eski sevgiliyle arkadaş olmak

dün aşkım bugün bacım.
bence imkansız ve zorlama.

arkadaş zorunda kalmaktır. iş işten geçmişliklerin ardından sevgili olamamanın avuntusudur. her daim risk barındırır.

gayet medeni insanlarsanız olabilecek hadise. sonuçta insanlık ölmedi yani, halen fikir alışverişinde bulunulabilir.

ne gerek var dediğim başlık. hele de “eskiye rağbet olsa, bit pazarına nur yağarmış” diye güzel bir atasözümüz varken, bu eskilerle alıp verilemeyen nedir, anlamış değilim. arkadaş olmak için neden eski sevgili yani?

çok affınıza sığınarak söylüyorum, eski sevgiliden yeni sevgili olur amma arkadaş ol(a)maz. aman diyim. yapmayın.

ya da yapın, kendinizi yakın.

sağlıklı bulmuyorum bu durumu. yeteri kadar medeni değilimdir belki de bilemiyorum.
gözlemlerim, çoğunlukla erkeklerin ayrıldıktan sonra arkadaş kalmayı tercih etmesi yönünde. ister kadın tercih etsin ister erkek, bence ayrıldıktan sonra arkadaş kalmak istemenin nedeni, duygunun bitmemiş olması ve halen karşı tarafı elde etme veya sevgili olmaya tekrardan ikna etme arzusu.
o nedenle duygu bittiyse sürdürmemek gerek diye düşünüyorum. sizin için bir sorun yok belki ama karşı taraf halen bir ümit besliyor olabilir sonuçta.

karşılıklı güzel duygularla bir ilişki yaşadıktan sonra herhangi bir sebeple yollar ayrılıyorsa tekrardan arkadaş olarak kalmak istemek, doğru bir davranış değildir diye düşünüyorum. insan, bir zaman tutkuyla bağlı olduğu bir kalbi artık duygusuz bir hisle kabul etmeye tahammülü olabilir mi? birçok insan için zordur, olamaz.

eski sevgiliden arkadaş olmaz. paylaşılmış bir duygunun varlığını yok saymak mümkün değildir. olduğunu sananlar hala içinde bir umut besleyenlerdir.

eski sevgilimi hem arkadaş olarak hem de duygusal anlamda çok seviyordum. keşke kendisi de kabul etseydi de arkadaş kalabilseydik.
hayatımda boşluğu hissedilir derecede maalesef.

hala içinde kırıntılar mı var yoksa? vazgeç. hüzün verir.

kesinlikle yapılmaması gerekendir. iletişim devam ettikçe can acıtır.

fuck buddy sayılıyorsa, arkadaşız.

öyle medeni bir insana henüz denk gelmedim.

benim için mümkün değildir, çünkü ben arkadaşlarımı asla s.......m*

birlikte alkol alınırsa geçmişe flashback yaşamanın ve yabancılığa terfi etmenin mümkün olduğu. terfiden çok kedinin ciğerini elinden alıp ulaşamayacağı yere koymaya benzeyen durumdur.

arkadaş olduktan sonra istediğim zaman sevişebileceksem ben tamamım. dediğim terfi.

belki kafanız ve zevkleriniz uyuşuyordur ama sevgililik işini beceremiyorsunuzdur, olabilir. yine de o kadar duygu yoğunluğu yaşadıktan sonra nasıl arkadaş kalınır bilemiyorum.

zor bir durum
her delikanlı kaldırmaz böyle durumları
kısaca sevgili olamadıysak
arkadaş da olamayız

zordur ama gereklidir de.
insanın hayatında romantik anlamda artık var olmayan biri ile dünya yansa görüşmeyecek/görüşemeyecek durumda olması her şeyi bir kenara koyun kendisine yük. hiç yaşanmamış, hiç paylaşım yapılmamış, hiç sevmemiş gibi davranmak... evet tabi yaşananlar bazen kişiyi buna mecbur bırakıyor. ama mümkün mertebe durumun yakıcılığı geçince en azından bir merhabalaşabilmek gerek diye düşünüyorum.

hayatıma giren (bir kişi hariç o da tam girdi mi emin değilim zaten) bütün adamlar ile bir şekilde gerçekleştirebildim ben bunu.
kimisiyle görüşmüyoruz evet, ama aynı ortama girsek, görüşmemiz gerekse ya da bir şeye ihtiyacım/ihtiyacı olsa görüşürüz bunu biliyorum. ve bu bir şekilde iyi hissettiriyor.

üstteki yazarın görüşüne karşıt olmamakla birlikte, gemileri yakınca daha kolaydır ilişkinin bitmesi. ani bir acı olur sürer birkaç ay sonra hayata dönülür. böylesi hep yara kalacak gibi, dönüp dönüp kaşıyor gibi hissettirir.