülkede nedense her ailenin, çevresindeki herkese " seksi meşrulaştırma" ihtiyacı var.

düğün benim için yasal olarak " ben bu insanla doyasıya sevişicem, alın sosyal toplum içerisinde kabul edilebilir hale getiriyorum; sağda solda görürseniz laf çıkartmayın" demek. bunun için deli paralar dökülüyor bu olaya. tam burası bence inanılmaz şizofrenik bir olgu. neden milletin onayını almak için, tonlarca para ödemem gerekiyor? dahası neden birlikteliğime onay almak zorundayım? benim ve aşık olduğum adamın karar verip, evlenmesi yetmiyor mu? hani hayat bizim ya? hani biz evleniyoruz birbirimizle. elaleme ne? niye milletin evlendiğimizi görmesi hatta buna davet edilmesi gerekiyor?

neden sevdiğim adamla bir anda amerika'da bir konsoloslukta evlenip dönemiyorum? yok illa salına salına gelinlikle tüm sülalemin içerisinde yürümem gerekiyor..

üzgünüm ama türk kültürü anlamsız gelenekselcilikle dolup taşmış durumda. bir tane insan da bu geleneğin temelinde ki kaygı nedir? neden ben insani irademle sergileyeceğim bir eyleme bu kadar para döküyorum diye sorgulamıyor.

allahtan erkek arkadaşımla benzer kafa yapısındayız. uzatmadan- büyütmeden bitireceğiz bu işi. yok davulu- zurnası, kına gecesi, yemekli düğünü falan bunlar tamamen boş işler. çevremdeki tipler 4-5 ay düğünümü konuşsun diye sokağa para atamam. herkes yemeğini evinde yesin, dans etmek isteyen club'a gitsin.

sırf millet eğlensin diye düğün organize edeceğime, parayı amerika- avrupa seyahatine yatırır; 6 ay balayı yaparım.

mecbur bırakılmak.
geleceksin! takı takacaksın! oynayacaksın! mutlu gözükeceksin!*
yani sen evleniyorsun diye 3 saatliğine emrinde olacağım. yok, uzak olsun benden.

org ve elektro bağlamayla yapılan iğrenç müzik, kuru pasta - bayat kuruyemiş - fanta üçlüsü.
oysa sirtaki öyle mi?

#2594281
ekleme yapayım. eskiden maaallemizden biri evlendiğinde toplanır düğüne gider, içkimizi yanımızda götürür, içer eğlenir sonra bizim gibi oraya gelmiş alakasız bir başka genç topluluğuyla kavga eder, efendi gibi dayak atar dayağımızı yerdik. düğünden sonra kavgaya katılan taraflar olarak çiftlikte kokoreç yemeğe gider, paraları ortak öderdik. aç kalmazdı.
nerede o eski düğünler, o eski kavgalar.

aşırı kalabalık, çok yüksek ses, oynayan ablaları kenardan ağzının suyu akarak izleyen amcalar.

para toplamak için bahane gibi gelmesi. davetliysen giydiğin kıyafeti daha önce gördülerse giyemiyorsun ama yenisini almak için paran var mı diye de sormuyorlar. insanlar taktıkları takıdan daha çok kıyafet masrafı yapıyorlar. düğün işi devam edecekse de abiye kültürünü artık kaldıralım lütfen.. zaten düğün sonu herkes terliğe dönüyor.

çok yüksek ve baş ağrıtıcı müziğin yanında halayı bile beceremeyen orta yaşlı kadınların kendilerini bayağı yüksekte görüp coşmaları. görgüsüz gibi kollara takılan onlarca altın. masana yabancının oturması ve "ne zaman evleneceksin?" muhabbeti. şık giyinmek zorunda olmak ama önceki giydiğini bir daha giyememek. çifte stres.

benim düğünüm olmayışları...

gürültü

oyun.

evde kalmam.