duvara takvim asmak

bu eylemi yapmayalı birkaç sene oldu, eve takvim asmak kalmadı sanırım artık, eski bir alışkanlık olarak kalacak akıllarda.

demode kabul edilen güzel alışkanlık. zaman kavramını insana hatırlatır.

hala bırakamadığım alışkanlıklıktır. çok da güzeldir. geçmişten bir esintidir.

özellikle dede ve babaannelerimizin evinde rahatlıkla görebileceğimiz ve genellikle namaz vakitlerini takip etmek için kullanılan araç-gereç

bizim evde halen var. her senede mutlaka asılır. annem bırakamıyor bir türlü.

rahmetli annemden sonra bıraktığım bir alışkanlığım....
her sene mutlaka takwim arayışına girerdi unutmam...
illa duwarda asılı durucak bakıcak görücek ne war ne yok diye her günün yaprakları koparılcak...
her gün oturur kopardığı yaprakları özenle okurdu...
ondan sonra pek dayanamam takwim görmeye gözümün önünde belirir yüzü gülüşü çocuk gibi mutluluğu hüzünlenirim....

her yıl düzenli olarak alınan ama yüzüne bakılmayan

uzun zamandır yapmadığım eylem.akışına bırakmak lazım.

genelde dedelerin yaptığı olaydır.
aslında olması gereken bir şeydir dijital dünya hayatımıza girdiği için pek tercih etmiyoruz.
gaza geldim 2021 takvimi asayım kopardıktan sonra arkalarını okuyayım.

hayatı programlayarak yaşamaktır. her gün bakılır ve o gün ne yapılacağına karar verilir. arkasındaki yazılar okunur. çocuklar için isim önerisi alınır.

sosyal medya ve wp gibi uygulamaların olmadığı vakitlerde annemin duzenli olarak yaptığı ve istikrarlı bir şekilde hergun unutmadan uyanır uyanmaz o günün yapragini kopararak tüm bilgileri okuyup o günün tarihî olaylarını dahî ezber ettigi durumdur. keşke bunun yerine gazete okusaymis diye düşünmekten kendimi alikoyamadim şu an.

yaşlı itemidir.

özellikle ramazan zamanında fırından alınan o takvim.. eskiden çok asılırdı ama şimdi günleri unutur olduk..

küçükken bakardım kız ismi erkek ismi bölümüne. günün birinde acaba benimde adım çıkar mı diye.malesef.

duvarda beş yıllık takvim var kaldırmıyorum. thy promosyonu olan büyük bir takvim bazen üzerine hatırlatma amaçlı notlar aldığım da oluyor.

nere asilacakti acaba diye düşündüğüm başlık.

artık nostalji geliyor

bu eylemi annem çok sever .evde takvim olmadı mı paranoyak oluyor.

ömür geçiyor, nereye astığının ne önemi var. istersen yapraklarını hiç koparma. günler geçiyor...

67 yaşındaki babamın sonunu getiremediğimiz alışkanlığıdır. evin tüm yatak odalarında, mutfakta, koridorda ve salonda duvara gemici takvimi asılı. bu takvimler genelde oda veya sendikaların üyelerinde ücretsiz dağıttığı takvimlerden olmaktadır. bizde genelde tes-iş, tmmob veya ses takvimleri olurdu. gemici takvimleri peş peşe gelen üç ayın günlerini gösterecek şekilde tasarlanmıştır ve içinde olduğumuz ay bu alt alta gelmiş üç aylık dizilimin ortasına denk gelecek şekilde takvim yaprakları yırtılmaktadır. bir de bu gemici takvimlerinde bulunduğumuz günü işaretleyebilmemiz için kırmızı dikdörtgen çerçeveye sahip şeffaf bir şerit olur. şeridi sıra sıra aşağı yukarı kaydırır ve kırmızı çerçeveyi sağ sola hareket ettirerek bulunduğumuz günün tarihini işaretleriz.

babam her sabah kalkar, mutfağa girip çay suyu koyar, evdeki tüm takvimlerin tarihini düzelterek evdekileri uyandırır ve tuvalete giderdi. adam takvim aşığı.