elmasın aslında değersiz bir maden olması

baya şaşırmıştım, öğrenince.

geçen seneydi sanırım, kızım, annem, eşim, bir belgesel izliyoruz, elmas madenleri falan... milyon dolar, zibilyon dolar, bilmem kaç karat... havada uçuşuyor...dedim ki, fiziki olarak bu elmas denen şeyin bir kuruş değeri yok, hiç bir yerde kullanılmıyor, hiç bir faydası yok, hadi yine altın elektronikte, uzay teknolojisinde kullanılıyor, fiziki bir değeri var....bu elmas ne silkime yarıyor dedim. abooooooooooo 3'ü birden çöktü bana, niye sallıyorsun, üfürüyorsun......
el-sebep: tek taş.............. ayn ştayn....

önemli olan nesenin özü değildir aslında. ortama göre enderlik seviyesidir. bir şey, her ne olursa olsun ne kadar nadirse o kadar kıymetlidir. dünyamıza göre beş para etmeyen odunu, evrenin gözüyle değerlendirdiğinizde elmastan daha değerlidir. çünkü odun elmastan daha nadirdir.. tıpkı iyi insanların olduğu bir ütopyada kötü insanların baş tacı edileceği gibi.

ekonomilerde bir eşya ya da kişinin değerini arz-talep dengesi belirler. ne kadar nadir ya da çok olmasından ziyade talep karşısında arzın durumudur önemli olan. kimsenin talep etmediği çok çok nadir bir nesneyle herkesin talep ettiği bir nesne aynı değerde değildir. borsa gibi düşünün. işe yaramaz bir kağıdı herkes almaya çalışırsa değeri artar, sağlam dediğimiz kağıdı da satmaya çalışırsa değeri düşer. bu durum bolluktan ziyade talebin fiyatlandırmasıdır.

her arz kendi talebini yaratır sözüne istinaden elmas gibi bir şey bulunmuş, insanlar bunu övmüş, herkesin istemesine neden olmuş ve piyasası şekillenmiş. altın konusu biraz daha karmaşık bir mesele ama kabaca anlatmak gerekirse altın para olarak kullanılan bir maden. para da takaslarda bi referansı işaret eden ölçü birimi. tabi zamanla paraya verilen değer o kadar artmış ki karşılığındaki ürün ya da hizmet önemsizleşmiş. borsanın kuruluş hikayesi de biraz budur. baktığımızda herhangi bir fiziki mal ya da hizmet takası söz konusu değil ama mış gibi paralar oynar.

doğal antika değerlendirmesi (piyasası oluşturularak) * ve kesim işçiliği ile birlikte lüks tüketim malzemesine dönüştürüldüğü için katılmadığım tespit.
tespit şöyle olsaydı katılırdım : elmasın sınayi değeri abartılmıştır. *

fiyat kullanım değeri ile belirlenmez. belirlense en pahalı ṣey hava olurdu.

öyle bakınca para da senet de fon da kağıt parçalarıdır. coin ise aslında yok. lakin atfedilen değer...

kurşun kalem imalatında kullanılan grafit ile aynı kimyasal bileşime sahiptir kristal yapıları farklıdır. grafit endüstriyel anlamda çok farklı yerlerde kullanılır.

simyacıların bir hukuğu vardır taşı altına çevirmezler ülkenin ekonomisiyle oynanamak için. bu da o mantık. nadirlik değer katar koleksiyonculuktaki gibi.

ziynet olarak kullanılan elmaslar madenlerden çıkarılan elmasların yüzde onundan az bir miktar. ziynet olacak şekilde traşlanmak üzere seçilmeyen lekeli, mat vs elmaslar ise sanayide kullanılıyor. çok sert bir maden olan elmas her türlü kesici ve delici ve aşındırıcı aletin imalatında kullanılıyor. hatta ziynet olarak kullanılacak elmaslar yalnızca sanayi tipi elmaslarla kesilip traşlanabiliyor. o kadar da değersiz bir şey değil yani.

ciddi bir yanılgıdır.

maddeden ibaret olan her şeyin yaratılabilecek bir şey olduğu gerçeği ile doğru orantılıdır. ama mesela yaratılmamış olan parçalarımız çok daha değerlidir ruhlarımız gibi. hep olmuş olan ve olmaya devam edecek olan ama yok olacaksa bile sana söz ki evrendeki tüm elmas parçalarından sonra gidecek ruhun hiçliğe.

orta çağda elde edilmesi zor ve nadir olduğu için kraliyet ailelerin çok ilgisini çekmesine rağmen 1900 lerin başından itibaren kaynakların artmasıyla değersizleşebilecekken bu kaynakları tek elde tutup piyasaya sürümünü kısıtlayarak değerli kalması sağlanmıştır. sonrası ise bir reklam başarısıdır. 1930 larda bir erkeğin kadına elmas bir mücevher hediye etmesi erkeğin gücünü ve başarısını gösterir algısı oluşturuldu ve bu şekilde günümüze kadar geldi

#2769724

millet neler içiyor... neyse, parlak olan her şeyin alıcısı var doğada efem.

değersiz elmaslarınız değersiz şekilde alınır.

bunu da bir matbaada basmışlar işte. bildiğin kağıt parçası. posta pulu alt tarafı.


demek ki neymiş? nadirlik ve talep bir ürüne değer katanlarmış.